Aardappelen schillen en in plakjes snijden van 1/2 cm. Ui pellen en snipperen. Aardappelschijfjes goed wassen.
Bereidingswijze
Aardappelschijfjes opzetten met kruidenbouillontabletten en zoveel water dat de plakjes net onder staan. Aardappelschijfjes aan de kook brengen en plm. 3 minuten koken. Als de aardappelen zo goed als gaar zijn azijn, suiker en gesnipperde ui toevoegen. Weer aan de kook brengen en nog plm. 3 minuten koken. In het vocht 10 minuten laten afkoelen. Afgieten in een vergiet en de aardappelschijfjes goed laten uitlekken. Vermengen met de mayonaise en de gehakte kruiden. Af laten koelen en smullen maar!
De meeste lawines komen hoog in de bergen voor want er kunnen geen bomen gorien en het is er koud. De hellingen zijn kaal glad en steil. Er ligt op de helling het hele jaar door sneeuw. Dat heet eeuwige sneeuw. Beneden op de helling komt sneeuw alleen in de winter voor.
Lawines zijn gevaarlijk !
Een grote lawine verwoest alles wat in de weg staat. Grote lawines zijn zo zwaar en zo snel, dat ze bomen omver halen door de kracht van de lawine storten huizen in en alles wordt bedolven onder de sneeuw. boven op de lawine. Als je in een lawine terecht komt, je kunt boven de sneeuw blijven, maar je kunt er ook onder komen. Als je geluk hebt blijf je er boven je stuitert als een balletje mee, van de helling af. Onderweg kun je je lelijk bezeren. Op een vlak stuk van de berg komt de lawine tot stilstand. De sneeuw is dan erg stijf, net als een sneeuw bal die heel hard in elkaar is gedrukt. Als je in de sneeuw vast zit, dan kom je daar zonder hulp niet uit.
Verboden te toeteren : Ook lawaai zoals een harde knal kan een lawine veroorzaken dat komt doordat dat geluid de lucht laat trillen. De sneeuw trilt mee en valt naar beneden. Toeterende auto's zijn ook gevaarlijk dan gebeurt er meestal ook wel iets.
Dag lieve bloggertjes vandaag is het voor vele kinderen terug school alsook voor de studenten. we gaan weer een mooi schooljaar tegemoet. vele groetjes van hyacinttje.
Roer de boter met de suiker romig. Pel de bananen en maak deze heel fijn met de mixer of garde. Meng de bananenpuree met de sinaasappelschil door het botermengsel. Roer de eieren er een voor een door en blijf roeren tot de eieren helemaal zijn opgenomen. Spatel dan de cakemeel erdoor. Vet een grote cakevorm in en schep hierin het deeg. Zet de vorm 40 minuten in een voorverwarmde oven van 180 graden. Laat de cake enigszins afkoelen, haal hem dan uit de vorm en laat hem dan helemaal afkoelen. Bestrooi hem dan met poedersuiker.
Wanneer een massa sneeuw in 1 keer van een schuin vlak afglijdt, is dat een lawine. Als dat gebeurt komt het door de zwaartekracht. De zwaartekracht is een aantrekkingskracht van de aarde. Hierdoor komt bijna alle sneeuw naar beneden vallen. Dus naar de grond. De massa die naar beneden komt hoeft niet altijd sneeuw te zijn het kan net zo goed een brok ijs, modder, stenen en zelfs zand zijn Als je mensen over een lawine hoort praten denk je meestal gelijk aan sneeuw lawine. De sneeuw schuift eerst langzaam naar beneden en dan steeds sneller. De sneeuw komt in een stuk achter elkaar door. De lawines worden opgewekt met lawinepijlen. s' ochtends voor dat er mensen op de piste zijn schieten ze die de lucht in ook als er veel sneeuw op een dak van een huis ligt. en als dat naar beneden komt is het een daklawine. Soms als er bergbeklimmers zijn dan komt er een ijsstuk naar beneden vallen dat noemen we ijslawines Op sommige bergen heb je een steenlawine dat is er gevaarlijk voor automobilisten. Er zijn verschillende lawines, er zijn kleine lawines, normale lawines, en hele grote lawines. Als er een kleine lawine naar beneden komt is dat maar een klein beetje sneeuw en is het snel beneden. Bij een normale lawine is er meer sneeuw en het is gevaarlijker. De grote lawines vinden de mensen spannend, maar is zeer gevaarlijk ! Je moet maken dat je weg komt anders wordt je bedolven onder sneeuw je komt er moeilijk weg. Een sneeuwlawine raast met de snelheid van ongeveer 200 km per uur. Zo'n lawine gaat dus sneller als een auto op de weg. Er zijn verschillende soorten namen voor lawines, zoals de poedersneeuwlawine en de stromings-lawine. Dit heeft te maken op de manier hoe de lawine naar beneden komt. Bij een stromingslawine vloeit de sneeuw als een sneeuw rivier van de helling naar beneden tijdens een poedersneeuwlawine waait het heel hard de sneeuw stuift in wolken van de bergen af. Het lijkt net alsof er met poedersuiker gestrooid wordt en soms hoor je lawines afkomen. Een lawine die stuift maakt een sissend geluid. Als het dreunt en kraakt dan betekend dat dat er een lawine aankomt. Als er natte sneeuw in de lawine zit hoor je niks.
