Voor buurvrouw Nathalie, airhostess bij Brussels Airlines
Vlucht
Straks vlucht ik heel ver weg van mijn huis
mijn sleur, familie, al mijn goede vrienden,
van zowel mijn souvenirs als het feestgedruis,
en flitst de vraag waartoe ze ook weer dienden.
Ver weg van de schaduw van mijn regenboog
verdwijnt het eeuwig draaien van veel wielen
verschijnt een lichte blauwe koepel hemelhoog
die mij verzoekt om vol ontzag te knielen.
Boven de kwijnende wouden en zieke zeeën
de smeltende bergen, de groei van woestijnen
de stikkende doolhof van stervende steden
wil ik dit bewust uit mijn hoofd doen verdwijnen.
En dan droom ik in de roes van vlucht zoveel
dat men de wereld van hierboven zou willen zien
en samen onderweg is naar een leefbaar juweel
en ooit veilig kan landen, heel misschien.
9/11/2021
|