Ik zag vandaag een fotoreportage over een reis van vrienden naar een vakantiebestemming. Het viel me op hoe de persoon achter de camera zichzelf liet kennen in de beelden die hij schoot en monteerde.
Uit het afgewerkt product blijkt wat hij belangrijk vindt en wat niet. De manier waarop voorwerpen, kunst, bloemen, gebeurtenissen, landschappen en tuinen, gebouwen en personen in beeld komen, vertelt een verhaal. Nog meer valt op waar de voorkeur van de fotograaf naartoe gaat en waar niet. De confrontatie met een realiteit, waarbij de emoties van de fotograaf duidelijk spreken....
De foto's waren een mediator voor de roerselen van je ziel. Ik herkende je onmiddellijk zoals je bent en denkt over de dingen en de personen die in de aandacht gebracht werden. Ik zag wie close-up kwam, wie lachte en huilde, wie er mooi op stond en wie niet. Het was duidelijk hoe je voelde over de aanwezigen en over zij die nergens in beeld kwamen... ik merkte waar je liefde wel en vooral niet was.
Floreannexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|