|
Geheugendreun
De bouwkraan kijkt neer op mijn zondag
en aarzelt tot morgen om te zwiepen met de wind.
Welk deel van mijn geheugen zal gewist worden
wanneer de handlangers hun voorbereidend werk hebben voltooid ?
De winkel met de wafeltjes
opgevuld met zachte kandij,
Het zandpad langsheen de witte stulp
in de bocht van hei en veld,
het beluik dat deed dromen
van Congo en van natte kasseien,
waar ik overal mensen zag die verdwenen zijn
onder 't puin van mijn ijle souvenirs.
Of die ergens, God weet waar, staren zoals ik,
naar een kraanarm die hun geheugen ondermijnt
tot niets nieuws nog al dat oude wil vervangen.
8/7/2012
|
.
.
.
.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
