Is geluk wel te relativeren?
Zit het in kleine of net in de grote dingen? Zoek ik het bij de ander of vind ik het aan mezelf? Wil ik de wereld of aanvaardt de wereld mij? Hoop ik op een sleutel of ben ik zelf een slot? Zie ik de gangbare weg of hunker ik naar een onbereikbaar doel? Streef ik naar veelkleurig genot of kan ik gewoon gelukkig zijn? Wie zegt me wat goed is en wat slecht?
Komt de zaligheid als je rustig blijft, durft te verwachten, kunt verlangen zonder hopen, intens kijkt en luistert en voelt... of moet je het steeds bevechten, afsnoepen of zelfs afpakken van anderen ten koste van hun recht op geluk?
Dat laatste heeft al zoveel zielen vermoeid en veroorzaakt al eeuwen lang zo imens veel leed!
Floreanne
|