Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Er is vast iets niet goed gegaan met mijn afspraak. Ik zou volgens mij vanavond mee gaan met de buurman en zijn vriendin ,we zouden naar een klaverjas avond gaan dacht ik. Dus om half 8 had ik met de buurman en zijn vriendin afgesproken dat hij mij zou komen ophalen om met echte mensen te gaan klaverjassen, niet met een computer maatje. Ik kwam de buurman dinsdagavond tegen toen ik Rocky zijn laatste loopje liet doen. Hij was te sjoelen geweest, Oh dat vind ik ook zo leuk. Toen vertelde hij dat hij ook savonds ging klaverjassen met zijn vriendin, toen vertelde ik dat ik altijd met mijn computer klaverjaste, omdat ik savonds niet erg over straat durfde. Nou als je en keer mee wil? dat kan hoor. En nou meende ik dat hij donderdag en vrijdags avonds ging klaverjassen, ik dacht dat ik met hem vanavond had afgesproken. Dus ik zit om half 8 keurig klaar met mijn jas aan, ik had Rocky bij Joop gebracht, ik wist niet of hij savonds zou gaan blaffen als ik weg ben.
Het was half 8 geen buurman, kwart voor 8 geen buurman ? om 5 over 8 heb ik maar Goede tijden Slechte tijden aan gezet, in de pauze Rocky bij Joop op gehaald de hele avond geen buurman gezien. Nu ben ik bang dat we vrijdag avond hebben afgesproken, wat ik normaal niet zou doen om dat dan mijn vriend komt, dan ga ik niet weg. Maar dit weekend kon hij niet komen dus heb ik waarschijnlijk wel die afspraak gemaakt. Morgen zal ik het wel horen? Heb de hele middag zitten klaverjassen omdat hun Amsterdams klaverjaste en ik Rotterdams klaverjaste, dus ik nu met de computer Amsterdams klaverjassen er zit wel duidelijk verschil. Jammer, ik had me er goed op voorbereid. Morgen beter?
Nu mijn kamer anders is ingedeeld en ik fijn naar buiten kan kijken ben ik er zeer tevreden mee, zo leuk om de duifjes te zien eten, de kraaien die hondsbrutaal zijn die de duifjes op hun kop zitten, ja ik kan er weinig aan doen als ik de kraaien wegjaag jaag ik ook de duifjes weg, dus! ze moeten hun eigen maar verdedigen .Jammer dat ik niet de kat zie die mijn tuin als toilet gebruikt, maar goed dat de katten geen toilet papier gebruiken dan was mijn tuin een rol toilet papier geweest. Een lekkere rustige dag vandaag, 2 keer een rondje Marieëndal gedaan, het waaide hard maar het was droog. Door de kaarten gisteren van de moeder van mijn buurvrouw, heb ik ook weer kriebels gekregen om wat te knutselen vanmorgen was ik even bij Joop en die had een leuk herfststukje op de tafel staan met een knipoog naar Halloween. Thuis gekomen ben ik ook gaan spitten in mijn voorraad rommelmarkt poppetjes en dergelijke. Boomschors had ik genoeg, het heksje, de stenenpompoenen, van de rommelmarkt, t leuke poppetje die op een pompoen zit, het egeltje wat even naar buiten komt kjiken,? U raad het al ook van de rommelmarkt. Een handje beukennootjes nootjes waar ook zon soort hoedje opzit, een dennenappel, 2 gedroogde hortensiabollen, alles los in het boomschors gezet, klaar is Els. Wel voorzichtig oppakken als ik de tafel moet schoonmaken.
Gisteren veel regenbuien vandaag een fijne dag zonder een druppel regen tot nog toe .Daar was ik blij mee, ik zou met Rocky naar de moeder van mijn buurvrouw gaan, dat is ongeveer een half uurtje lopen, de moeder vanmijn vriendin had vandaag in haar tehuis een soort marktjewaar mensen hun zelf gemaakte dingen mochten laten zien en verkopen. De moeder van mijn buurvrouw is een fanatiek kaarten maakster, ze is 81 jaar maar ziet nog als de beste, maakt kaarten om te versturen, kerstkaarten, geboorte kaartjes, beterschapkaarten , verjaardag kaarten, voor vrouwen en voor mannen, dat is fijn want mannen verjaardag kaarten zijn er over het algemeen niet zo veel. Dochter is ook met het virus besmet, die borduurt kaarten, soms werken ze samen dan heeft moeder een voorstelling geknipt en dochter borduurt er mooie randen omheen, al dat hand werk kost toch maar 1 per kaart dus ik heb de voorraad maar weer even aangevuld, ik vind het ook leuk om in plaats van een bloemetje wat van die kaarten te geven als ik op visite ga, je kunt ze altijd wel gebruiken, wat is er niet leuker om een kaart te ontvangen als je jarig bent of ziek , of zo maar een kaartje omdat iemand aan je denkt.
