| 
 Eva
 Geschenk van de Almacht zonder einde of begin kom dichter bij me, rust wat uit en laat me in. Geschapen om te scheppen zoals je zelf bent Geroepen, begeerd, bemind en zelden gekend Je biedt me de vruchten van de beste bomen ik hoef niet te raden van waar ze allemaal komen: De hemel straalt voor 't laatst bijzonder fel Onder ons of hier ver vandaan daar gloeit de hel. In jouw zachte armen ben ik niet alleen of bang voor honger, pijn, voor ziekte, leeuw of slang. Altijd langer en intenser groeit ons genot ik ben je slaafje, toch voel ik me rijk als God al mis ik kennis over de donkerste nachten  en worstel met mijn twijfels en gedachten ook wanneer je danst in het licht van de maan kijk ik je smekend vol passie en verlangen aan. Jij zoekt naar bloemen met een nieuwe geur en kiest het risico boven de veilig zoete sleur Hoe kunnen we zo naar onze straf verlangen dat het sap wegvloeit over ons beider wangen Dan roffelt de donder als voetstappen naderbij en ik gooi het klokhuis ongezien ver weg van mij. Je hebt het koud, ik neem je ergens elders heen en innig samen voelen wij ons plotseling alleen . Het zilte water lokt ons naar een harder leven waar we ons bewijzen door strijd en streven. Lust en liefde helpen om de toekomst te bouwen en om over het verlies van ons kind te rouwen. Afgunst is een appel om niet meer in te bijten Aan Eva kan ik dat moeilijk nog verwijten. 
 
 8/12/2021
  08-12-2021 om 00:00 
geschreven door FrankieCategorie:eigenzinnig
 
 |