Vanavond heb ik even naar de koningin Elisabethwedstrijd voor viool gekeken. Het doet me perplex staan hoe die jonge mensen fantastische dingen teweeg brengen op hun instrument. Ik kan niet anders dan respect opbrengen voor de inspanning, oefening, emotie en doorzettingsvermogen die dit van hen vraag. Wat is het anders dan puur schoonheid dat ze creëren en overbrengen. Het zijn kniesoren die dan zeuren over een beetje meer dit of wat minder dat. Neen, ik hoop dat nog lang veel jongeren muziek willen leren en ons blijven verrassen en een beetje geluk gunnen.
Dans strijkstok dans zweef zijig zacht over je snaren step en struikel heen en weer vermoei niet waai in en over in legato luie cirkels dans maar verder loop maar door in gestrekte kadans
Floreanne
|