Blauw en rood xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
kleurt de nacht
traag weent
het doffe licht
zijn laatste sluier
en valt over de stille
ogen van de dag
het glas is leeg
nog twijfelt
de ingehouden stap
en zonder kussen
voelt de laatste steun
te oud te kil te hard
nergens fluistert
een bekende mond
in het veilige bed
daar ontbreken
witte lakens
nauwelijks beweegt
zacht vloeiend
een vragend hart
Floreanne
|