Wat heerlijk was, er stond een mevrouw met boeken tweedehand, 1 boek 50 cent 3 boeken 1 . Ik wou ze wel graag meenemen maar ik zag mij niet met een stapelboeken een halfuur terug lopen, ik vertelde dat aan die mevrouw, ze was zo vriendelijk om te zeggen : "Ik wil ze ook wel neerzetten bij het tehuis vlak bij u in de buurt daar moet ik straks naar toe." Dat vond ik prima,maar dat hoefde niet mijn buurvrouw kwam er net aan die wou ze wel even meenemen als ze aan het eind van de markt naar huis ging ze was met de auto. 6 mooie dikke boeken gaan er mee naar huis, gekocht voor 2 helemaal tof. Ik hoor een bekent geluid het blijft niet droog er tikt een pittig buitje tegen het raam, maar Rocky en ik zitten lekker knus binnen, lekker warm, Rocky slaapt en ik klets fijn met u.
Ja ik vind er echt niets aan, het huishouden.Het moet nou eenmaal gebeuren, ik heb weleens werkbriefjes neergelegd voor de kabouters buiten in mijn tuin, maar mooi dat ze staken. De gewone karweitjes dat lukt me wel afwassen, bedden opmaken en verschonen, doen we nu met ze tweeën dat gaat prima. Stofzuigen dat word al minder, ik veeg liever even gauw dan de stofzuiger achter me aan zeulen, de was doen dat is een eitje, je doet het in de wasmachine, waspoeder er bij, progamma zoeken en aan zetten, een kind kan de was doen? (als het wasgoed uitgezocht is, donker bij donker, wit bij wit, fijne was op minder graden, handdoeken, washandjes, theedoeken , keukendoeken, witte lakens allemaal in wat warmer sop,mooie truien op de hand wassen,) simpel!
Eten koken hoort ook bij het huishouden, moet bekennen dat ik voor mij zelf alleen slecht kook. Als ik visite heb mag ik graag koken, maar voor mij zelf neem ik niet altijd de moeite. Afwassen als je geen Truus afwasmachine hebt, komt elke avond terug, dat is het minst erge van het huishouden vind ik. Strijken dat is het vervelendste klusje van hethuishouden voor mij dan, daar heb ik helemaal niets mee. Maar het aller vervelendste vind ik poetsen, dweilen, ramenwassen, gordijnen wassen, en dat moest vandaag gebeuren, ik heb de bank in mijn kamer op een andere plek gezet, hij stond eerst voor mijn grote raam, voor mij een excuus om niet zo vaak ramen te wassen en die grote lappen van gordijnen? ja, ik kan er toch niet goed bij! Maar nu ik er wel bij kan kon ik niet anders . Voorlopig heb ik nu fris ruikende stralende gordijnen, glimmende ramen, en weer mijn oude plekje terug voor het raam. Ik wil graag de vogels zien, de bank staat nu niet meer voor de verwarming, dus de warmte heeft nu weer ruimte, we kunnen er tegen aan laat de kou maar komen. Mijn mooie geharkte tuin word nu gebruikt als kattenbak, vanmorgen 5 hoopjes van katten opgeruimd, ze poepen groter hoopjes als Rocky.
Ik kan van mij zelf wel zeggen dat ik vrijwillig verplicht het huishouden op mijn manier doe, het zal nooit mijn hobby worden.
Als in de herfst van mijn leven mijn jeugt voorbij zal gaan dan zal ik met tevreden gevoel in mijn "oudzijn" berusten en terugdenken aan de tijd dat ik de lentenbloemen kuste
Als de bladeren van de levensboom met HERFSTKLEUREN getooid gaan dan zal ik met opgeheven hoofd in dit aardse leven staan
Zelfs als ik beseffen zal dat de levenslijn dun geworden is broos en fijn dan weet ik uiteindelijk dat ook herfstbladeren mooi zijn .
