Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
07-10-2023
Afscheid
Op 8 september overleed mijn moeder, 101 jaar oud
Afscheid zonder woorden
Je wachtte tot ik even uit de kamer was
waar je rustte na meer dan honderd jaren
Toen bleek dat je werkelijk zonder adem was
om die voor de hemel op te sparen.
Je ogen staarden naar de verste verte
en uit je handen vloeide 't laatste leven
waar bleef dat lieve zorgen en dat alerte
de bekommernis en dat eeuwig geven?
Ik was de eerste aan wie je het leven gaf
en de laatste die dat van jou mocht delen,
Met jou ging ik nog mee naar je graf
met alleen wat voorbij is om nog te strelen.
7/10/2023
07-10-2023 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
16-09-2023
Dank voor je bezoekjes!
Na meer dan 101 jaar is mijn moeder op 8 september 2023 overleden.
Ik was alleen met haar.
Na slecht nieuws van de cardioloog kom ik er nog met moeite bovenop.
Gelukkig is mijn vrouwtje aan mijn zij...
16-09-2023 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
29-11-2022
RIP Luc De Vos
29-11-2022 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
10-11-2020
Surf
Surf (altijd tijdsgebrek)
Lineair verheft zich de zee,
zichzelf herhalend,
steeds nader bij de kust.
Dreigend reikt het water naar de hemel
maar wordt tot overgave gedwongen
en kantelt schuimend over ander water.
de kracht slinkt weg zoals de jeugd
die haar dromen zelden realiseert
en uitdeint in groeiende berusting.
Ten slotte nog heel even
trekt de golf een lange lijn
op het eindeloze strand.
Mijn voetstappen verdwijnen
in de saus van vochtig zand,
en ook de vloedlijn is verschoven.
10/11/2020
10-11-2020 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
01-11-2020
Allerheiligen 2.0
Dit gedicht schreef ik 12 jaar geleden, (nu herwerkt)
Het nieuwe Allerheiligen.
Als oktober op haar einde loopt en je weer op je vakantie hoopt, die de troost is van de welvaart, en de versiering van de uitvaart, zie ik de kinderen in hun graf, moeders, vaders op een draf. Nu krijgen velen eens bezoek, een poetsbeurt met een zachte doek. Ik doe het graag nog vele jaren en blijf herinneringen bewaren door de jaren roze gekleurd. Eens zijn jij en ik zelf aan de beurt. Volgende keer zelfs al, misschien. Vieren jullie vast maar Halloween!
Eergisteren, op 30 oktober stierf mijn broer Robert (68) aan een hartstilstand, net toen hij de medicamenten voor onze mama (98) betaald had in de apotheek.
01-11-2020 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
30-07-2018
Afscheid van het afscheid of hoe men komaf maakt met een rouwproces
Goodbye vaarwel
De schreeuw is niet alleen een schilderij,
het is getransformeerde pijn uit de krochten van het hart.
Gejuich lijkt lafweg op bedriegerij
gelijk een leeggeroofde goudmijn die verbeelding tart.
Verdriet brengt geluk in balans
alhoewel rechtvaardigheid al te zeer afwezig lijkt te zijn
als het herkend wordt als een kans
om uit de onverschilligheid te vluchten naar nieuwe pijn.
Het leven is geen verstopte trechter,
geen duister labyrint, geen applausmurw tv-programma,
een trap naar Eden lijkt veel echter,
en wie je bemint, is thuis in een ongebreideld gamma.
Niemand kan je uit je krochten redden
als je weigert het bos te zien en niet wenst te bewegen.
Lege kamers, stoelen en bedden
zijn gewoon een onewayscreen, een uitzicht zonder zegen. 30/7/2018
30-07-2018 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
19-08-2017
Nutteloos
Sterven, missen, deleten en wissen,
Een agenda vervangt de andere, want alle nummers veranderen.
Op elk adres wonen nieuwe mensen en beleven daar hun eigen wensen.
Jouw agenda's zijn afgedankt en nutteloos:
onvolledig want je leven was nooit echt af.
Wat heb je nodig daar in je verre graf?
Mijn notitieboek bevat geschrapte nummers
afgedankt en voortaan nutteloos.
Ik bewaar het en zoek langer dan tevoren naar namen wier stem ik nog kan horen.
In mijn telefoon staat een namenlijst:
sommige items afgedankt en nutteloos.
ik kan niet beslissen: één druk op wissen
en je sterft een tweede maal, terwijl je ziel verrijst
je naam verdwijnt, je nummer kwijnt,
en de zon spottend op mijn tranen schijnt 19/8/2017
19-08-2017 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
12-08-2017
Bij het overlijden van mijn meter
Bij het overlijden van mijn meter Paradijs
Rood wordt zwart en wit werd grijs;
droge wangen met een natte traan,
zeg, ben je klaar voor nog een reis
al moet je op je eentje gaan.
