Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Vandaag is het buiten grauw, niet koud maar triest, binnen daar in tegen is het lekker warm en gaat door het huis een heerlijke geur van een soep die we nu eindelijk benoemd hebben. Als mijn vriend zei,
Els hier is een lekker bakje kippen soep,
dan verwacht ik kippensoep, niet soep met kip, tomaten en champignons, dat is bij mij geen kippensoep. Daar kunnen we behoorlijk over discuteren.
Het is toch lekker?
Ik zeg niet dat het niet lekker is, maar ik vind kippen soep kippensoep als er alleen kip, vermicelli, desnoods n uitje, klein beetje prei in zit, dat is voor mij KIPPENSOEP.
Nee hoor je kan er van alles in gooien wat je zelf lekker vind, ieder zijn smaak
Prima maar noem het dan geen kippensoep. Als ik in en restaurant kippensoep bestel zit er echt geen tomaten en champignons in,
Het is heel gezond hoor
Ik zeg niet dat het niet gezond is, maar kippensoep is soep met kip
Waar hebben we het over hé, nou ja je kan over ergere dingen vallen toch?
Maar we zijn er UIT, als het soep is waar van alles in zit, dan noemen we het nu gemengde soep, van alles wat soep, restjes soep, gezonde maaltijd soep.
Als alles zo makkelijk is op te lossen, dan was er niet zo veel narigheid in de wereld.
Wat ik nog zeggen wil, het alles in een soepje smaakte lekker, een applausje voor de KOK .
Wat mij nu toch is overkomen dat had ik van mijn levensdagen niet verwacht dat mij dat ZOU over komen. Ik ben al wat gewent in mijn leventje, alles overkomt mij gewoon ik zoek het niet echt op het gebeurd gewoon. Afgelopen dinsdag morgen laat Indra mijn kleindochter haar kop thee omvallen, onder de tafel stonden mijn schoenen en ja hoor een schoen helemaal vol met thee, nou pech dat kon ik wel verhelpen, Indra eerst maar gerust stellen want ik vroeg nog zo ;
let je op,
maar haar gebeurd het ook gewoon, ik heb wel eens aan mijn kleinkinderen verteld wat mij allemaal per ongeluk overkomt, dus toen ze in de gaten had dat ik er om kon lachen zei ze dan ook:
Ja oma dat heb ik van u.
Oké dat ging nog, maar nu stap ik uit de auto van mijn vriendin ze had me thuis gebracht na het zwemmen, ik zwaai haar gedag, komt de buurjongen met zijn jonge hond net de flat uit. Ik ben nu eenmaal gek op beesten, dit is n grote grijze hond met van de rimpels boven zijn ogen. Als ik hun met Rocky tegen kom is het bal, Rocky vind hem veels te groot en te enthousiast die begint gelijk moord en brand te schreeuwen, nu was Rocky er niet bij ik kon hem dus even knuffelen, in zijn enthousiasme sprong hij zowat boven mij uit. De buurjongen corrigeert hem we praten wat, in ene voel ik een warme straal tegen mijn been aan, mijn schoen voelde ook warm aan, hij kwam zo uit de flat kan er dan ook niets aan doen dat hij nodig moet, maar dat het dan juist tegen mijn been moest zijn en in mijn schoen? Dit film je toch niet, maar weer moet ik dan lachen hoor, dat beest kan er niets aan doen dat ik zo nodig een praatje moet maken met de buurman, maar apart is het wel. Gelukkig ook iets wat op te lossen is. De schoen heeft nog nooit zo veel aandacht gehad als in deze twee dagen. Ik hoop alleen maar als mij dat ooit eens zou overkomen met Rocky, dat die persoon er dan ook om kan lachen.
Buiten is het mistig en miezerig, de tempratuur is vrij hoog toch heb ik liever minder temperatuur maar dan met een stralend zonnetje. Ja die lieve koekjes hé die worden nu eenmaal niet gebakken.
De logeer partij van mijn kleinkinderen is weer voorbij, aan de ene kant mis is ik ze, maar aan de andere kant is het wel wat overzichtelijk nu weer in huis. Sven en Indra zijn al groot ze redden zich erg goed maar wat ze al niet meenemen voor een nachtje slapen!
Een grote zak met hun dierbare knuffels dat is de hoofdzaak, een tas met schone kleren, een tas met pyjamas, tandenborstels,haarspullen, elektrisch spelletje, nog een kleine tas voor alle programmas voor het elektrisch spelletje. Dat was het wel, schoenen onder de kinderkapstok en jassen aan de kinderkapstok,oer gezellig .
Oma wat gaan we doen ?
