xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> De nacht van dinsdag tot woensdag sliep ik in korte blokjes. Een ontbijt hoefde natuurlijk helemaal niet, het mocht zelfs niet.
Rond 10uur begonnen Sallyann en een van haar collega`s van Intensieve Zorgen mij te wassen. Ondanks dat zij heel voorzichtig te werk gingen, deed het enorm zeer.
In de namiddag kwam de anesthesist langs. Hij vond dat ik zo snel recupereerde, dat er geen reden was om mij op intensieve zorgen te houden, maar dat ik terug naar boven zou mogen. Ik vroeg of hij met terug naar boven bedoelde dat ik naar 3de of 5de. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en toen ik 5b antwoordde, zei hij waarom niet 5b.
Nog wat later kwam een verpleegster mij vragen wat voor type kamer ik wenste, 1 persoon, 2 persoon of een zaal voor 4. Ik antwoordde:1 persoon kamer, kamer xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />539 .
Alweer wat later hoorde ik dat ik terug mocht naar mijn oude kamer op 5b, 539. Ik was heel erg blij en blijkbaar de verpleegkundigen ook want er stond een heel ontvangstcomité.
Babette en Margriet waren mij al komen bezoeken op intensieve zorgen maar daar zijn de bezoekuren veel korter dan op een heelkundige afdeling. Terwijl ik werd verhuisd, waren zij wat gaan drinken in de cafetaria maar kort nadat ik terugwas op mijn kamer, stonden zij er ook. Zij hadden wat nieuwe pyjamas meegebracht. Voor de rest weet ik al niet veel meer over woensdag.
|