Warm werd koud, jong werd oud,
en lang vergeten handen beven,
'k Zie je in je kist van simpel hout...
méér handen geven; handen leven.
Rouw wordt rust en stilte een verhaal
herinneringen van vervlogen tijd;
gebeden heb je voor ons allemaal
je bent een mens die niet meer lijdt. Wit wordt grijs, rood wordt zwart
Nat wordt droog, wat is het stil.
Ik mis het slaan van je gouden hart
je was zo warm, je bent nu kil. Je bent nergens, en toch overal
een sterrenstelsel ver van hier
een lichtpunt in een nieuw heelal
een laatste oordeel vol plezier. 12/8/2017
12-08-2017 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
24-07-2017
Doorgaan, ondanks longkanker
Vandaag
28/07/2017
overleed mijn meter
zus van mijn moeder
93 jaar
maar vooral de persoon die mij
mijn allerliefste vrouw
hielp leren kennen Bezinning
Nog vijf keer verjaren
en mijn moeder leeft een eeuw.
Nog een tijd van altijd minder beseffen,
de handen naar de sterren heffen
en samen naar de hemel staren
wachtend op Jan De Wilde
en zijn eerste sneeuw.
Waar zullen beide zussen
hun geliefden nog eens kussen,
weg van de rook die hen voortijdig heeft gescheiden
en elk schepsel door kanker doet lijden?
En welke pijn moeten we kiezen?
Zelf lijden of onze liefste verliezen?24/7/2017
24-07-2017 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
13-01-2016
Ontworteld
Ontworteld Toen ik wakker werd, had ik niet geslapen. Toen ik opstond, had ik niet gelegen. Toen ik buiten keek, was er niets te zien, en toen ik luisterde, was er niets te horen. Mijn brein wou wel, maar het kon niet slapen. Ik zocht rust, maar kon nergens gaan liggen. Ik staarde wijd in ’t rond, maar kon alleen de verte zien. Het was lawaai en chaos, ik kreeg jou maar niet te horen. 13/1/2016
13-01-2016 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
05-09-2015
Tot ziens ***
Langzamerhand is het gerijpt en gegroeid.
Nooit eerder deed het zulk een pijn mijn gevoelens te verwoorden.
05-09-2015 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
04-09-2015
Tot ziens
Tot ziens
Vertel me iets van lang vervlogen dagen,
Toen er in mijn hoofd geen mist kon komen.
Toen je bij me kwam met al je vragen
En ik helpen kon bij al je dromen.
Neen, je hoeft vandaag niet meer voor mij te zorgen,
Hier is niets meer over dat ik wensen kan.
Beloof me dat je bij me blijft want morgen
zweef ik weg en ben bij mijn geliefde man.
04-09-2015 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
10-08-2015
Rouwbericht
Mijn schoonmoeder is vorige zondag 9/8/2015 overleden...
10-08-2015 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
05-12-2013
Post Allerzielenmijmering
Post Allerzielenmijmering
Als wij ons verdriet nu samen delen,
elk een stukje van het groot verlies,
dan is ’t immens gemis misschien gedoemd
te slijten als de banden van een nieuwe wagen
rijdend naar een vage toekomst,
rustend in een vaag verleden
in de mist verdwenen naargelang
de treurenden betreurd gaan worden
Naamloos ooit maar nooit meer verdrietig.
5/12/2013
05-12-2013 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
17-11-2013
Kon je maar
voor de vriendin van mijn vrouwke
Kon je maar
genieten van de adem van de bloemen,
proeven van de honing,
drinken van gemorste druppels cava,
verzwonden in de assen van je passies.
Tranen blussen nooit de spijt,
en bitterheid draait de wijzers van de klok
nooit in de richting die de zon
in het diepste Zuiden volgt.
Kon je maar
het genot van vroeger dempen
met de pijn van morgen,
en kon je dan maar dromen van de sterren
die je nooit bereiken zal.
17/11/2013
17-11-2013 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
04-09-2013
Hello goodbye (een testament)
Hello Goodbye (een testament)
Mijn eerste groet ging naar de borsten van mijn moeder
in het kunstlicht van een nagelwit gekalkte kamer.
Ik dacht: vaarwel geborgenheid, wees welkom, toekomst;
dag kleine broertje snel, want nog dezelfde dag vaarwel;
Dag lieve zus, gegroet, wat ben je nog ellendig klein.
Hoe kon ik toen ook weten dat j er nu niet meer zou zijn;
Dag broer, en toen herhaalde ik die groet daarna vijf maal.
Adieu, mijn peter van Oostende, kwam je sterven hier ?
