Niemandsland

Naast de rails van de Trans-Europese spoorlijn zonder ticket voor de volgende trein

die gewoonweg nooit zal komen, of zo u wil, hier zelfs nooit zal stoppen,

opgegeven door de fans, de volgers, de bekenden die me nooit erkenden,

niets te doen dan kniezend dromen van wat zon in Niemandsland

waar alleen de grenzen in mijn richting schuiven, gedrogeerd door brood en spelen.

De klokken luiden weer, na de beste week van alle goede, twee millennia lang,

alsof het zo hoort, maar niemand luistert.

31/3/2018

31-03-2018 om 00:00 geschreven door Frankie

Anders en vol leven.

Denk je dat ik dood ben?

Of dat ik jou niet meer herken?

Denk je dat mijn gedachten ophouden te bestaan

omdat iemand zegt van mij  'Het is gedaan’?

Denk je dat ik niets meer kan voelen

en niet meer op weg ben naar één van mijn doelen?

Denk je dat ik jullie heb verlaten

omdat ik met jullie niet meer kan praten?

Denk je dat ik niets meer kan zien

als ik er niets over zeg misschien?

Denk je dat ik je niet kan horen?

Toegeven, ik lijk wel echt verloren,

Maar denk je echt dat ik ophield met bestaan

Omdat iemand zei ‘Sorry, maar het is gedaan’?

Waarom denk je dat ik dood ben

Als ik mijn wereld eenvoudig anders verken

En betere dingen te doen heb dan te sterven,

Te speuren naar wie wat van mij zal erven,

Mijn woorden komen niet voort uit dementie

Alleen begrijp je mij in een nieuwe dimensie

Die me toelaat bij jou te zijn en te blijven

Zonder die mooie maar helaas dode lijven?

Dus doe maar alsof ik voorgoed verdwijn

En niet meer present op je weg kan zijn.

Waarom denk je trouwens dat ik dood ben

Terwijl ik alleen even aan iets anders wen

Waarvan ik hoop dat jullie het ooit ervaren

Alsof wij nooit eens anders samen waren.

8/3/2018 

08-03-2018 om 00:00 geschreven door Frankie

Koffietijd   (bij Marieke)

Met een geroutineerd gebaar werd het mes gewet

En daarna een kruis op het brood gekerfd,

Ondiep  maar vol betekenis.

De boterhammen en de plakken ham,

Vers van de haak getilde hesp,

Zout en vol beloften, aardappelen geraapt

Uit een muffe kelder, drie treden omlaag,

De scheuten eraf en gespoeld

Onder het kreunende water

Van een kermende pomp.

De kachel kleurt wit en de was droogt

Naast de fluitketel . Koffietijd.

 
4/3/2018

04-03-2018 om 00:00 geschreven door Frankie