.Boerenkool of de krulkool is een koolgewas dat erg decoratief oogt en bijzonder lekker is.
De gekrulde bladeren zijn echt heel mooi en zorgen voor een extra 'toets' in de moestuin gedurende de kille winterdagen.
In de winterdagen, want wist u dat boerenkool nog lekkerder is na een paar nachten vorst ?
.De tomaat is een groente die in de meeste moestuinen terug te vinden is. Er zijn dan ook vele manieren om deze lekkere vruchten te verwerken in de heerlijke gerechten. Wat is immers verrukkelijker dan een verse tomaat uit eigen tuin ? Zeker in gerechten en recepten zoals heerlijke, verse tomatensoep of een pikante tomatensaus ? Alles is mogelijk waardoor de tomaat een veelzijdige groente genoemd mag worden. Een groente met karakter en geschiedenis...
.Een onrijpe tomaat is giftig en bevat tomatine verwant aan solanine, een glycoalkaloïde dat giftige stoffen bevat die nodig zijn voor het afweersysteem tegen diverse gewasziekten. De andere delen zoals de stengels en bladeren zijn eveneens toxisch en kunnen hoofdpijn veroozaken. Ze zouden zelfs muggen op afstand houden. Grote hoevvelheden aan solanine zijn giftig voor de mens en kunnen depressie, koorts, slapeloosheid, buikpijn, diarree, braken, ... veroorzaken.Eten van vruchten in onrijpe toestand kan dan ook tot vele ongemakken leiden. Het is daarom dat tomaten enkel gegeten worden als ze niet meer groen en goed rijp zijn.
.De tomaat is een meerjarige, kruidachtige groente die als eenjarige geteeld wordt. Een kruipende plant die men rechtop laat groeien langs ijzeren spiralen of bamboestokken om enerzijds de gewasoppervlakte te spreiden en anderzijds het vermijden van ziekten die de planten kunnen teisteren.
De vormen van de vruchten zijn erg verschillend en kunnen de meest bijzondere kleuren aannemen, rood, geel , oranje, zwart, wit, gestreept en ja hoor, zelfs groene variëteiten zijn bekend.
.De oorsprong van de tomaat is terug te vinden in het Andesgebergte van Peru waar ze al geruime tijd door de inca's werden geteeld. De tomaten die toen gecultiveerd werden waren absoluut niet rond en / of rood, maar gelig met de meest ongelijke vormen. Door de jaren heen ging men bewust of onbewust selecteren op diverse vormen en types. In de beginjaren toen de tomaat nog geen bekendheid had, beschouwde men deze groente dan ook als siergewas. Er van eten was helemaal uit den boze... Na enige tijd werd de tomaat naar andere landen ingevoerd waaronder Europa. De eerste tomaten die uit Peru kwamen waren nog geen ei groot en hadden een gele kleur. De Azteken noemden de vruchten 'tomati', maar toen de planten via de ontdekkingsreizigers kwamen gaf men er hier eerst nog de naam 'goudappel" aan. In Italië spreekt men tegenwoordig nog altijd van " pomodori". In Frankrijk prees men ze eerder aan als een ideaal afrodisiacum, vandaar de benaming "pommes d'amour" en in het duits spreekt men over de 'Liebesapfel'.
.Overal ter wereld worden tomaten geteeld en dit al een hele tijd. Ze behoren in België en Nederland dan ook tot een van de meest geteelde groentes. Maar ze waren en zijn niet altijd even rond en rood,... de tomaat is een groente met geschiedenis.
.Zo vreedzaam en sierlijk is zijn uiterlijk, zo agressief en tirraniek is zijn gedrag. Tijdens het broedseizoen vormt het mannetje in het water een groot territorium, waaruit hij elk dier verjaagt. Zijn dreiggedrag bestaat uit het sterk buigen van de hals en het over de rug bollen van de vleugels terwijl hij komt aangezwommen naar de indringer of rivaal. het is een vrij zwijgzaam dier, dat bij agressie sist en soms een zwakke trompetroep laat horen.
Zoals alle eendachtigen verliezen zwanen in de rui plotseling hun slagpennen, zodat ze niet meer kunnen vliegen. Om toch altijd hun jongen te kunnen verdedigen als het nodig is, raakt het vrouwtje in de rui zolang de jongen nog klein zijn en begint de rui bij het mannetje pas als bij het vrouwtje de belangrijkste veren weer aangegroeid zijn.
Foto van een zwaan in dreigende houding tegenover indringers.
.In dieper water hangen zwanen bijna loodrecht naar beneden en reiken met hun snavel bijna een meter diep om bij het voedsel te kunnen komen. Zwanen kunnen hun kop ruim 10 seconden onder water houden en daarbij door blijven eten. Knobbelzwanen eten in het water, waarbij ze dankzij hun lange halzen met hun snavel de waterplanten kunnen afgrazen die voor andere watervogels onebereikbaar zijn. Ze eten ook wel gras. Een volwassen zwaan kan dagelijks tot 4 kilo voedsel eten. In de winter verzamelen ze zich soms in grote groepen op onze weilanden. In de vlucht strekt de knobbelzwaan de hals en maken zijn vleugels een zingend geluid.