Tabak werd waarschijnlijk voor het eerst gecultiveerd door oorspronkelijke Amerikanen op het Yucatan schiereiland in het huidige Mexico. Later werd deze geplant in zowel Noord als Zuid-Amerika.
We weten niet wanneer het voor het eerst werd geplant of gerookt, maar we zijn er vrij zeker van dat de inwoners van Europa niet van het bestaan wisten tot na de historische reis van Columbus in 1492.
Twee van zijn zeelieden meldden dat Cubaanse indianen een primitieve soort sigaar rookten bestaande uit in elkaar gerolde gedroogde tabaksbladeren welke weer werden gerold in een ander blad van palm of plantaan. In die tijd namen Spaanse en andere Europese zeelieden deze gewoonte over, evenals de conquistadores, en het roken verspreide zich naar Spanje, Portugal en misschien Frankrijk. Dit laatste waarschijnlijk door Jean Nicot, de Franse ambassadeur in Portugal, welke later zijn naam gaf aan nicotine. Later verspreide het roken zich naar Italië en na de reizen van sir Walter Raleight naar Amerika ook in Engeland.
Roken werd gewoon in Europa - in Engeland in pijpen - halfweg de 17e eeuw, en een halve eeuw later werd tabak commercieel verbouwd in Amerika. Oorspronkelijk werden er aan tabak medicinale capaciteiten toegekend. Toch waren er al enigen die het als kwaadaardig beschouwden. Het werd afgekeurd door Phillip de Tweede van Spanje en James de Eerste van Engeland. Het woord sigaar stamt af van sikar, het Maya-indiaanse woord voor roken. Dit verbasterde tot cigarro in het Spaans. Het woord en variaties daarop kwamen pas algemeen in gebruik halfweg de 18e eeuw.
Sigaren zoals gemaakt in de vorm zoals we die nu kennen werden voor het eerst gemaakt in Spanje in de vroege 18e eeuw van Cubaanse tabak. In die dagen werden er nog geen sigaren geëxporteerd uit Cuba.
Rond 1790 verspreide de fabricage van sigaren ten noorden van de Pyreneeën, en er werdden kleine fabrieken opgezet in Frankrijk en Duitsland.
De Nederlanders begonnen ook met de productie van sigaren gebruik makende van tabak uit hun colonieën in het Verre Oosten. Sigaren roken werd alleen een algemene gewoonte in Frankrijk en Engeland na de Peninsular oorlog (1808-14) toen terugkerende Engelse en Franse veteranen het mode maakten, een gewoonte welke ze hadden opgedaan in Spaanse krijgsdienst.
De productie van 'segars' begon in het Verenigd Koninkrijk in 1820, en in 1821 was er een wetsvoorstel nodig om voorschriften vast te stellen voor de productie. Vanwege een importheffing werden buitenlandse sigaren al als luxe artikel beschouwd.
