|
Zo schrijft hij xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
schuw in woorden
en noemt wat
slechts in schroom
benoemd kan zijn
de namen van
het onberoerbare
in de plooien van de huid
Daar geef ik terug
het verhaal dat diep in mij
zijn denken kan ontroeren
om samen een te zijn
te spreken zonder woorden
En kan ik mijn vervoering kwijt
ik les de dorst met duizend tranen
en blijf heel dicht slechts luisteren
ontelbaar hemels zonder meer
terwijl mijn mond blijft fluisteren
Floreanne
|