Het is jullie logeer partij dus zeg het maar
Oma, (Sven) ik heb een spel op de rommelmarkt gekocht doen we dat?
Ik vind het prima, we mogen om de beurt een spelletje kiezen,is dat eerlijk?
Oké zegt Indra dan doen we eerst mijn spelletje.
Indra, Sven vroeg het eerst, dus we doen eerst Sven zn spelletje
Oké dan hoef ik straks geen spelletje te doen mag ik dan wel nagellakken?
Nagellakken?
Ja Oma ik moet oefenen, mijn vriendinnetjes kunnen al veel beter nagellakken dan ik.
Maar die vriendinnetjes zijn 10 en 11 jaar, jij bent nog maar 7 jaar.
Daarom moet ik dan ook oefenen.
Eerst met Sven een spel gedaan met een tikkende bom,(waar is de tijd gebleven toen er gewoon een ganzen bord op tafel lag?)
Daarna bijna een uur mijn vingers in de kreukels leggen om mijn nagels te laten lakken door Indra, die iedere keer niet goed waren dus steeds overnieuw moesten. Daarna een memorie spelletje gedaan en dan kom je er achter (tenminste ik) dat ik heel slecht onthoud, en als je dan ook nog te horen krijgt van Indra;
"Oma daar kun je niets aan doen je bent ook al een beetje oud. Dan voel ik me echt oud, en worden mijn kleinkinderen erg gauw groot.
Pffff dat zucht ik nu, het is onverstelbaar, ga ik twee weken met mijn vriend mee dan heb ik geen stres, ik ben een paar dagen thuis en ik vlieg zowat weer tegen het plafon. Ja als ik bij mijn vriend ben zie ik weinig mensen,daar is het leventje van mijn vriend, ik ga gerust mee op visite naar familie, maar gewoon, dan gaat mijn vriend even naar die en even naar die, we gaan ook wel samen weg, maar het is toch anders. Thuis lijkt het gelijk mijn pakkie aan weer, ik moet dan zo nodig als een kip door het hok fladderen, met de buren kletsen, met Rocky de honden liefhebbers begroeten. De post doornemen waar ik dan soms niet vrolijk van word ( belastingaanslagen), dan is het rustige vakantie gevoel uit Limburg ver te zoeken. Arme vriend, het weekend na Limburg heeft hij het niet makkelijk met mij. Hij wil dan ook alles doen voor mij zo als in Limburg, maar dat werkt niet. Ik wil hém dan graag wat verwennen dat vind ik gewoon, ja en dan zijn er wel eens irritaties hoewel allemaal goed bedoeld.We leren er steeds beter mee omgaan. Nu is hij om 12 uur weer richting huis gegaan, ik wou hem spontaan op de stoep nog een kus geven, maar werd naar binnen getrokken de buren hoefde niet mee te kijken, daar had ik totaal geen erg in, daar denk niet eens aan. De een is bescheiden de ander helemaal niet, het is allebei niet verkeerd, we zullen er mee moeten leren omgaan.
Mijn kleinkinderen komen zo meteen die blijven een nachtje slapen, hartstikke gezellig vind ik dat. Vanmorgen heb ik wat gevulde eitjes gemaakt en een ei salade, we gaan ook kippen drumsticks braden in een braad zak dus dan hoeven we niet officieel te eten maar zo lekker tussen door. Ik hoor de bel dus ik ga gauw open doen.
Vandaag is het grauw buiten, het heeftvannacht een klein beetje gesneeuwd. We zijn vanmiddag naar de verjaardag van mijn schoonzus in Alkmaar geweest. Chris en de kinderen Sven en Indra waren ook mee, Chris is namelijk erg wijs met zijn tante en anders om ook. Mijn broer en schoonzus wonen aan een sloot dus het ijs moest natuurlijk uitgeprobeerd worden, Ik hoor mijn broer nog zeggen kom op Chris je kunt echt op het ijs,het is heus te lopen.Chris had vrij gladde schoenen aan dus die keek een beetje zuinig maar ging toch ook het ijs op om fotos te maken van Indra en Sven. Die gingen een glijbaan maken en Ome Rien zou wel laten zien hoe dat moest, je neemt een aanloopje en glijd zo over het ijs, het ging twee keer goed maar de derde keer valt mijn broer toch keihard op zijn achterhoofd, even later komt hij aan de tuindeur, zijn hoofd voorovergebogen, er liep bloed in zijn nek, hij had een scheurtje in de huid en een grote schaafplek. Chris en zijn Oom zijn naar de eerste hulppost gegaan en daar is de scheur gelijmd. Al me al viel het gelukkig mee, dat bloederige tussen de haren in lijktheftig.