.In april brengt het mannetje takjes en rietstengels naar het vrouwtje waarmee ze het nest kan bouwen. Soms worden de nesten elk jaar weer gebruikt. Het grote nest wordt van allerlei materiaal, zoals takken, riet en stro, op de grond gebouwd en kan een doorsnede van 4 m en een hoogte van 75 cm bereiken. De 4 à 7 eieren worden gedurende 34 à 38 dagen, in hoofdzaak door het wijfje bebroed. De kuikens zijn lichtgrijs van boven en witter onderaan. Soms draagt het wijfje ze op de rug mee. Ze kunnen na 20 weken vliegen. De jonge vogels zijn vaalbruin en vertonen al snel witte plekken in hun verenkleed. De grijze snavel met zwarte basis en punt wordt bij het ouder worden eerst roze, vervolgens oranje. Na 2 à 3 jaar zijn ze geslachtsrijp. De paartjes blijven elkaar levenslang trouw; als een van beide sterft, wordt een nieuwe partner gekozen. Het nest kan 4m in doornsnee zijn en 75 cm hoog worden.
.Knobbelzwanen zijn de bekende zwanen die vaak in vijvers en op plassen te zien zijn. Oorspronkelijk kwamen deze grote watervogels uitsluitned in Oost-Europa voor. Maar van wege hun sierlijke uiterlijk ( en hun vlees) zijn deze grote vogels in veel landen ingevoerd. Een deel is nog steeds vrij tam, andere zijn verwilderd en leven nu als vrije vogels in die landen.
Knobbelzwanen behoren tot de zwaarste vogels die nog kunnen vliegen. Om hun soms wel 11 kilo lichaamsgewicht in het luchtruim te verheffen hebben ze een lange aanloop nodig over het water. Ook het landen doen ze bij voorkeur op het water, waarbij ze met hun poten nog even waterskiën om af te remmen.
.Het vrouwtje legt in april 5 - 8 eieren die een grijsachtig - groene kleur en een kalkachtig omhulsel hebben en worden gedurende 34 a 38 dagen vooral door het wijfje bebroed.
.zijn verenkleed is wit (zowel bij het mannetje als bij het vrouwtje) dat van de jongen is eerst grijsbruin, dan lichtbruin en uiteindelijk wit. De snavel is oranjerood en heeft een zwart uiteinde. Boven de snavelaanzet ligt de zwarte knobbel waaraan deze zwaan zijn naam dankt. Poten grijs tot zwart.
nog enkele tips voor reigers weg te houden bij de visvijver
.Er bestaan ook systemen die een geluidssignaal afvuren wanneer een sensor een bewegend object waarneemt.
Mischien is een heel sterke halogeenlamp met daarop een bewegingssensor een nog niet ontdekte mogelijkheid om reigers van onze vissen weg te houden.
Een reiger staat graag met zijn voeten in ondiep water. We kunnen het de reiger onmogelijk maken in het water te staan door de vijver niet te voorzien van ondiepe watergedeeltes aan de vijverkanten. Voor de mensen met een siervijver is dit helaas een minder goede tip aangezien zij de vijver van een groot gamma aan waterplanten willen voorzien voor elke diepte, ook voor ondiepere delen. Bij de bouw van een koivijver wordt deze tip al vaak automatisch toegepast omdat dit vijvertype het niet nodig heeft voorzien te worden van verschillende dieptezones.
Mensen die een trouwe(wakende) viervoeter in huis hebben, de hond, kunnen zich gelukkig prijzen want dit is zowat de enige natuurlijke methode naast een natuurlijke oeverbeplanting om reigers weg te houden. Zorg er dan wel voor dat uw hond de vijver in het oog kan houden.
.Het laatste op gebied van afschrikkers zijn de bewegingsdedectoren. Het zijn apparaten met een elektronisch oog dat, wanneer het onderbroken wordt, een waterstraal gaat spuiten waardoor de reiger gaat vliegen. Heel effectieve toestellen, gemakkelijk en proper. De scare crow is zo'n toestel. Er zijn wel twee nadelen. In de winter is het niet denkbeeldig dat de waterleiding van het apparaat dichtvriest waardoor het toestel niet kan werken. Het toestel juist afstellen is ook niet zo simpel.
Velda heeft piramides die het licht reflecteren zouden reigers schrikken en wegvliegen. Bij dit apparaat moeten we ons volgende bedenking maken: reigers komen meestal heel vroeg in de ochtend langs wanneer er nog heel weinig licht is. Weerkaatsing van het licht kan dus miniem zijn. Een tweede bemerking: het oppervlak van de piramides zal ongetwijfeld aanslaan door de koude in de ochtend, wat de werking ook teniet kan doen.
.Het beste is nog om de reiger niet de kans te geven om te landen. Dit kan heel eenvoudig en onopvallend. Boven de vijver kunnen we zeer fijne draadjes spannen. Bijvoorbeeld van het dak van het huis naar het tuinhuis of een boom. Heel geschikt hiervoor zijn de draadjes die vissers gebruiken aan hun vislijn.Ze zijn zeer sterk, kleurloos en vallen niet op. Wanneer de rieger nu bij het landen zo'n draadje raakt dan gaat hij meteen opgeschrikt worden en gaat hij wegvliegen. Dit systeem is de beste oplossing.
Is het niet mogelijk om draadjes boven de vijver te spannen omdat er geen gebouwen staan of bomen, dan kunnen we deze draadjes ook nog rond de vijverrand spannen. Aan elke zijde van de vijver spannen we twee draadjes, ééntje op 15 cm van de vijverrand en ééntje op 30 cm van de rand. De reiger kan zo onmogelijk de vijver inwandelen want als hij een draadje aanraakt, vliegt hij direct weg.
Ook kan men een namaakreiger plaatsen aan de vijver.Je zal dan niet meer het bezoek krijgen van een mannetjesreiger,maar wel van de vrouwtjes.Dit systeem wordt ook veel gebruikt, maar is niet het beste.
Er bestaan ook zeer gekleurde namaakvissen die je in de vijver kan leggen. Ook dit raad ik af want hierdoor gaat het natuurlijk uiterlijk van de vijver tenietgedaan worden en de reiger zal ook al vlug doorhebben dat dit nep is.