Al snel was er vraag naar betere kwaliteit sigaren in Europa, en Spaanse sigaren werden vervangen door Cubaanse productie - een Spaanse kolonie - waar de fabricage was opgestart in halfweg de 18e eeuw. Sigaren, zo ontdekten rokers, waren beter bestand tegen de zeereis dan tabaksbladeren. De sigaar kwam voor het eerst naar Noord Amerika in 1762 toen Israel Putnam, een latere Amerikaanse generaal in de Onafhankelijkheidsoorlog (1774-1778) terugkeerde van Cuba waar hij had gediend in het Engelse leger. Hij keerde terug naar zijn huis in Connecticut waar tabak werd verbouwd door kolonisten sinds de 17e eeuw met een selectie Havana sigaren en grote hoeveelheden Cubaans tabakszaad. Sigarenfabrieken werden later gevestigd in Connecticut waar tabak afkomstig van het Cubaanse zaad werd verwerkt. In de vroege 19e eeuw begon de productie van eigen Amerikaanse sigaren grote vormen aan te nemen en de import van Cubaanse sigaren nam grootse vormen aan. Het roken van sigaren in de VS werd niet eerder populair dan rond de burgeroorlog in de jaren 60 van de 19e eeuw. Merken maakten hun intrede op de markt in de late 19e eeuw. Toen werd e sigaar in de Verenigde Staten een statussymbool.
In dezelfde periode werd het roken van sigaren zo populair onder gegoede burgers in Engeland en Frankrijk dat Eirpose treinen rookwagonnen instelden, en hotels en clubs begonnen met rooksalons. De sigaar na het eten (after dinner) vergezeld van een glas port of brandy werd een traditie. Deze gewoonte kreeg een extra stimulans door het feit dat de prins van Wales, de latere koning Edward VII en een ware trendsetter, een grote aanhanger was. Dit tot ergernis van zijn moeder, koningin Victoria I, die niet van roken hield.
Sigaretten, oftewel papieren sigaren, werden voor het eerst gemaakt in de vroege 19e eeuw als goedkoop alternatief voor sigaren. De introductie van machines om sigaretten te maken in de jaren 1880 versnelden de groei in populairiteit van deze vorm van roken, welke de overhand kreeg in de Eerste Wereldoorlog.
Als reactie daarop begon de productie van machine gemaakte sigaren op Cuba in de jaren 1920, waarna zowel de fabrikage en het roken van handgemaakte sigaren langzaam maar gestadig terugliep.
Roken in het algemeen is natuurlijk steeds minder populair geworden sinds de publicatie van de 'American Surgeon General' (Inspecteur voor de gezondheidszorg) rapport over de effecten van roken op de gezondheid in de vroege jaren 1960. Maar sinds de jaren rond 1990 is er een wederopstanding van de populariteit van handgemaakte sigaren: het word weer chic gevonden mede dankzij de publiciteit welke het kreeg door bekende Amerikanen zoals Arnold Schwarzenegger, James Woods, Jack Nicholson, Sharon Stone, Demi Moore en model Linda Evangelista. Zij toonden met andere bekende Amerikanen aan dat het roken van sigaren weer zo populair is als weleer.
De vrouwtjes kunnen herkend worden aan het ietwat dikke lichaam, de mannetjes zijn slanker met langere benen. Beide geslachten zijn rood- tot grijsbruin met lichte beharing. Ze jagen 's nachts naar kakkerlakken en zilvervisjes en worden daarom in veel huizen als een nuttige gast ervaren. De spin is ook opgemerkt in België en Nederland, voornamelijk door de bananenimport, waaraan het (althans in deze landen) haar naam heeft te danken.
De bananenspin kan tamelijk groot worden en een spanwijdte van wel dertien centimeter bereiken. Alhoewel het diertje er griezelig uitziet, is het erg schuw en zal daarom bij menselijk contact zo snel mogelijk wegvluchten.
Deze dag in de geschiedenis: In 1934 wordt de zwaar beveiligde gevangenis op het eiland Alcatraz geopend. 1545 gevangenen hebben het eiland als standplaats gehad. De beroemdste gevangene was Alphonse `Al` Capone. Voordien was op het eiland eerst een militair fort (1850-1907) en daarna (vanaf 1907-1933) een militaire gevangenis gevestigd. Op Alcatraz staat ook de oudste nog werkende vuurtoren van de Amerikaanse Westkust.
hey bloggertjes ik wens jullie allemaal een fijne dinsdagnamiddag. ook voor degene die terug moeten gaan werken en de congè voorbij is. veel groetjes van hyacinttje.
