Ik blijf

Geniet allen rustig van uw leven

blijf maar naar gezondheid streven,

en naar het lange eeuwig leven

tot men op een dag de geest moet geven;

ik niet, ik blijf.

Ik moet het jullie mededelen

als het jullie iets kan schelen

jullie mochten mijn bestaan even delen

zodat ik me minder zou gaan vervelen,

jullie gaan, ik blijf.



Blijf maar naar je oorsprong raden

met de hersenen die ik je heb gegeven.

Ze sterven af zodra je hartje stopt

en je ogen zich voor eeuwig sluiten

want ze hebben niet naar mij omgekeken.

Jij sterft. Ik blijf.



Geloof in al je Big bang theorieën,

ik heb er ontelbare achter de rug.

Ze rijmen wel veel beter dan deze verzen

en duurden zeven scheppingsdagen lang,

alleen het getal vind je nog heilig.

Dus ga jij dood. Ik blijf.


Bouw je leven op mijn fundamenten:

liefde, eerlijkheid en sacramenten

Structureer je niet langer op ruimte en tijd

want ik ben zonder start, begin  of einde

overal tegelijk zoals in tijdloze eeuwigheid

sterf in mij, ik blijf.


Blijf in Mij en BLIJF


28/10/2021

28-10-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Dit is het derde gedicht waarmee ik deelnam aan de wedstrijd uitgeschreven door de gemeente Zwalm.

Deze prachtige molen prijkt in het unieke landschap van de streek van de rivier Zwalm, waarnaar de gemeente genoemd is.






Vinkemolen

Aangewaaid vanuit het Noorden,

neergevallen en weer opgestaan,

sta ik klaar om koren te vermelen

zodra men mij ooit nodig heeft.

Beschroomd vol liefde en respect

wijken huizen en bossen van mij weg,

het landschap tilt mij omhoog.

Vereerd geniet ik van elk soort weer

en wuif met mijn wieken naar de wind.

20/102021

20-10-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Een tweede bijdrage voor de eerder genoemde wedstrijd van de gemeente ZWALM.

De Molenberg is een bekende beklimming in de Ronde van Vlaanderen. (wielerwedstrijd)

Aan de voet van de helling in de Vlaamse Ardennen vloeit de Zwalmbeek, en draait de prachtige watermolen naast de (nu gesloten) Mechelse Koekoek, een restauran

Molenberg

Alleen het startblok is op rust:

De zwijgende macht van molenbladen

kracht zuigend uit het kolkend water.

De keien glanzen van zweet en regen

maar ook van zonnegloed die schokt en lokt

Naar het  zuchten op de vlakke top

Waar de koekoek nooit kon landen

En de ereplaatsen wenken.


9/10/2021

09-10-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Dit gedicht werd eerder dit jaar ingediend voor een poëziewedstrijd, uitgeschreven door de gemeente ZWALM, met de bedoeling enkele prachtige plekjes van het dorp in de schijnwerpers te zetten.

Het gedicht werd niet weerhouden... teleurstelling, writer's block.



Sint-Margarethakapel

Trots piek ik blank tegen de grijze wolken

die vluchten voor de blauwe luchten van de Heer.

Bekommerd zoals een zon koestert Margaretha

geduldig deze landerijen, weiden en velden.

Toch martelen storm en regen al wat leeft,

de ergste pijnen heeft zij ooit zelf doorstaan.

Wie hier even halt houdt en in de verten tuurt

voelt hoe God dank zij haar voorspraak

Zijn schepping sterk en vruchtbaar houdt.

08-10-2021 om 00:00 geschreven door Frankie