Geschreven door 'Ruud Zwagenman'
Dit is uit een schriftje zelf uitgegeven door 'Ruud Zwagenman'. 'Ik had wel eens gedichten gelezen van hem in een weekkrantje. Dit is eenvoudig, zeer begrijpelijk, ook mooi. Dit schriftje is gemaakt in 1992 Dit soort boekjes vind ik op de rommelmarkt, zo'n bezoekje is dan zeer geslaagt voor mijzelf.
Friesland, Zeeland, Gelderland, Holland... och! ik wou vergeten Hoe àl die Gewesten heeten Thans omvlochten door den band Van ons dierbaar Nederland!
Adel, Stêelui, Boerenstand, Och! me dunkt, we moeten denken Wat al kracht we elkander schenken Als we, omgord door éénen hand Burgers zijn van Nedeland!
Iedren vinger van een hand Kan men buigen licht, en knakken Maar - als zij zich samenpakken, Zijn ze tienmaal méér bestand ... Wordt één Vuist, mijn Nederland
Geschreven door ' Jan Pieter Heye '
Dit heb ik uit een heel oud boekje. 'Jan Pieter Heye ' was een van onzen nationale volksdichters hij leefde van; 1809-1876. ik vind het wel stoer die liefde voor ons Vaderland.
Nijdig zijn om iets, en aan je zoon een beetje begrip vragen terwijl je zoon dan zegt:
Stel je niet zo aan,
daar ben ik niet blij mee. Gelijk geven als ik echt denk dat ik ongelijk heb, dat gaat altijd direct dan, daar heb ik dan geen moeite mee. Maar als ik denk dat ik recht heb om nijdig te zijn, valt het niet mee als je ook van je vriendin hoort dat je nijdig bent om een kleinigheid. Dus 2 tegen 1.
Het gaat om de maaltijd die ik wel eens mee neem als ik mijn vrijwilligers werk doe. De maaltijd, groente, vlees of vis, en aardappels kost; 3 .Verleden week had ik wel de portemonnee mee om het eten te betalen, maar ik loop al kletsend met mijn mede vrijwilligster de deur uit zonder het eten te betalen. Thuis gekomen heb ik het tehuis gebeld en gevraagd of er een bonnetje in de kassa kon worden gelegd ik zou het deze week dan betalen. Een paar jaar geleden gebeurde dat ook wel eens maar dat wilde ze niet meer. We moeten betalen als we eten meenemen, dat is hun goed recht.
Alleen stoorde ik mij er toen ook al aan, het is net of je hun voor die 3 wil bestelen of gratis wil eten.
Vanmorgen komt die vrouw die toen ook gezegd had, het mag niet meer die briefjes in de kassa, naar mij toe met het briefje van verleden week. Zei liet mij het briefje zien, dat bent u toch? er staat 3 open."
Fijn dat je het mij helpt herinneren, ik was het vergetenik heb nu geen geld bij mij, kan het nog even in de kassa
Ze knikt en gaat weg. Nog geen 5 minuten later komt er iemand anders in de keuken ziet mij en zegt
Bent u mevrouw Engel ?Ik knik
Ik krijg 3 euro van u.
Er lopen 5 andere mensen in de keuken die kregen dat ook mee, ik voelde me gewoon een misdadiger en dat voor 3.
Dat werd me net ook al gevraagd
Dat wist ik niet en weg was ze.
De mevrouw waar ik samen mee tafeltje dekje doe, gooide een beetje olie op mijn vuur;
Waar lijkt het op 3 euro, we staan hier een halfuur voor niets te helpen, je bent hier al 5 jaar, belachelijk je zou het zo mee moeten krijgen wat is nou 3
Ik begrijp gerust dat dat niet kan, maar ik werd een beetje nijdig.
Peter de chef kok deed er ook nog een schepje boven op ;
laat je niet opjutten zo gaat het hier nu eenmaal.
We waren klaar ik naar huis, heb 3 uit mijn portemonnee gehaald Rocky aan de lijn gedaan terug naar het tehuis, daar aan de kassa betaald terwijl zeggende:
Ik wou even kwijt dat ik net niet blij was in de keuken
Ik wist niet dat er iemand voor mij bij u was geweest, ik heb de verantwoording over de kassa , die moet kloppen
Dat begrijp ik , ik wil ook die ander spreken.( wat stom om nijdig te zijn van mij nu ik het opschrijf, allemaal om die 3, het is zo simpel opgelost, dat had ik ook verleden week kunnen doen)
De gene die ik zocht liep wel ergens rond maar ik kon haar niet vinden, er was iemand anders die vroeg of ze het door kon geven, dus ik mijn verhaal gedaan.
