Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Friesland, Zeeland, Gelderland, Holland... och! ik wou vergeten Hoe àl die Gewesten heeten Thans omvlochten door den band Van ons dierbaar Nederland!
Adel, Stêelui, Boerenstand, Och! me dunkt, we moeten denken Wat al kracht we elkander schenken Als we, omgord door éénen hand Burgers zijn van Nedeland!
Iedren vinger van een hand Kan men buigen licht, en knakken Maar - als zij zich samenpakken, Zijn ze tienmaal méér bestand ... Wordt één Vuist, mijn Nederland
Geschreven door ' Jan Pieter Heye '
Dit heb ik uit een heel oud boekje. 'Jan Pieter Heye ' was een van onzen nationale volksdichters hij leefde van; 1809-1876. ik vind het wel stoer die liefde voor ons Vaderland.
Nijdig zijn om iets, en aan je zoon een beetje begrip vragen terwijl je zoon dan zegt:
Stel je niet zo aan,
daar ben ik niet blij mee. Gelijk geven als ik echt denk dat ik ongelijk heb, dat gaat altijd direct dan, daar heb ik dan geen moeite mee. Maar als ik denk dat ik recht heb om nijdig te zijn, valt het niet mee als je ook van je vriendin hoort dat je nijdig bent om een kleinigheid. Dus 2 tegen 1.
Het gaat om de maaltijd die ik wel eens mee neem als ik mijn vrijwilligers werk doe. De maaltijd, groente, vlees of vis, en aardappels kost; 3 .Verleden week had ik wel de portemonnee mee om het eten te betalen, maar ik loop al kletsend met mijn mede vrijwilligster de deur uit zonder het eten te betalen. Thuis gekomen heb ik het tehuis gebeld en gevraagd of er een bonnetje in de kassa kon worden gelegd ik zou het deze week dan betalen. Een paar jaar geleden gebeurde dat ook wel eens maar dat wilde ze niet meer. We moeten betalen als we eten meenemen, dat is hun goed recht.
Alleen stoorde ik mij er toen ook al aan, het is net of je hun voor die 3 wil bestelen of gratis wil eten.
Vanmorgen komt die vrouw die toen ook gezegd had, het mag niet meer die briefjes in de kassa, naar mij toe met het briefje van verleden week. Zei liet mij het briefje zien, dat bent u toch? er staat 3 open."
Fijn dat je het mij helpt herinneren, ik was het vergetenik heb nu geen geld bij mij, kan het nog even in de kassa
Ze knikt en gaat weg. Nog geen 5 minuten later komt er iemand anders in de keuken ziet mij en zegt
Bent u mevrouw Engel ?Ik knik
Ik krijg 3 euro van u.
Er lopen 5 andere mensen in de keuken die kregen dat ook mee, ik voelde me gewoon een misdadiger en dat voor 3.
Dat werd me net ook al gevraagd
Dat wist ik niet en weg was ze.
De mevrouw waar ik samen mee tafeltje dekje doe, gooide een beetje olie op mijn vuur;
Waar lijkt het op 3 euro, we staan hier een halfuur voor niets te helpen, je bent hier al 5 jaar, belachelijk je zou het zo mee moeten krijgen wat is nou 3
Ik begrijp gerust dat dat niet kan, maar ik werd een beetje nijdig.
Peter de chef kok deed er ook nog een schepje boven op ;
laat je niet opjutten zo gaat het hier nu eenmaal.
We waren klaar ik naar huis, heb 3 uit mijn portemonnee gehaald Rocky aan de lijn gedaan terug naar het tehuis, daar aan de kassa betaald terwijl zeggende:
Ik wou even kwijt dat ik net niet blij was in de keuken
Ik wist niet dat er iemand voor mij bij u was geweest, ik heb de verantwoording over de kassa , die moet kloppen
Dat begrijp ik , ik wil ook die ander spreken.( wat stom om nijdig te zijn van mij nu ik het opschrijf, allemaal om die 3, het is zo simpel opgelost, dat had ik ook verleden week kunnen doen)
De gene die ik zocht liep wel ergens rond maar ik kon haar niet vinden, er was iemand anders die vroeg of ze het door kon geven, dus ik mijn verhaal gedaan.