Waarom zijn de bananen krom ? Door de zwaartekracht gaat de bloemtros naar beneden hangen. De vruchten willen naar boven blijven groeien ( negatieve geotropie). Als de trossteel ondersteund wordt zodat de trossteel toch recht overeind blijft, blijven de vruchten gewoon recht. Er zijnn diverse kleinere bananensoorten (waarvan de trossteel niet doorbuigt onder het gewicht van de vruchten) die zo van nature recht blijven. Het is dus niet genetisch bepaald en heeft ook niets met het 'groeien naar het licht' (positieve fototropie) te maken.
Er zijn wereldwijd ongeveer 400 rassen, waarvan de Cavendisch de belangrijkste voor de export van verse consumptiebananen is.
Overig gebruik:
De bladeren van de banaan worden voor dakbedekking gebruikt en uit de schijnstam worden bij de soort Musa textilis vezels gewonnen. Ook wordt in de bladeren wel voedsel klaargemaakt. In Oost-Afrika wordt de banaan veel gebruikt voor het maken van bananenbier en - wijn.
Ziekten en aantastingen :
Mede door het feit dat de bananenplant vegetatief vermeerderd wordt en er dus weinig genetische variatie is, zijn de eetbare plantagebananenplanten erg gevoelig voor aantasting door ziekten en insecten, vooral door de schimmelziekten Zwarte Sigatokaziekte ( Mycosphaerella fijiensis) en Panamaziekte ( Fusarium oxysporum f.sp. cubense). De Zwarte Sigatokaziekte wordt als een zeer grote bedreiging voor de teelt gezien. De cavendish was lange tijd weinig vatbaar voor de Panamaziekte, maar wordt nu ook weer meer aangetast.
Daarnaast zijn in de plantages door de continue teelt van bananen aaltjes ( Pratylenchys sp. en Radopholus similis) een zeer groot probleem. De black weevil ( Cosmopolites sordidus) tast vaak de plant aan.
De bloemen op de dikke, algemene bloeistengel zijn in dwarse rijen geplaatst en elke rij in de oksel van een groen of purperen schutblad. Aan de top van de bloeistengel zitten vele rijen mannelijke bloemen met vijf meeldraden. De zesde meeldraad ontbreekt vaak. Aan de voet van de bloeiwijze zitten vrouwelijke bloemen die naar de top toe vaak overgaan in tweeslachtige bloemen. Uit een langs een zijde opengespleten kelkbuis komt de tweelippige kroon tevoorschijn.
de vruchten van de commerciële banaan zijn parthenocarp en bevatten daardoor geen zaden. de vrucht is driehokkig en als deze dwars doorgesneden wordt zijn in het centrum de niet uitgegroeide zaden als zwarte puntjes nog te zien. De vruchten groeien aan trossen, die 30 -40 kilo zwaar kunnen worden. de trossen bestaan uit kammen (handen) en de kammen weer uit een aantal vingers (de losse banaan). De naam banaan is afkomstig van het Arabische begrip Banan dat vinger betekent. De vruchten van de wilde soorten bevatten weinig vruchtvlees met veel grote zwarte zaden.
De ( commerciële) banaan wordt vegetatief vermeerderd. Uit de wortelstokken groeien weer nieuwe scheuten, die vervolgens weer gaan bloeien. Negen maanden na het planten gaat de plant bloeien en drie maanden later zijn de vruchten plukrijp. De plant bloeit maar èèn keer en sterft daarna af.
Twee van zijn zeelieden meldden dat Cubaanse indianen een primitieve soort sigaar rookten bestaande uit in elkaar gerolde gedroogde tabaksbladeren welke weer werden gerold in een ander blad van palm of plantaan. In die tijd namen Spaanse en andere Europese zeelieden deze gewoonte over, evenals de conquistadores, en het roken verspreide zich naar Spanje, Portugal en misschien Frankrijk. Dit laatste waarschijnlijk door Jean Nicot, de Franse ambassadeur in Portugal, welke later zijn naam gaf aan nicotine. Later verspreide het roken zich naar Italië en na de reizen van sir Walter Raleight naar Amerika ook in Engeland.
In 1934 wordt de zwaar beveiligde gevangenis op het eiland Alcatraz geopend. 1545 gevangenen hebben het eiland als standplaats gehad. De beroemdste gevangene was Alphonse `Al` Capone. Voordien was op het eiland eerst een militair fort (1850-1907) en daarna (vanaf 1907-1933) een militaire gevangenis gevestigd. Op Alcatraz staat ook de oudste nog werkende vuurtoren van de Amerikaanse Westkust.
Wilde banaan
