De eerste lenteregen ruikt naar de zee en spoelt het stof weg van een koude winter De zwaar beladen donkerte van lange dagen smelt met het ijs en de rijm Planten rekken zich Even trillen de snaren van mijn moeë ziel Met enig geduld wacht ik nog Dan roept de nieuwe morgen mij uit een duffe slaap Een zacht verlangen lonkt Er is al hoop
Floreanne
Reacties op bericht (1)
20-03-2010
!!
Wat de lente met een mens kan doen hé! Voel het ook in al mijn botten en hoop dat de zon zich eindelijk doorzet.
Groetjes.
Michelly
20-03-2010 om 23:57
geschreven door Michelly
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