Deze dame vond wel dat het niet helemaal correct was gegaan, maar nu mijn zoon en mijn vriendin het niet de moeite waard vonden om er zo over te drammen twijfel ik of ik niet te overdreven heb gereageerd.
Pff wat is het leven soms moeilijk. Ik zal wel nooit leren de consequenties van mijn daden te aanvaarden, als ik iets doe moet ik niet twijfelen over wat ik gedaan heb, anders moet ik het niet doen. Kon ik alles maar eerst opschrijven en dan daden doen. Maar helaas dat gaat niet.
Een praatje zomaar tussen het wandelen door, ik vind dat zo gezellig. Er loopt een mevrouw wat met ons op met een leuk klein zwart hondje . Terwijl we zo oplopen ben ik weer degene die van alles wil weten. Hoe oud is u hondje, hoe heet hij. Die mevrouw vond het niet erg en vertelde dat Max logeerde bij haar, haar dochter was op vakantie, ze had Max 9 dagen gehad vanavond zou haar dochter Max weer op halen,de mevrouw vertelde dat ze drie keer per dag een uur met Max liep. Onder tussen komt ons een mevrouw tegemoet met twee teckeltjes , die kennen we wel dus ik zeg,:
Gewoon om vriendelijk te zijn, een glimlach is leuker
om naar te kijken als een zuur gezicht.)
Goede morgen
Een van haar hondjes drukt zijn neusje tegen de neus van Rocky,en ik zeg eigenlijk in naam van Rocky:
Hallo, goede morgen
Zegt die mevrouw terwijl ze mij wat vreemd aankijkt;
Goede morgen
Ik kijk haar weer een beetje verdwaast aan :
sorry maar ik sprak namens mijn hond tegen u hond
Oh ik dacht al, ik zal ook nog maar een keer goede morgen zeggen.
Die mevrouw praatniet met mensen die ze niet kent dus dit was best al vriendelijk.
Ja ziet u die twee hondjes zeiden elkaar gedag in mijn verbeelding, en ik zeidat hardop .
De mevrouw loopt door ( wat zal ze wel niet van mij denken) mijn buurvrouw en ik liepen toch weer te grinniken,( ik neem die mevrouw echt niet in demaling hoor.) De mevrouw met Max heeft het hele rondje met ons meegelopen heel gezellig.
die spijker broeken met die witte vlekken vind ik geen gezicht (heeft mijn buurvrouw er een aan)
wat zijn u schoenen groot daar heb ik het gisteren over gehad.
Vandaag loop ik op de markt, bij het Chineesje koop ik een pasteitje en een loempia met rode saus. Ik ben met Rocky vanuit de binnen stad naar huis gelopen en op het laatste eindje was de markt. Ik heb dat lekker opgegeten en dacht dat ik mijn mond keurig had afgeveegd. Ik ga een stukje kaas kopen bij het kaasstalletje de jonge man laat me nog verschillende kaas proeven,en ik reken af, loop twee stalletjes verder daar is brood goedkoop dus ik koop brood, zegt die jongenman
Mevrouw u heeft op u kin rood spul en ook aan u neus.
Oh... wat goed dat je dat zegt ik loop voor gek.
Ja het is moeilijk soms, maar ik wou u toch zo niet verder laten lopen.
Hartelijk bedankt
Waarom heeft die jongen van dat kaas stalletje niets gezegd?
Dat bedoel ik met eerlijk zijn, hij heeft het waarschijnlijk niet gedurfd.
De buurvrouw en ik lopen door Marieëndalmet Spetter en Rocky.
Er word druk onderhoud werk gepleegd, bomen bij gewerkt, gras gemaaidwel met een maaimachine maar niet een die alles meeneemt. Er werken daar aardige mensen die een kleine achterstand hebben, die vinden het heerlijk om in de buitenlucht te werken dus het gemaaide gras word net als vroeger op hopen gelegd we hebben zelf gezien dat die lui een soort draagbaar met hun mee droegen waar het gras op gegooid werd met een hooivork daarna aan de rand van het grasveld neer gelegd om het vervolgens door een tractor met aanhangwagen te laten op halen. Het moest dan weer met een hooivork in de aanhanger worden gegooid.