Indra en Sven hadden best lol op het ijs ze hadden alleen natte bipsen want dat staand glijden hadden ze van hunOom gezien en dat was ze niet goed bevallen dus gingen ze op hun gat het ijs over. Toen we naar huis gingen kwamen we steeds meer mist tegen, hier in Den Helder dooit het nu behoorlijk.
Er komt even een pauze op mijn blog , ik ga anderhalve week mee naar Limburg om de mooie carnaval praalwagens weer te gaan zien. Allen die carnaval gaan vieren fijne dagen, de gene die niet carnaval vieren ook hele fijne dagen toegewenst.A U B even geen email tot ik weer terug ben.
Help . het ziet er naar uit dat het gaat sneeuwen, dat zou ik heel erg vinden voor al die mensen die met man en macht alle schaatsbanen voor de elfsteden tocht glad ensneeuw vrij maken, om de tocht door te laten gaan. Het zou triest zijn als alles voor niets is en iedereen opnieuw moet beginnen, dan zou je moedeloos worden, hoewel de elfsteden koorts onuitroeibaar is, die waart nu rond in heel Nederland en misschien ver er buiten, het is zeer besmettelijk en je komt er moeilijk van af. Ik hoop van ganser harte dat het door gaat.
Gistere avond het was ongeveer 9uur, ik lag in mijn slaapkamer televisie te kijken, word er behoorlijk hard op mijn slaapkamerraam gebonsd, ik schrik maar ga toch naar de voor deur, vraag wel voor ik open doe wie is daar ( dat gaan ze niet vertellen als het niet goed is natuurlijk)
Buurvrouw ik ben het Samantha van boven, bent u misschien gevallen, heeft u de politie en de brandweer gebeld?
Ik doe wel voorzichtig de deur open en er staan echt zeker 6 brandweermannen met helm en al op bij een brandweerauto, en n politie wagen voor deur.
ik weet echt van niets, ik ben ook niet gevallen anders stond ik hier niet?
Ze weten niet waar ze moeten zijn, spannend hé.
De brandweermannen keken hoopvol naar mij, maar ik kon hen niet helpen ik was onschuldig deze keer.
Toen ik vanmorgen Rocky ging uitlaten viel mij op dat de schutting deur van de buurvrouw drie huizen verder, open stond, dat was in die 5 jaar dat ik hier woon niet eerder gebeurd, ook brandde de buiten lamp. Ik heb de deur dicht gedaan maar die waaide weer open, ik ben dus naar mijn naaste buren gegaan daar is ook de buurvrouw van de schutting, heb verteld dat de deur open stond en de lamp brandde, nu bleek dat er in de tuin van die buurvrouw de buitenwaterleiding gesprongen was, de oude buurvrouw daarnaast had de politie en de brandweer gebeld, maar niet gezegd welk nummer zei woonde.
Wel fijn dat ze toch zo oplettent was en ook wel lief dat Samantha naar mij informeerde, maar je schrikt best.
6 dagen terug vrijdag, kreeg ik van de Krant De TELEGRAAF een pakje in de bus, een doosje chocolade voor de trouwe klant. Dat vond ik best leuk maar ik heb de chocolade en de koek weer eens in de ban gedaan, mijn vriend zei; geef het aan je zoon, maar ik had meteen al een leuk plannetje voor de chocolade. Ik zou maandags daarop een dagje uit, ik moest dan behoorlijk vroeg op, ik wist meteen dat ik nog even eerder op zou staan, om de mijnheer of mevrouw die in die barre kou en de gladheid toch mijn krant elke morgen in de bus doet, de chocolade( van uiteindelijk hun baas), te geven. Dat vond ik zomaar leuk. Mijn vriend die keek mij weer eens aan,van!... dat doe je toch niet, ik doe dat wel. Ik was om half 6 op, en kwart voor 6 hoor ik dat de krant in de bus kwam, ik doe de deur open, de mijnheer schrok wel want dat verwacht hij natuurlijk niet, ik gaf hem de chocolade en bedankte hem, hij vond dat leuk en bedankte mij weer.
Mijn dag begon toen gewoon super goed. Het is maar een klein gebaar maar ik voelde mij er goed bij.
Hoe zou het zijn in een wereld waar de wegen zijn gemaakt van regenbogen. In een wereld waar geen verdriet is en geen pijn. In een wereld waar de mensen als echte vrienden met elkaar omgaan, maar vooral In een wereld, waar geen ziekte meer zou zijn.
****************************
Alles kan van de ene op de andere seconde veranderen... In het geluk ligt het ongeluk verborgen... In de zekerheid de onzekerheid In het leven de dood...
