Dinsdag 11 oktober:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mijn vrouw en dochter vonden s middags dat het niet beterde met mij maar integendeel bergafwaarts ging. Ik was heel bleek, mijn keel was opgezwollen en de aders in mijn nek waren dik en lagen er bovenop. Mijn vrouw belde de huisarts op en hij drong erop aan dat ik dringend naar de spoedafdeling van het Jan Palfijn ziekenhuis in Merksem moest gebracht worden zodat ze daar alle cardiologische testen konden uitvoeren. Nadat ik even onder de douche was gestapt (men wil toch propertjes het ziekenhuis ingaan) brachten ze me weg.
Moet eerlijk toegeven dat ik me er niet bewust was wat er allemaal met en om me heen gebeurde en hoe slecht het eigelijk met me was op dat moment. Ik heb maar flarden opgevangen van wat er gebeurde moet dus de hulp van mijn vrouw en dochter en zoon inroepen, om het allemaal op een rijtje te kunnen zetten.
Ik werd meteen onderzocht door een dokteres en verbonden met een hartmonitor. Omdat zij het niet vertrouwde, mijn buik was aardig opgezwollen, werd ik naar interne geneeskunde gebracht waar men een echoscopie uitvoerde en ontdekte dat er heel wat vocht in mijn hartzak zat. Door dat vocht kwam mijn hart klem te zitten en moest het heel hart werken om mijn bloed rond te pompen. Bracht de nacht door op de spoedafdeling.
|