Donderdag 17 novemberxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Nadat ik de afgelopen maandag al een E-mail had uitgestuurd naar mijn oud-collega’s van Alcatel om weer eens een pintje te gaan pakken tussen de middag in ons stamcafé de Midi aan de hoek van Amerikalei met de Bresstraat in Antwerpen, kwam ik ruim op tijdaan in het café. De eerstvolgende die binnenkwam was Herman Vervoort. Kort na hem kwam Gaston van de Moer eraan gevolgd door Leo Benneke. Toen dook Danny Sioncke, ook een Alcatel-medewerker op. Danny vroeg mij:” hoe is het met de kleinkinderen?” en mijn antwoord “met de kleinkinderen is alles goed.” deed zijn frankske meteen vallen. Vertelde hem kort wat er aan de hand was en die arme jongen schrok zich een beroerte. Ton kwam Jos Van Roosbroeck eraan en als Danny terug was gaan werken kwam Hilde Pellens binnen. Denk dat Hilde al iets van Danny had gehoord, want ze keek alles behalve vrolijk. Heb haar ook het hele verhaal verteld en kon dan mijn best doen om haar te proberen te trosten. Maar wij hebben niet alleen zitten kniezen, het is ons ook best goed gelukt om te lachen en dat is heel hard nodig. Uiteindelijk was het voorbij 3 uur voordat wij vertrokken na een gezellige middag. Ik heb daar ook ontdekt dat mijn mond-collega’s niet alleen maar mond-collega’s zijn maar ook hele goeie vrienden op wie ik kan steunen. Tof.