De prairieborder had een opknapbeurt nodig. We waren eigenlijk een beetje van het concept afgedwaald door een aantal bijzonder soorten Rudbeckia & co aan te planten die het lastig hadden met de concurrentie van siergrassen en onkruid. Het was zo dat de prairieborder er mooi uitzag vanaf augustus maar de maanden daarvoor eigenlijk vrij saai oogde. Daarom nu een make-over. En ja, de puristen hebben gelijk, dit wordt ook geen echte prairieborder "pur-sang". Er komen weliswaar terug Echinacea, Rudbeckia, asters en siergrassen. maar ook wat extra structuur door een aantal planten die weliswaar niet bloemen maar wel het hele jaar de aandacht naar zich toetrekken. We hebben gekozen voor een subtropische toets. Trithrinax is redelijk vorstbestendig (-15°C), Formium, Yucca rostrata en Agave & Co staan in pot die in een iets grotere ingegraven pot staan zodat ze in de oogwenk de serre in kunnen. In het voorjaar kan je hier dan bvb. een pot tulpen of hyacinten voor in de plaats zetten. Winterharde donkerblauwe Agapanthus (Dr Brouwer) staat in volle grond en bloeit midden in de zomer. Er komt ook nog een Trachycarpus wagnerianus, deze heeft iets kleinere stijvere bladeren, die beter tegen de wind kunnen dan die van de alomgekende T. fortunei. En T. wagnerianus is nog net iets beter winterhard (tot -18°C) en kan dus zonder problemen in de volle grond mits deze zijn water goed kwijt kan. De prairieborder zelf wordt ook nog beschut tegen de koude oostenwind door de gevel van ons stulpje. In de vroege zomer zullen daglelies en enkele éénjarigen voor wat extra kleur zorgen. De werken zijn bijna gedaan, nog een laatste ronde "onkruidje trek" en dan een lading schors overal tussen.

We zien wel wat het wordt, tuinieren is zoals decoreren. Bevalt het resultaat niet dan maak je er volgend jaar toch lekker iets anders van. Leuk toch?