Onsterfelijk gewaande verwaande

ijdelheid

Wiedend in de tuin van ijdelheid

en wetend dat het wieden wellicht eeuwig duren zal,

smullend van de zelf verzonnen lof,

toch zo zelfvoldaan bewerend dat wij alles weten,

kijkend door onze zelfgeverfde glazen

tussen de kleppen van ons beider ogen door,

handelend zo lang we durven,

zinloos onze zinnen zoekend, remmen mijdend,

wetten ontwijkend en driften dogmatiserend,

zo verwaand dat wij niet willen wijken voor de waarheid

van wat we niet horen, proeven, zien of voelen,

maar volhardend stellen dat wij de wereld zijn,

zelfs al leeft die langer dan wijzelf.

25-03-2015 om 00:00 geschreven door Frankie

De laatste stem





Als de klokken niet mogen luiden, 
de vogels niet meer kunnen fluiten, 
de storm niet langer wil huilen
en we voor de zon gaan schuilen, 

Als de honden hun baasje aaien, 
de doden naar de killers zwaaien, 
kinderen hun moeder schuwen, 
en leiders mensen in kanonnen duwen,

Als kerken worden afgebroken, 
vaste waarden vonkend roken, 
enkel sport en leegte animeren
en wij weten zonder willen leren,

Dan rijst vanuit de chaos nog een stem, 
en zucht ik zacht de naam van Hem.

12/3/2015

12-03-2015 om 00:00 geschreven door Frankie