Deze dame vond wel dat het niet helemaal correct was gegaan, maar nu mijn zoon en mijn vriendin het niet de moeite waard vonden om er zo over te drammen twijfel ik of ik niet te overdreven heb gereageerd.
Pff wat is het leven soms moeilijk. Ik zal wel nooit leren de consequenties van mijn daden te aanvaarden, als ik iets doe moet ik niet twijfelen over wat ik gedaan heb, anders moet ik het niet doen. Kon ik alles maar eerst opschrijven en dan daden doen. Maar helaas dat gaat niet.
Een praatje zomaar tussen het wandelen door, ik vind dat zo gezellig. Er loopt een mevrouw wat met ons op met een leuk klein zwart hondje . Terwijl we zo oplopen ben ik weer degene die van alles wil weten. Hoe oud is u hondje, hoe heet hij. Die mevrouw vond het niet erg en vertelde dat Max logeerde bij haar, haar dochter was op vakantie, ze had Max 9 dagen gehad vanavond zou haar dochter Max weer op halen,de mevrouw vertelde dat ze drie keer per dag een uur met Max liep. Onder tussen komt ons een mevrouw tegemoet met twee teckeltjes , die kennen we wel dus ik zeg,:
Gewoon om vriendelijk te zijn, een glimlach is leuker
om naar te kijken als een zuur gezicht.)
Goede morgen
Een van haar hondjes drukt zijn neusje tegen de neus van Rocky,en ik zeg eigenlijk in naam van Rocky:
Hallo, goede morgen
Zegt die mevrouw terwijl ze mij wat vreemd aankijkt;
Goede morgen
Ik kijk haar weer een beetje verdwaast aan :
sorry maar ik sprak namens mijn hond tegen u hond
Oh ik dacht al, ik zal ook nog maar een keer goede morgen zeggen.
Die mevrouw praatniet met mensen die ze niet kent dus dit was best al vriendelijk.
Ja ziet u die twee hondjes zeiden elkaar gedag in mijn verbeelding, en ik zeidat hardop .
De mevrouw loopt door ( wat zal ze wel niet van mij denken) mijn buurvrouw en ik liepen toch weer te grinniken,( ik neem die mevrouw echt niet in demaling hoor.) De mevrouw met Max heeft het hele rondje met ons meegelopen heel gezellig.
die spijker broeken met die witte vlekken vind ik geen gezicht (heeft mijn buurvrouw er een aan)
wat zijn u schoenen groot daar heb ik het gisteren over gehad.
Vandaag loop ik op de markt, bij het Chineesje koop ik een pasteitje en een loempia met rode saus. Ik ben met Rocky vanuit de binnen stad naar huis gelopen en op het laatste eindje was de markt. Ik heb dat lekker opgegeten en dacht dat ik mijn mond keurig had afgeveegd. Ik ga een stukje kaas kopen bij het kaasstalletje de jonge man laat me nog verschillende kaas proeven,en ik reken af, loop twee stalletjes verder daar is brood goedkoop dus ik koop brood, zegt die jongenman
Mevrouw u heeft op u kin rood spul en ook aan u neus.
Oh... wat goed dat je dat zegt ik loop voor gek.
Ja het is moeilijk soms, maar ik wou u toch zo niet verder laten lopen.
Hartelijk bedankt
Waarom heeft die jongen van dat kaas stalletje niets gezegd?
Dat bedoel ik met eerlijk zijn, hij heeft het waarschijnlijk niet gedurfd.
De buurvrouw en ik lopen door Marieëndalmet Spetter en Rocky.
Er word druk onderhoud werk gepleegd, bomen bij gewerkt, gras gemaaidwel met een maaimachine maar niet een die alles meeneemt. Er werken daar aardige mensen die een kleine achterstand hebben, die vinden het heerlijk om in de buitenlucht te werken dus het gemaaide gras word net als vroeger op hopen gelegd we hebben zelf gezien dat die lui een soort draagbaar met hun mee droegen waar het gras op gegooid werd met een hooivork daarna aan de rand van het grasveld neer gelegd om het vervolgens door een tractor met aanhangwagen te laten op halen. Het moest dan weer met een hooivork in de aanhanger worden gegooid.