*******************************
Nooit meer je bulderende lach Nooit meer sterke verhalen Nooit meer je humor Nooit meer je nieuwe ideeën Nooit meer "begrijp wat je bedoel" Nooit meer......
Vandaag weer stralend weer maar KOUD ijzig vandaag, het windje waaide behoorlijk en als dan mijn oorrandjes gaan tintelen en mijn neus en kin, dan vind ik het echt koud, maar wel lekker weer. Rocky vind het ook nog steeds fijn, die duikt constant met zijn neusin de brokken sneeuw eet ook van debevroren sneeuw, een hele grote ijswinkel is het buiten voor hem. Ik laat hem er niet te veel van eten, ik ben toch bang dat het te koud voor zijn buik is.
Zondag ben ik naar de uitvoering geweest van Show boat ze speelde de musical: Sweeney todd het was een beetje 'n lugubere musical. Het speelde zich af rond 1800 in het mistige Londen. In grote lijnen gaat het om wraak van een barbier die onterecht door een rechter wordveroordeeld toteen levenslangverbanning naar Australië. Hij ontsnapt en komt 15 jaar later terug vermomt als een ander om wraak te nemen op de rechter en iedereen die heeft meegeholpen heeft om hem te straffen. Hij begint een kapperszaak boven een winkeltje, daar scheerthij de mannen nog met een vlijmscherp mes en KEELT ze gelijk.
De lijken moeten ook weggewerkt worden en dat kan uitstekend in de pasteitjes die de buurvrouw in het winkeltje onder de kapper verkoopt, zei is reuze blij met het mensen vlees, haar pasteitjes zijn nog nooit zo lekker geweest. Luguber toch? het was een hele klus voor al die fijne mensen om samen zon moeilijke musical tot stand brengen, het is machtig om te zien dat zon groep jonge en wat oudere mensenonder elkaar zon hechte band hebben en in een half jaar tijd de moed hebben gehad om deze musical te willen opvoeren. Er is ontzettend veel geoefend, aan decors gebouwd, de kleding prachtig uit die tijd na gemaakt, echt ik heb groot respect voor allen die meewerken aan SHOW BOAT. En natuurlijk was ik weer apentrots op mijn zoon, hij had nu niet zon grote rol maar hij deed het fantastisch. Ik hoop wel dat er volgend jaareen iets vrolijkere musical op stapel staat, dit was mij wat te heftig hoor.
Foto's gemaakt op het pad achter mijn huis, u heeft al vele foto's van dit pad gezien , maar toch deze zijn mooi, s'morgens vroeg genomen toen ik Rocky uitliet. Een sprookjes wereld zo schitterde alles, de rijp op de takken van de bomen en het riet, leek wel kristal. Eliza
Het is al 10.30als ik dit schrijf, mijn vriend is er, dan word (vriend of vriendin) pc even op een tweede plan gezet, toch wou ik er graag nog even achter, vandaar. Ontzettend goed dat mijn vriend gisteren was gekomen omdat hij het afgelopen weekend niet kon, anders had hij vandaag waarschijnlijk uren langer in de auto gezeten hier naartoe. Het was vandaag schitterend weer, maar voor heel veel mensen onderweg verschrikkelijk.
Hier was veel zon maar ook een snijdende wind,maar lekker dik ingepakt (mijn donsdekbed jas van 3.00 is helemaal t einde ,heerlijk warm) hebben we een fijne wandeling gemaakt.
Er is niet veel spannendst gebeurd deze dagen, alleen toen ik Rocky uitliet terwijl ik een brief moest weg brengen en hij op een grasveldje ging poepen, ging er een deur open van een woning tegen over het grasveldje, ik hoor zeggen:
U kunt zeker niet veel zien door die donkere zonnebril?
Mijn bril kleurt donker als ik in de zon loop en dat deed ik, dus de bril was inderdaad donker.
Ja dat klopt het is wel een beetje donker zeg ik nog onschuldig.
Ziet u niet waar u hond onder zit te poepen?
Het spijt me wat bedoeld u?
Mevrouw u hond zit onder een bord te poepen waar op staat dat hij dat juist daar niet mag doen.
Ik kijk, er staat wel en paaltje maar zeker twee hoofde boven mij hangt daar dan het bordje:
laat hier u hond hier niet poepen
Dat heb ik inderdaad niet gezien anders had ik er beslist niet zo rustig bijgestaan, als u een papiertje heb voor mij wil ik het graag opruimen, maar niet al die anderen hoopjes die er om heen liggen.
Ik vergeef het u, maar voor de volgende keer weet u het.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
.
