voor de vriendin van mijn vrouwke
Kon je maar
genieten van de adem van de bloemen,
proeven van de honing,
drinken van gemorste druppels cava,
verzwonden in de assen van je passies.
Tranen blussen nooit de spijt,
en bitterheid draait de wijzers van de klok
nooit in de richting die de zon
in het diepste Zuiden volgt.
Kon je maar
het genot van vroeger dempen
met de pijn van morgen,
en kon je dan maar dromen van de sterren
die je nooit bereiken zal.
17/11/2013
|