We blijven nog eventjes bij de schaduwplanten.

Er zijn zeer, zeer veel soorten begonia, meer dan vijftienhonderd. Een aantal worden vanwege het fraaie blad als kamerplant gehouden. De begonia is echter bij ons vooral bekend als éénjarige. Wie kent niet de bloemperken uit de jaren '70 met steevast knalrode begonia's en gele of oranje Tagetes (stinkertjes in het Antwerps).

Om wat overzicht te behouden op de enorme begonia familie zijn ze ingedeeld in groepen.
Zo zijn er bladbegonia's, knolbegonia's, dikstengelige begonia's, struikbegonia's, winterbloeiende begonia's en Tuberhybride-begonia's. De indeling berust op het wortelgestel en de groeiwijze. Een begonia - ook wel scheefblad genoemd - is veelal groenblijvend. Het blad van de meeste begonia's is asymmetrisch van vorm.

Begonia grandis is ingedeeld bij de knolbegonia's. De soort komt van nature voor in China, op hoger gelegen heuvels in Zuidoost-Azië en het zuiden van Japan. In landen rondom de Middellandse Zee is deze begonia ook nog wel eens te bewonderen. Hij is min of meer winterhard en overleeft een paar graden vorst, mits de plant in het najaar een afdekking krijgt met veel blad of stro.

Onze cultivar heeft witte bloemetjes vandaar het toevoegsel "alba". Ik heb deze plant pas een weekje of zo. We zullen hem zo goed mogelijk door de winter loodsen en laten het weten of ie al dan niet de komende winter overleeft. Ik ben er wel redelijk gerust in, de plant staat vlakbij een subtropische Tetrapanax en die heeft toch al een paar winters zonder veel erg overleeft. De witte bloemetjes van de Begonia zullen dit hoekje in de schaduw wat oplichten. De eerste zijn net geopend vandaag !