Adieu, mijn oma's, en dié opa heb ik nooit ontmoet,
Dag Cliff, dag Beatles, Dylan, Pink Floyd nog op Caroline,
vaarwel mijn jeugd, met nieuwe vrienden en beweging.
Goeiedag mijn vrouw, ver van mijn oude thuis vandaan,
dag werk, dag kindjes, sta nu allen keurig in de rij !
'k Verlaat met pijn mijn kunst, mijn ongeschreven dromen
Creatieve jaren zullen ooit wel later komen.
Dag kinderen, ik zeg aan jullie ooit nog eens vaarwel;
maar groet de vruchten van je liefde en je passie
en speel hello goodbye tot straks opnieuw verleden wordt.
4/9/2013
04-09-2013 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
27-03-2013
Afscheid
Als aandenken voor Jeanine De Cock, mama van onze schoonzoon Tom; begrafenis te Lierde om 10 uur op paaszaterdag
Afscheid
Je laat ons slapeloze nachten,
nachten zonder sterren achter.
Ik mis je, want ik had je nodig,
andre mensen maakte jij steeds overbodig.
Pijn was erg als die pijn van een ander was,
de jouwe kwam geen enkel mens van pas.
Je diende tot je krachten je begaven,
tot er niemand aan je bron zijn dorst kwam laven,
tot je niet meer doen kon wat je had beloofd,
tot je wenend onze sterren hebt gedoofd. 27/3/2013
27-03-2013 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
03-03-2013
Argeloos
Argeloos
Ademloos bewonder ik het versmelten van je adem
met de mist van deze late maartse winterochtend,
roekeloos ploften mijn woorden in de broze plas
die je hartslag trillend spiegelden doorheen je emoties.
Sprakeloos zwollen de tranen achter de leden van je kijkers, gericht op vergane dromen.
Bodemloos verdriet welde op in je stem,
stuurloos stokkend zonder enig zweem van verweer
ondanks spijt over al mijn liefdeloze verwijten,
machteloos getuigend van mijn eindeloos verlangen.
Argeloos bewonder ik je vastberaden stappen
die me achterlaten, verweesd en radeloos.
3/3/2013
03-03-2013 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
11-11-2012
Terug naar nergens
T.g.v. het overlijden van mijn vriend en oud klasgenoot Jean-Marie De Bosscher begraven op 14/11/12
Terug naar nergens
Ontmoeting in een flits
als een bliksem in de verte,
relatie in toevallige jaren van communicatie,
verdwaald in eindeloze woestijn van gedachten.
Verdwenen in de drukte van metro's, kruispunten en havens,
zo heb ik je een enkele maal teruggezien,
en we slikten, omdat we zo weinig deelden,
behalve die jaren van jeugd en vreugd,
van zoeken in de oases van het leven.
Hoe graag had ik je beter gekend
en had ik meer met jou gewandeld langs het water
waar te veel parallelle paden
doorheen het drijfzand van vergane verwachtingen
ten slotte als in een plotse wervelwind
ons terugbrengen naar de zee
van oneindige afwezigheid.
11/11/2012
11-11-2012 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
22-08-2012
Slagveld
Slagveldbloem
Bloed, geen bloemen of amper een verjaardagskrans,
geen tijd om te verspillen of proberen slagen.
Geen jarenlange jeugd of amper hopeloze dagen,
wel een naam geofferd in een blinde oorlogsdans.
gesneuveld voor de trots van vorst, tiran of president,
herinnerd door ontsnapten aan begeerte en geweld,
die nooit je kinderen, je vrouw of lief hebben gekend,
maar zelfbehoud voor plicht en slavernij hebben gesteld.
Vergeten zonder kansen om de brokken ijdelheid te lijmen,
verdwenen uit de wedloop naar meer macht en roem
verdoemd vanaf de eerste poging tot succesvol rijmen,
verloren voor vooruitgang, met alleen die ene bloem.
22/82012
22-08-2012 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie :verdriet
Over mijzelf
Ik ben
Roland Bourgoignie , en gebruik soms ook wel de schuilnaam
Frankie ( eurocent op forum) .
Ik ben een man en woon in
Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is
toeterniemeertoe .
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus
76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!
H.Doopsel van Oscar
Tien om te zien, de ganse familie!
Elias en hieronder Milan op schoolfoto 2016
Poëzie vanwege Frankie voor ieder mens met een extra hersenkronkel voor uiterlijk schoon en dubbele gelaagdheid
Arwen, toen 9 jaar oud
Samen met mijn moeder, 99 jaar
Nog meer blogs van de week:
Hoofdpunten blog ripnapop
Hoofdpunten blog Clottemans
Op weg naar onze nieuwe woning