Donderdag 3 november:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De plannen voor deze dag bestonden uit eerst een CT-scan van mijn buik en dan om samen met Babette en Sjaak en Jules en Olivier een uitstap te maken naar Snowworld in Landgraaf, de grootste indoor skipiste van Europa.

Had best slecht geslapen, veel rugpijn. Moest ook nuchter zijn i.v.m . de CT-scan van de buik/abdomen. Vanwege de scan moesten wij al om 8 uur in het ziekenhuis zijn, dus wat vroeger opstaan dan anders. Dus eigelijk zag ik het niet zitten om nog naar Landgraaf te gaan.

Wij waren netjes op tijd voor de scan en ik meldde me aan bij de receptie. Na 10 minuten kwam een verpleegster met een literfles vol met water en een beker. Zij zei dat ik de hele fles in een halfuurtje moest leegdrinken. Aangezien ik niets meer had gedronken sinds de vorige avond had ik wel wat dorst maar zoveel nou ook alweer niet. De eerste beker ging er rap in. Het smaakte een beetje naar anijs. De tweede ging ook snel. De derde begon al wat tegen te steken en de vierde moest ik echt erin forceren. Maar het lukte. De scan op zichzelf ging best. Het duurde niet te lang en om negen uur konden wij het ziekenhuis alweer verlaten.

Voelde me stukken beter en wij gingen langs de apotheek voor pijnstillers (Dafalgan) en dan langs de bakker. Ik had honger en reuze zin in een paar koffiekoeken voor bij de koffie. Dan naar onze Babette voor mijn ontbijt.

Dan gingen wij toch maar mee naar Landgraaf. Ik had best wel willen skiën maar daar was geen sprake van. Dus terwijl onze kinderen en kleinkinderen zich in orde maakten, gingen Margriet en ik zitten het panorama-restaurant. Heb daar heel de dag op een houten stoel gezeten zonder een greintje rugpijn. Het was wel jammer dat je vanuit het restaurant maar de laatste 50 m van de piste kon zien want dat betekende dat wij regelmatig de jongens pas zagen als ze al beneden waren.

Op een bepaald ogenblik ging Nadine zitten aan de tafel naast het onze. Nadine was een van de vele lieve verpleegsters die mij zo goed verzorgden op afdeling 5B. Het was leuk om haar weer te zien en te spreken en het gaf me een veilig gevoel om een “privé-verpleegster” bij de hand te hebben. Al met al hadden wij allemaal een fijne dag.