De buurvrouw en ik zaten op een bankje vlakbij zon gras hoop, daar kwam de tractor met aanhanger er liepen en paar mannen achteraan met de hooivork. Vlak voor ons stopt de tractor en de mannen gingen het gras in de aanhangwagen gooien. Staat er een man vlak bij ons hij was erg lang, ik keek en keek nog eens, voor dat ik nadenk vraag ik
Mijnheer mag ik vragen hoe groot u schoenen zijn?
Groot word er gebromd.
Even later hoor ik de man vragen:
Mag ik zo onbescheiden zijn om te vragen hoe groot u schoenen dan wel zijn
Ik voelde mijn wangen rood worden ik schaamde mij, ik had minder verstand als de man op dit ogenblik, want nu begreep ik pas hoe niet leuk het is als iedereen zou vragen hoe groot zijn schoenen zijn.
Ik zei timide
Ik heb maat 37 van schoen
De man grijnsde wat en zei;
Doet u er dan maar 15 maten bij, dan weet u hoe groot mijn schoenen zijn
Dan hoor ik mij zelf ook nog vragen;
Oh zo groot, dan kunt u ze zeker niet in een gewone schoenwinkel kopen?
Wij zaten achter de zijkant van de aanhang wagen aan de voorkant waren ze dat natte gras aan het opgooien, ik hoor de man nog zeggen:
Even kalm aan, anders zitten de dames straks onder het natte gras.
Ik had het hem niet kwalijk genomen als hij per ongeluk toch even een gooite hard had gedaan.
Soms ben ik watte onnadenkend, daar heb ik mijn hele leven al last van.
Misschien is het u wellicht opgevallen in sommige verhaaltjes dat ik een levendige fantasie heb . Ik vind dat zelf heerlijk, niemand ziet mijn fantasie als het me overkomt, wil ik het vertellen dan is dat mijn eigen keus, maar alles wat zich in mijn hooft afspeelt waar ik dan zelf om grinniken moet, paktniemand mij af.
Gisteren gleed er een bootje door de sloot, het had wel een motor maar die klonk zo zacht ik was daar blij verrast door, er zat een man in niet zon heel oude man, hij voer met zijn bootje maar ook had hij een vishengel in zijn handen die hengel gleed door het water achter het bootje aan. Ik ben ook zo als u wel weet zeer nieuwsgierig, dus ik gaf de man eerst een complimentje dat zijn bootje zo geruisloos was, dat deed hem zichtbaar plezier,toen durfde ik ook te vragen wat hij nu aan het doen was met die hengel? Hij haalde de hengel op daar zat een middelmatig visje aan.
Ik laat de hengel door het water achter mijn bootje gaan met dat visje er aan om die grote snoek te vangen die zeker in deze sloot is.
Aha daar komt het gezegde vandaan een klein visje uitgooien om een grote te vangen
Ik hoop voor u dat u daar in slaagt
Tegelijkertijd zie ik in mijn gedachte die grote snoek in dat visje bijten en het mannetje voorover aan zijn hengel het water in vallendoor het water glijdend achter de snoek aan. Ja want door de schok liet de man niet los.
Ik moest daar zo om grinniken ( ik liep met Rocky op het pad mee met hetbootje in de sloot) de man keek mij aan, toen heb ik hem mijn fantasie verteld, hij kon er ook om lachen .
Hij wenste mij nog een fijne dag,ik wenste hem een goede vangst .
Wauw ik kan geen pap meer zeggen, gelukkig kan ik wel de toetsen nog bedienen van mijn pc.
We hebben een fijne wandeling gemaakt die verder uit liep dan we dachten. Eerst door het bos, weet je, het strand is dicht bij kom we lopen er even heen, gelukkig was het zand in de duinen naar het strand toe helemaal rul, we stonden boven aan het duin naar de zee te kijken, ik zei tegen mijn vriend:
Als je me terug dragen wil dan ga ik met je mee naar de zee, als dat niet mogelijk is (hoezo niet mogelijk? Zon licht veertje als ik) dan draaien we hier om en nemen de zelfde weg weer terug naar huis.
