Het is zover, de eerste daglelie is in bloei gekomen.” So what” hoor ik je zeggen. Ik weet het, in de tuin van mijn vader staat er een gele Hemerocallis al 3 weken in  bloei, dus ik ben sowieso niet de eerste. Toch word ik er blij van want het betekent dat de zomer het overneemt van de lente. Als je de temperaturen van de laatste dagen bekijkt is die zomer zelfs al even bezig. Ik heb gisterenavond de prairieborder een paar uur staan besproeien want het is redelijk droog aan het worden. De onweders en wolkbreuken van de laatste dagen zijn links en rechts voorbijgetrokken zonder één drup water achter te laten. Normaal is het niet direct nodig maar vermits ik een groot deel van deze border heb verplant en nieuw aangeplant stond dat stuk tuin te springen voor wat water.

Terug naar Hemerocallis of daglelie dus. De naam is niet ver gezocht; elke bloem bloeit slechts één dag. In de ochtend gaat de bloem open en de volgende dag is zij verwelkt. Gelukkig geeft een plant zoveel bloemen dat je toch wekenlang plezier hebt van een daglelie. 

Het is in veel opzichten een ideale plant. Ziekten komen eigenlijk niet voor en de plant hoeft niet gesteund te worden. De enige belager is de Hemerocallis-galmug (contarinia quinquenotata), die eitjes legt in de bloemknop. Dit kun je zien, doordat de knop daardoor opzwelt. De aangetaste knop verwijderen voorkomt dat de mug zich vermeerdert. Gooi de aangetaste bloemknoppen liever niet op de composthoop maar breng ze naar de GFT-bak om uitbreiding te voorkomen.

Hoewel de naam anders doet vermoeden, is de daglelie helemaal niet verwant met de lelie. Leliehaantjes ga je hier dan ook niet zien.

Er zijn vroege, middelvroege en late bloeiers. De vroege Hemerocallis bloeit in juni, de middelvroege in juli en de late in augustus. Door slim aan te planten, kun je de hele zomer bloeiende daglelies hebben.

Het ziet er natuurlijk mooi uit, als je dagelijks de uitgebloeide bloemen verwijdert, maar noodzakelijk is dat in dit geval niet, na één dag is de bloem onherroepelijk einde leven.  

Er bestaan duizenden cultivars van de Hemerocallis, in vele kleuren en in verschillende kleurencombinaties binnen één bloem. In vrijwel elke tuin en border kan de plant succesvol worden toegepast. De bonte bloemen vloeken niet met elkaar maar leveren een vrolijk geheel op. Ze laten zich dus goed met elkaar combineren!

En als je een bepaalde soort toch niet mooi vindt kan je ze nog altijd opeten. De plant zou ook in de groententuin mogen staan. De bloemen zijn namelijk eetbaar. Vooral de lichtgekleurde bloemen zijn fris en knapperig, als een pittige icebergsla. De donkerste bloemen zijn misschien iets te pittig. Misschien een ideetje voor  een zomers voorgerechtje : daglelie gevuld met zalmmousse.

Ik zie het zo al voor mij, met een fris Rosé wijntje op het terras, zalig !