Awel mannekes, over dit thema schrijf ik niet graag hoor, want mijn handen en mijn voeten beginnen nu al te bibberen en te beven.
Ik moet maar naar een diepe tallore (bord) kijken, en mijn kort geknipt haar die op mijne kop staat, komen al recht van de schrik.
Ja mannekes, als ne mens met hoogtevrees geboren is, dan geraakt ge dat nog moeilijk kwijt hé. Al van bij mijn geboorte heb ik wreed veel last van hoogtevrees hoor. Als mijn moeder boven mijne kop ne emmer water hield, om mijn haar te wassen begonnen mijn ogen al wreed rond te draaien en sloeg ik nog veel witter uit dan ik al was. Awel mannekes, ik heb dat altijd en overal meegedragen.

Mijn moeder vroeg mij ne keer voor ne keer in onze diepe kelder te gaan achter grote frietpatatten, om frieten te bakken zeker.
Amai zeg, azo diep dat diene kelder was, 't was precies ne diepe put die onder de grond lag. Toen ik begon af te dalen naar beneden, begonnen mijn korte beentjes al te beven op voorhand en mijn sneeuwwit haar die op mijne gladgeschoren kletskop stond, die sloeg van paniek in ne Chineese vissersknoop. Maar ik heb dat nooit niet laten zien, dat ik echt hoogtevrees had. Nee nee, flipper de flip hield hem sterk, om toch maar te tonen dat hij ne echte vent is. Tegen dat ik bijna beneden was, was 't jaar bijna voorbij en zaten ze boven in hongerstaking te wachten op hun grote frietpatatten.

Het moeilijkste was om weer naar boven te klimmen, want ik was zo moe geworden en mijn korte beentjes begonnen nog meer te bibberen en mijn lange vingers begonnen te krimpen van de slaaploosheid. Met de hulp van de buren ben ik toch boven geraakt, maar zonder die grote frietpatatten, want die waren ondertussen al rot geworden. Mijne pa had ondertussen al twee flink vermagerde koeien moeten slachten om te kunnen overleven, omdat ze het wreed beu waren van zolang te moeten vasten, terwijl ze al meer dan drie maanden in hongerstaking waren. Maar allé, ik heb dan toch mijn hoogtevrees overwonnen, door mij twee weken op te sluiten in een ouwe kleerkast, die nog op onze zolder stond en die juist boven onze diepe kelder was gebouwd.

Twee jaar later moest ik van mijne pa eetperen gaan gaan trekken in onzen grote boomgaard, die vol stond met hoge en lage bomen.
Amai zeg, nog azo een verhaalke waar ge hoogtevrees van krijgt.

Toen ik in de schuur kwam om ne ladder te komen halen, kreeg ik voor mijne tweede keer hoogtevrees, omdat ik op voorhand wist dat die rechtopstaande fruitbomen zo hoog boven de grond stonden. Ik pakte diene ladder op mijne rechter zere schouder en ging met bibberende korte beeentjes en met trillende klampe handen naar diene grote boomgaard, waar al die grote en kleine fruitbomen op mij stonden te wachten. Ik moet u wel zeggen dat diene grote boomgaard maar 200 m verder lag hoor. Na een klein uurke kwam ik daar toe en zocht direct den kleinste pereboom uit waar er niet teveel eetperen aan te plukken waren, want ik was nog noe van drie dagen voorheen.
Als ik op diene versleten ladder klom, begonnen de spurten één voor één te kraken en te breken, waarschijnlijk door de trilling van mijn korte beentjes zeker.

Er zat dus niets anders op dan in diene pereboom te klimmen, zonder aan mijn hoogtevrees te denken. Maar ja, als ge zoveel hoogtevrees hebt en ge moet dat even opzij zetten om aan een paar eetperen te geraken, dan is dat wreed moeilijk hé. Na 4 dagen te zitten nadenken, had ik toch besloten van in dienen pereboom te klimmen en mijn hoogtevrees even te vergeten. Met bibberende korte beentjes en met bevende klamme handen, was ik gereed om die aanhangende eetperen te plukken. Maar bij het aanraken van diene pereboom viele de takken en de eetperen op de grond, waarschijnlijk hadden ze ook hoogtevrees gekregen. Maar in feite vielen die eetperen op de grond van rotheid, en braken de takken van de zwaartekracht en niet van de trillende klamme handen en de bevende korte beentjes die ik nog altijd heb.

Maar één ding is zeker, mijn hoogtevrees is nu weg, omdat ik in diene perenboom niet meer moet klimmen.

't Is maar om u te zeggen, met of zonder hoogtevrees komt ge er ook wel hoor.

Groetjes van flipper de flip.