Mijn vriend heeft serieuze plannen ondernomen om mij op te tillen en over zijn rug te smijten. Helaas we verdwenen samen kopie onder in het mulle zand. Zo erg was het niet maar de weg terug naar huis leek toch langer als de heen weg, we waren super blij dat we thuis waren en genieten nu van een lekker kopje thee
Vandaag al weer vrijdag, wat gaat de week toch hard, deze week had ik het best moeilijkmet de stilte in huis , niemand om tegen te praten als je smorgens wakker word, te knuffelen op zn tijd, samen eten, samen wandelen Rocky uitlaten. Dat doe ik wel met de buurvrouw, maar nu mijn vriend er weer is ben ik toch wel een gezegend mensje. Ik was echt blij dat ik de auto weer voor de deur zag staan, ik moet altijd goed kijken, mijn vriend moet altijd lachen hij laat mij altijd eerst de deur uit lopen, of voorop lopen als we het winkel centrumuit komen, 9 van de 10 keer sta ik bij een verkeerde auto, ik heb totaal geen verstand van auto merken, dat heeft mijn interesse ook niet echt, als ik maar een goede chauffeur of chauffeuse heb die mijn kontje( nou kontje? ) laat rijden dan ben ik al zeer tevreden.
Indra en Sven waren dinsdag na schooltijd een paar uurtjes bij mij, Sven die dronk zijn thee en at zijn gehaktballetje(met ei) en zei;
doei oma, mijn vriendjes wachten op mij.
Indra bleef gelukkig , we gingen rummicubben, terwijl we aan het spelen waren vroeg zei mij;
Oma weet u wat het woordhoogstensbetekend?
Even denken hoe leg ik dit uit?
'in het uiterste geval'
( ik heb het opgezocht in het woorden boek) .
"Maar hoe kom je op dat woord?
Van een spel dat lijkt op scrabble oma maar wat is nu het uiterste geval?"
Als het niet anders kan
Ergens wel zeer leerzaam dus vooruit maar, ik denk nu iets positiever over hun elektronische spelletje.
- dat ik nooit meer naar deze wereld terug hoef; - dat er geen hiernamaals zal zijn; - dat ik nog de gelegenheid krijg te- gen alle Jehovagetuigen te zeggen: Zie je wel dat je voor niks hebt staan aanbellen!
* Egoïstische wereld! Iedereen denkt aan zichzelf. Ik ben de enige die nog weleens aan mij denkt.
Ja de verrassing is helemaal gelukt, de bordjes met gehakt ballen stonden klaar toen ze uit school kwamen, even iets lekkers, even verwennen.
Ha Oma wat lekker ik lust graag een gehakt bal, hij is lekker groot
dat zei Indra,
Oma dat ziet er lekker uit
dat zei Sven.
Ik begon hem wel een beetje te knijpen, straks is het voor hun ook een teleurstelling. Ik wou niet het risico lopen dat de eitjes er uit zouden floepen dus ik verzocht ze om zachtjes maar met heuse snij bewegingen de bal gehakt te lijf te gaan. Sven keek toen een beetje achterdochtig naar mij, wat bedoeld oma daar nu mee,? ik zag het hem denken, hij snee heel voorzichtig midden door de gehakt bal en ja hoor daar kwam keurig het eitje te voorschijn. De verbazing was groot, Indra meteen er achter aan en zij werd door Sven een beetje geholpen om ook haar eitje te voorschijn te toveren. Ze hadden dit nog niet eerder gegeten, ze waren blij verrast, vonden het heerlijk tot opluchting van mij.
Vandaag spelen de wind en de wolken,de regen en de zon, verstoppertje. Eerst vanmorgen 9 uur heel veel wind donkergrijze wolken en pittige regen. Om half twaalf iets lichtere wolken even droog, dus gauw Rocky op het pad achter zijn behoefte laten doen. Vanmorgen om 9 uur had hij totaal geen zin om naar buiten te gaan maar Spetter en de buurvrouw waren er, dus hup met zn lijfje de regen in. Hij heeft nog nooit zo gauw gepoept nog n paar plasjes en dan met een nood vaart naar binnen . Nu om 1 uurheeft de zoneven gewonnen, maar er hangen grote grijze wolken vlakbij, dus zeer wisselvallig weer. hé schreef ik dat al niet een paar dagen?