De buurvrouw en ik zaten op een bankje vlakbij zon gras hoop, daar kwam de tractor met aanhanger er liepen en paar mannen achteraan met de hooivork. Vlak voor ons stopt de tractor en de mannen gingen het gras in de aanhangwagen gooien. Staat er een man vlak bij ons hij was erg lang, ik keek en keek nog eens, voor dat ik nadenk vraag ik
Mijnheer mag ik vragen hoe groot u schoenen zijn?
Groot word er gebromd.
Even later hoor ik de man vragen:
Mag ik zo onbescheiden zijn om te vragen hoe groot u schoenen dan wel zijn
Ik voelde mijn wangen rood worden ik schaamde mij, ik had minder verstand als de man op dit ogenblik, want nu begreep ik pas hoe niet leuk het is als iedereen zou vragen hoe groot zijn schoenen zijn.
Ik zei timide
Ik heb maat 37 van schoen
De man grijnsde wat en zei;
Doet u er dan maar 15 maten bij, dan weet u hoe groot mijn schoenen zijn
Dan hoor ik mij zelf ook nog vragen;
Oh zo groot, dan kunt u ze zeker niet in een gewone schoenwinkel kopen?
Wij zaten achter de zijkant van de aanhang wagen aan de voorkant waren ze dat natte gras aan het opgooien, ik hoor de man nog zeggen:
Even kalm aan, anders zitten de dames straks onder het natte gras.
Ik had het hem niet kwalijk genomen als hij per ongeluk toch even een gooite hard had gedaan.
Soms ben ik watte onnadenkend, daar heb ik mijn hele leven al last van.
Misschien is het u wellicht opgevallen in sommige verhaaltjes dat ik een levendige fantasie heb . Ik vind dat zelf heerlijk, niemand ziet mijn fantasie als het me overkomt, wil ik het vertellen dan is dat mijn eigen keus, maar alles wat zich in mijn hooft afspeelt waar ik dan zelf om grinniken moet, paktniemand mij af.
Gisteren gleed er een bootje door de sloot, het had wel een motor maar die klonk zo zacht ik was daar blij verrast door, er zat een man in niet zon heel oude man, hij voer met zijn bootje maar ook had hij een vishengel in zijn handen die hengel gleed door het water achter het bootje aan. Ik ben ook zo als u wel weet zeer nieuwsgierig, dus ik gaf de man eerst een complimentje dat zijn bootje zo geruisloos was, dat deed hem zichtbaar plezier,toen durfde ik ook te vragen wat hij nu aan het doen was met die hengel? Hij haalde de hengel op daar zat een middelmatig visje aan.
Ik laat de hengel door het water achter mijn bootje gaan met dat visje er aan om die grote snoek te vangen die zeker in deze sloot is.
Aha daar komt het gezegde vandaan een klein visje uitgooien om een grote te vangen
Ik hoop voor u dat u daar in slaagt
Tegelijkertijd zie ik in mijn gedachte die grote snoek in dat visje bijten en het mannetje voorover aan zijn hengel het water in vallendoor het water glijdend achter de snoek aan. Ja want door de schok liet de man niet los.
Ik moest daar zo om grinniken ( ik liep met Rocky op het pad mee met hetbootje in de sloot) de man keek mij aan, toen heb ik hem mijn fantasie verteld, hij kon er ook om lachen .
Hij wenste mij nog een fijne dag,ik wenste hem een goede vangst .
Wauw ik kan geen pap meer zeggen, gelukkig kan ik wel de toetsen nog bedienen van mijn pc.
We hebben een fijne wandeling gemaakt die verder uit liep dan we dachten. Eerst door het bos, weet je, het strand is dicht bij kom we lopen er even heen, gelukkig was het zand in de duinen naar het strand toe helemaal rul, we stonden boven aan het duin naar de zee te kijken, ik zei tegen mijn vriend:
Als je me terug dragen wil dan ga ik met je mee naar de zee, als dat niet mogelijk is (hoezo niet mogelijk? Zon licht veertje als ik) dan draaien we hier om en nemen de zelfde weg weer terug naar huis.
Mijn vriend heeft serieuze plannen ondernomen om mij op te tillen en over zijn rug te smijten. Helaas we verdwenen samen kopie onder in het mulle zand. Zo erg was het niet maar de weg terug naar huis leek toch langer als de heen weg, we waren super blij dat we thuis waren en genieten nu van een lekker kopje thee
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
