Jammer, maar ik mis je niet
Je zal vandaag nooit zo benoemen
en dat doe je voortaan geen enkele dag,
Je ligt bedolven onder bloemen,
die je zelf niet dragen mag.
Ik wist dat dit eens zou gebeuren
en je verloor toch echt je tijd,
want om jou is 't moeilijk treuren,
je hebt ons niet zo vaak verblijd.
Waarom verminkte je ons leven
(of toch het beetje wat nog rest)
door de strijd niet op te geven
met al dat vruchteloos gepest.
Ik zal je morgen echt niet missen,
zo had ik dat nooit voorzien,
Men kan zich in een mens vergissen
ook in vrienden bovendien.
31/7/2012
31-07-2012 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie:verdriet
|