Zondag middag heb ik gevraagd of Sven en Indra een paar uurtjes zouden willen komen hun eigen Electronics spelletjes graag thuis laten, even ouderwets met Oma Schrabbele spelen, het woordspel wat al heel lang gespeeld word, daar is ook al weer een versie van op hun Electronics spel computer. Dus mijn kleinzoon van 11 vroeg om een woordenboek, zodat hij kon bewijzen dat sommige woorden wel degelijk bestonden, Oma was nergens in het spel maar gezellig was het wel.
Vanmiddag ga ik ze opvangen na schooltijd, ik heb een verrassing voor hun gebakken. Ik hoop tenminste dat hun er niet boos om worden, ik had het een keer voor mijn man gebakken en die was echt boos en teleurgesteld toen uit de GROTE bal gehakt een gekookt ei tevoorschijn kwam. Mijn man vond een bal gehakt heerlijk dus toen hij de GROTE bal gehakt op zijn bord zag liggen was hij blij, dat veranderde in een totale verrassing toen hij de GROTE bal gehakt woudoorsnijden, het hard gekookte ei floepte zo de bal uit. Het gezicht van mijn man sprak boekdelen, hij kon er ook niet de humor van inzien, ik moest weglopen van tafel want ik kon mijn lachen bijna niet inhouden. Het was echt niet bedoelt om te plagen ik had het recept uit de krant gehaald Het verstopte ei, het leek me gewoon weer eens iets heel anders. Ik ben heel nieuwsgierig hoe Sven en Indra zullen reageren, misschien hebben ze het al eerder gehad dat weet ik niet.
Eindelijk dachten we dat we droog de hondjes Rocky en Spetter zouden kunnen uitlaten. De buurvrouw kwam het zonnetje scheen, maar we waren het pad nog niet af of er kwam een mooie regen boog in de lucht en ik voelde al nattigheid. Ik moest echt lachen om het gezicht van mijn buurvrouw toen de eerste regen spetters op onze brillen verschenen. We zagen wel stukjes blauw tussen het grijs van de wolken het regende een paar flinke spetters maar toen kwam er een stukje blauwe lucht en het zonnetje was er als de kippen bij. Dat stukje blauwe lucht werd groter het zonnetje scheen vriendelijk en lekker warm op onze gezichten neer, we waren nu dik tevreden. Rocky was vandaag zeer uitbundig aan het rennen gisteren was hij maar een paar stappen buiten de deur geweest. Het had de hele dag geregend, als het regent en Rocky moet van binnen naar buiten? Nou echt niet hé, maar ja als hij word overvallen door een regenbui dan is dat jammer dan moet hij wel. Toen we in de tuin terug kwamen hebben Rocky en ik nog even op het bankje gezeten, ons laten verwennen door de zonnestralen zo lang ze er waren, nu onder het schrijven klettert de regen weer tegen het raam, maar die heerlijke zonnestralen van net hebben we toch maar mooi gehad.
Ik zit maar wat te neuzelen over het weer terwijl er op de wereld zulke schokkende dingen gebeuren ver van ons vandaan. Maar ja, ik leef hier, ik geniet van de kleine dingen die mijn leven fijn maken op dit moment.
Rocky is een slim hondje echt waar hoor, als we smorgens op het pad achter de tuin lopen dan loop ik altijd tot het eind naar een lantarenpaal toe, ik heb wel vaker gehad dat Rocky dan gewoon niet helemaal tot het eind loopt, hij komt tot vlak bij gaat mij staan aankijken van :
je komt toch ook weer terug dus waarom zal ik dan nog verder lopen.
Dat is zeker het geval met slecht weer. Vanmorgen was het ook bar en boos weer, maar ja Rocky moet toch zijn toilet rondje doen, ik wist bijna zeker dat hij ook weer niet helemaal naar de lantaarnpaal zou lopen en toen was ik in ene zomaar eens uitgeslapen ik deed net of ik nog veel verder wou lopen de lantarenpaal glad voorbij, een stukje verder dus. En ja het werkte Rocky trapte er in, heel blij kwam hij aan wandelen langs de lantaarnpaal en toen zei ik heel gemeen;
ja ik heb je, nu gaan we lekker terug,
wel flauw hé , maar ja af en toe moet je toch even laten merken wie de baas is.