Ik lees in de poll van seniorennet, op de vraag: Wat voor soort boeken leest u het liefst?, dat mensen graag verhalen lezen. Het hoogste scoort waar gebeurde verhalen (15%) dan trillers (13%) en romans (13%) en dan geschiedenis (9%), wat tenslotte ook verhalen zijn. Is het verhaal inderdaad niet de manier waarop het leven aan ons verschijnt? Het valt dan echter op dat het meestal gaat om boosaardige verhalen. De trillers, de misdaadroman, de geschiedenis (ook niet zo proper) zijn spijtig genoeg populairder dan reisverhalen, welzijn en humor
Wel er zijn dagen dat ik erg veel moeite heb met die negatieve en agressieve boventoon in het leven, die kwaadheid die overal verschijnt in de wereld. Dan wil ik graag heel stil en alleen zijn. Even niets of niemand horen of zien, zeker geen tv kijken, waar het als een lawine over je heen gegoten wordt. Ik verlies in die momenten mijn geloof in de kracht van het goede. Heel even, maar heel sterk, kan niets me dan nog dragen. De liefde en haar helend effect is volledig zoek geraakt
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En toch, morgen zullen we zingen over het huwelijk, de beloften tussen man en vrouw, over woorden van trouw
in de televisiemis
Het is een poging om minzaamheid in het licht te brengen en liefde op te halen. Misschien dat morgen toch even de genadezon schijnt. Even maar, een waar gebeurd verhaal, maar het zal de bestsellerslijst niet halen.
Floreanne
|