Woensdag 9 augxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Na alweer een hele goede nacht werd ik pas tegen acht uur wakker. Ik belde Margriet meteen op om haar een goeie morgen te wensen en om te vertellen hoe goed de nacht was geweest.

Dan kwam mijn ontbijt eraan. Ik dronk xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />0,2 l appelsiensap, at 125 gr yoghurt met aardbeiensmaak en dronk een tasje melk. Dan had ik genoeg.

Na het ontbijt ging ik eventjes naar het toilet maar helaas. Dan maar terug naar bed want ik had weer slaap. Ik lag nog maar net in bed of Dr. Nielander kwam langs op zijn ronde, vergezeld door zuster Simone. Hij luisterde nar mijn longen en mijn buik en zette een paar strepen op mijn buik om aan te duiden waar er vocht zat. Hij leek tevreden met mijn toestand.

Kort na de ronde belde Margriet. Ik was net e-mails aan het lezen. Eentje van Ko, eentje van Hilde. Dan kwam Simone mijn benen nogmaals meten voor de witte kousen tegen flebitis. Blijkbaar was de vorige meting en bestelling de mist in gegaan. Ellen vroeg of ik niet losgekoppeld wilde worden van al de infusen, zodat ik onder de douche kon gaan. Dat vond ik onmiddellijk goed. Dan maar ophangen met Margriet en op naar de badkamer. Toen ik terugkwam op mijn kamer, sloot Simone mij terug aan op al de infuusjes en daarna maakten Simone en Kristine mijn bed op. Daarna ging ik maar weer lekker slapen.

Ik sliep heel diep. Ondanks dat merkte ik wel dat mijn lunch werd gebracht. Maar ik had niet de energie had om te gaan eten. Pas een dik half uur later als Veronique kwam kijken, had ik het in de gaten. De soep was nu maar lauw maar dat vond ik niet erg. Als de soep wat afgekoeld is proeft men de smaak veel beter en meestal smaakt het ook beter. Dus ging ik braafjes mijn soep helemaal opeten. Er was ook vanillevla en die heb ik voor de helft gegeten.

Dan belde Christiaan om te horen hoe het met me was. Hij beloofde ook om wat later binnen te springen. Dat zal dat een heel hoge sprong zijn want ik lig op de vijfde verdieping.

Alweer wat geslapen tot aan het bezoekuur. De eerste die aan kwam was mijn lievelingsnichtje Ingeborg. Zij had een heel leuk boek bij als cadeautje. “Pap, vertel `s” heet die. Het zijn allemaal vragen van een kind aan zijn/haar pappa.  Het is de bedoeling dat de pappa de vragen naar beste vermogen beantwoord om dan als het boekje vol is, het boek terug te geven aan het kind.

Wat later kwamen Margriet en Babette en Jules en Olivier en nog wat later Herman Vervoort.

Margriet ging met Jules en Olivier naar het winkeltje beneden om wat chips te kopen. Wat later toen zij al een hele tijd terug waren, gingen zij allemaal weg behalve Herman. Ingeborg moest op tijd vertrekken om niet te laat aan te komen om haar kindjes op te halen.

Op een bepaald ogenblik was ik best moe en ik zei dat eerlijk tegen Herman. Hij nam afscheid en beloofde binnenkort terug te komen. Ik hoop dat hij zijn woord houdt. Herman kennende doet hij dat.

Ik had niet veel tijd om te dutten. Eerst kwam Christiaan met Cecilia. Dan kwam het avondmaal. Cecilia was net zo moe als bompa, dus Christiaan besloot om naar huis te gaan met haar. Dan at ik een beetje. In een kom zat iets dat eruit zag als soep, kippen roomsoep, maar het smaakte helemaal niet zo. Ik kon het niet thuisbrengen. Slecht was het zeker niet.

Dan kon ik eindelijk rusten. Ergens na 8 uur belde Jos Van Roosbroeck. Wij hebben echt lang gesproken. Veel over pc`s en laptop`s en interne en externe harde schijven. Rond 21u15 verscheen Veronique, de moeder van Sam en Wout, in de deuropening. Ik beëindigde het telefoongesprek met Jos meteen. Veronique kon maar even blijven want om 21u30 begon haar nachtshift op intensieve zorgen. Moe en voldaan na een redelijk drukke dag ging ik dan maar slapen.