Wat zal ik doen als straks de lente toch komt? Als vragen blijven komen? Wat zal ik dan kiezen? Ik kijk naar de grijze hemel in mijn tuin en naar verdorde lege takken. Alles is stil. Ik tel zelfs geen mussen meer. En in mijn hals verstijft elke spier. Mijn buik en rug drukken onduidelijk pijnlijk tegen hun wand van huid. Ik wil eens gevonden worden en niet geschonden. Het kindje draaide zich om in de kribbe. Het handje viel af en de kaars flitste slechts even over het lachende gezichtje.
Floreanne
Reacties op bericht (1)
27-12-2006
Ik heb
deze tekst al ettelijke keren gelezen en voor iemand die jou niet kent blijven dit een heel intrigerende, enigmatische woorden... Liefs!
27-12-2006 om 20:39
geschreven door Tatanka Yotanka
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek