VERVOLG

 10. Aime Lanckman

11. Antoine De Bleeckere

12. Luc Sere

13. Ludo Michiels en Walter Opgenaffen

14. Peter Dhond

15. Maria De Beuckeleer

16. Pessie Van den Berg en

17. Jef met zijn opvolgster Josianne (spijtig niet scherp)

18. Guy-Anne Boffé en uw dienaar

Met VELT Zoersel op bezoek bij Peter Bauwens

te De Klinge

zie: www.denieuwetuin.be

Peter is zowat de pionier en gangmaker van de verfijnde eettuin. Zelfs op zeer beperkte ruimte kan je wonderen verrichten. Als anekdote haalde Peter een koppel Amsterdammers aan die jubelden om hun ene tomaat in pot.

Tussen zijn aanbod aan planten liggen demonstratieveldjes.

Hij liet ons al direct een blaadje knapperig, sappig en iets ziltig Ijskruid proeven. En eerste veldje is afgedekt met cacaokorrels die voeding leveren en gekorrelde vlaslemen die veel water vasthouden,een interessant product in deze droge tijden. Peter had het ook nog over afdekking met stro dat een schimmelwerend effect heeft.

We zagen een gans assortiment tomaten en pepers. Zoet en scherp loopt door elkaar. Veel van zijn planten kunnen buiten op een beschermde plek. Ik schafte mij een Sweet Cayenne aan, zoete, langwerpige pepers die in een bussel hangen.

Een specialiteit van hem zijn buitenaubergines Ukkie en Pukkie. Eierplanten vergen veel water en goede voeding. Ik heb ze in de border tegen de zuidkant van het huis geplant. Ook Morden Midget, een Canadees ras kreeg er een plaatsje.

Nog tal van andere planten werden voorgesteld. Daar er een verbod is om in een kwekerij aardappelen in de grond te planten, teelt hij enkele speciale rassen in kweekzakken. Gegadigden kregen een paar knollen Sarpo-Mira , aan zeer productief, met grote knollen, en het meest weerstandig tegen de aardappelplaag, mee. Het is een zeer laat ras en misschien lukt het nog op dit wel late tijdstip.

We stonden nog stil bij voorbeeldtuinen met groenten, kruiden en kleinfruit. Het meest speciaal is zijn noorzeetuin met o.a. veel bloeiende zeekool, die in het voorjaar wel twintig jaar lang lekkere spruitstengels kan leveren. Een esthetisch tuintje.

Trouwens van opleiding is Peter kunstenaar met een academieopleiding, die door te huwen met Kathelijne Thiers, uit een tuinarchitecten geslacht tot De Nieuwe Tuin kwam.

Hij zit op een zandig stuk grond, maar dat in de loop der jaren fel verbeterd werd. De ligging tegen Zeeland betekent weinig last van lentenachtvorst.

Peter heeft al tal van publicaties op zijn naam staan, zowel cultuur- als natuurpareltjes.

De Nieuwe Tuin om echt te genieten!

FOTOMATERIAAL

1.  Bij een van zijn constructies. Hiervoor gebruikt hij een speciaal bindertje dat alles goed op zijn plaats houdt.

2.  Met François

3.  Met Renée

4.  Met zijn dennenboom tomaatje

5.  Deze tomaat is wel een heel stuk productiever

6.  Aubergine voor buitencultuur

7.  Eeuwig moes

8.  De Noordzee-moestuin

9.  Zeekool

VERVOLG

10 Idem

11 Ik wist niet dat de gele bloemen van schorseneer een geurige snoeperij vormen.

12 Sla om van te snoepen

13 Aardappelen in zak

14 Peter bij zijn druiven. Hij was ook de pionier voor de pitloze druiven en biedt een fantastisch assortiment aan. Hij is nog steeds op zoek naar beloftevolle rassen.

15 François en Bea

16 Bestuursleden François en Bea, Kristel en Renée

Wandeling met Gids Lea Peeters in Zoerselbos

Als afsluiting van ons jaar conversatie Engels had Vera gezorgd voor een wandeling met natuurgids in Zoerselbos.

Met Lea hadden we het erg getroffen, vlot Engels sprekend. Zij was destijds ingegaan om Nederlands te doceren in Korea. De hulptaal hierbij was Engels. Begrijpelijk dat ook ouderejaars nog erg veel moeite hadden met Nederlands! Mogen we niet fier zijn dat men ook in Korea het de moeite vindt om Nederlands te leren!

Zelf heb ik erg genoten van deze wandeling en nog een en ander bijgeleerd.

Er schoot niet veel tijd over om even binnen te lopen in het Bezoekerscentrum met zijn boerenbloementuin. Vlug enkele foto’s genomen. Een wijfje citroenvlinder werd even omwerveld door twee mannetjes, maar te moeilijk voor een foto.

De wandeling eindigde tenslotte in ‘De Wandeling’, taverne, restaurant. François had gezorgd voor de reservatie. Hij was ook de cineast van dienst. Nog eens een gelegenheid voor onze fijne groep om samen te komen om de film te zien.

Eilish (Elisabeth in het Engels, Noord-Ierse), onze leerkracht werd nog in de bloemen gezet.

FOTO’S

1. De gidse , Lea Peeters

2. Eilish, onze leerkracht

3. De beschermde koningsvaren met sporen

4. De groep naast een zeer oude hulst

5. Wespenorchis

6. Dennenappels: de kleine, kegels van de grove den, Pinus sylvestris. De lange zijn van de Weymouthden, Pinus strobus.

7. Eylish met Leo Cautereels, beheerder van het Bezoekerscentrum

8. De groep

9. De Wandeling

Wortelzaai ten tijde van droogte

Normaal zaai ik de wortelen voor wintervoorraad eind april. Ik had ook gewacht op regen om de vroege wortelen te zaaien. Toen die niet kwam, zaaide ik toch maar de twee rijen. Eén rij werd gebroesd en de opkomst was duidelijk beter.

Vorige week heb ik op dezelfde manier de rest van de wortelen en de pastinaak gezaaid.

Koord uitzetten. Ik laat een voetbreedte tussen de rijen. Aldus bekom ik acht rijen, waarover het insectengaas van 3,60 m breedte komt.

Eerst hark ik de losse bovenlaag een beetje weg, maak een groefje, strooi er wat bentoniet in en giet die nat. Bentoniet bevat 60 % montmorreliniet, het beste kleimineraal om water en voedingsstoffen het vast te houden. Vervolgens wordt de rij gemarkeerd met enkele radijzen. Die kiemen het vlugst en laten toe met de rolschoffel de kiemende onkruiden in een pril stadium te treffen. Tenslotte worden de wortelen gezaaid en de rij vastgetrapt. De rij wordt nog eens natgebroesd.

Hier in Zoersel hadden we geen geluk met de buien. Vanmorgen niet eens twee millimeter  en in vorige anderhalve tot twee maand alles samen 3 millimeter.

Gelukkig heb ik een opdrachtige grond, met een goede capillariteit en opstijgend water. Onder  een twee cm droge laag is de grond nog vochtig.

De ergste droogte hebben we hier in juni 1976 gehad. Toen verdorde de graslaag tot een woestenij. Zijn we op weg naar een herhaling van die toestand?  Haast elke dag toen 30° C .

Mijn laatste diploma

Vorige zondag was er de 56 ste Dag van de aardbei te Pamel.

Alternatief wordt de Dag van de Aardbei gehouden in het Pajottenland en het volgende jaar in het Hageland.

Bij het oprijden even de plantenbeurs in het provinciaal domein Pulhof te Wijnegem bezocht. Ik kwam op een kleinfruitstand en direct trof het mij dat het interessante rassen waren. Ik was aangenaam verrast er Marc Geens van de Proeftuin te Zomergem te ontmoeten. Zie foto.                                                     Een Sunshine Blue, blauwe bes vermeerdert mijn uitgebreide collectie blauwe bessen.

Vorig najaar volgde ik aan het Provinciaal Proefcentrum voor Kleinfruit te Roosdaal-Pamel de opleiding kleinfruit telen ( Zie blog van 24/11/2010) en aangezien ik slaagde in het examen, mocht ik het getuigschrift betreffende ‘De biologische Teelt van Kleinfruit’ in ontvangst nemen. Wellicht mijn laatste diploma!

FOTOMATERIAAL

1.  Marc Geens

2. Op een proefveld de typisch vroeg kleurende, maar laat rijpende, rode bes Red Pol

3.  Deze aardbeien Figaro werden het hoogst gequoteerd: 91/100

4.  De winnaars uit het Hageland

5.  Darselect

6.  Sonata

7.  De volksmuziekgroep ‘Arjaun’ verzorgde de muzikale omlijsting

8.  Yves Hendricks, de directeur, met provinciaal gedeputeerde Monique Swinnen

9.  Hier leeft Bio: Het provinciaal Proefcentrum voor Kleinfruit te Pamel, Roosdaal werkt sinds 2000 volledig biologisch, gecertifieerd door BLIK.

Kiwibes niet laten winden

Twee jaar terug gaf ik dochter Tinneke en Werner een Issaï.

Ze plantten die aan een paal aan de achterdeur. Er werd een draad rond de paal gezet en de kiwibes klom voorbeeldig met meerdere takken die zich omhoog wonden rond de draad.

Dit is echter niet de goede manier om kiwibessen op te kweken.

In latere jaren verhouten de takken en verdikken. Een windende tak zorgt gegarandeerd voor problemen.

Bij mijn bezoek aan dochter Veerle in Canada zag ik in de Botanical Garden van de University of British Columbia te Vancouver een oude kiwi en een oude kiwibes. Zie blog van 18/03/2009. Het kunnen forse stammen worden!

Deze kiwibes heeft meerdere takken. Sommigen zeggen laat maar één tak klimmen. Anderen vinden tot een drietal een voordelige keuze, zeker bij Issaï, die matig productief is.

Aan al de takken staan nu bloemknoppen. Wat is het beste: nu al de overtallige takken verwijderen of vrucht laten dragen en in de winter het aantal takken herleiden tot drie?

Reiziger uit Noord Afrika aangekomen: de Disterlvlinder

Op 11 en 12/5 zag ik de Distelvlinder in de tuin. Die had er een reis van 3.000 km opzitten. Geen wonder dat hij een paar keer op de tuingrond ging zitten. Wij hadden hier het mooiste weer van Europa. In het zuiden was het minder goed en daar moest hij door.

Gisteren de staken voor de stokbonen gezet en terwijl ik omhoog keek om de staken vast te knopen buitelden een tiental gierzwaluwen door de lucht. En zeggen dat dit de eerste zwaluwen die ik zie dit jaar! Al een tijd geleden meende ik zwaluwen te horen, maar ik zag ze niet.

Mijn Kiwibesplanten

Al de planten voor de kiwibesstellage zijn er. Er groeit al een Purpurna Sadowa ; vorig jaar aangeschaft bij de Proeftuin, Zomergem. Dit ras is het sterkst rood kleurend, een Oekraïns ras ontstaan uit een kruising van Actinidia arguta met Actinidia purpurea.

De vruchten zijn klein, ter grootte van een druif, rijpen van eind september tot oktober; opvallend zijn de rode bladstelen met groen blad.

Info De Proeftuin

http://www.proeftuin.eu/bessen/kiwibes.html

De nieuwe planten schafte ik aan bij Christian De Kezel. Charles Doudeletstraat,12 te Oostakker, Gent, Tel 09/2288414. christiandekezel@skynet.be

Van hem verscheen een CD rom over de teelt. Die is uitgeput.

Doch in het najaar komt er een publicatie in samenwerking met de Hogeschool Gent. Uitkijken dus.

Van in zijn jeugd gepassioneerd door kiwi’s, is hij op dit thema  gepromoveerd als ingenieur tuinbouw aan de Hogeschool van Gent, waar men nu de professionele teelt van Kiwibessen begeleidt:

www.kiwibes.be

De aangeschafte planten:

Ken's Red kan bruinig tot paars kleuren, ook in het vruchtvlees. Dit ras is ook erg aromatisch, maar vaak wat later vruchtdragend in vergelijking met de andere variëteiten. Het gaat om een Nieuw-Zeelandse creatie en is ontstaan door een kruising van Actinidia arguta met Actinidia melanandra.

De iets grotere (8 g), langwerpige vruchten hebben onderaan een puntje. De roodkleuring van de vruchten is variabel. De jonge scheuten en uitlopende knoppen hebben eveneens een donkerrode kleur. De vruchten rijpen vanaf half september en behouden hun stevigheid.

Een eigenschap van dit ras is het slap hangen van de bladeren, precies watergebrek. Daardoor heeft dit ras een minder hoge sierwaarde.

Jumbo de grootste kiwibes. Deze groene vruchten zijn cylindrisch en tot 4.5 cm lang. Vruchtbaar ras.         Aanvulling Christian De Kezel:gemiddeld gewicht 14-16 g, laat, 16 % brix, zachte smaak, groen , langwerpig.

Geneva is een productieve, Amerikaanse selectie van het Geneva Research Station in de staat New York. Het is het vroegst rijpende ras met middelgrote vruchten die roodbruin zijn gekleurd als ze blootgesteld zijn aan de zon. De smakelijke vruchten worden snel zacht en vallen na rijping vrij gemakkelijk van de plant als de plant niet voldoende water krijgt.

Maki (Amdue)  werd door firma Häberli uit Zwitserland op de markt gebracht. Het is een zeer productief ras met als eigenschap dat de vruchten in trosjes hangen, rijptijd vanaf eind september, 2 tot 3 cm, gemiddeld 5 gram, aan de buitenkant rood, binnen groen. Het vruchtvlees heeft een zeer zoete , aromatische smaak met een hoog suikergehelte , 25 % Brix.                                                                        Aanvulling Christian De Kezel :10 g, halflaat, 22 % brix, rode blos , ovaal.                                                   

Als mannelijke ras koos ik voor Mano, met goed stuifmeel over een langere periode. Eén mannelijke plant volstaat voor 6 à 8 vrouwelijke planten.

Op een andere plaats heb ik al issaï en Weiki staan.

Weiki

Dit is de laatste in de rij wat rijpheid betreft (Zie correctie!) maar de bes heeft een erg lekkere smaak en mooi rood aanlopende vruchten, die niet vallen bij rijpheid. Dit ras werd ontwikkeld op de Hogeschool TU München- Weihenstephan (vandaar Weihenstephan-kiwi of Bayern-kiwi.

Aanvulling Christian De Kezel: half vroeg (na Geneva) 25 % brix, rode blos ovaal.

Het ras kwam in 1986 op de markt.

Ik kocht mijn plant zeven jaar geleden bij Baumschule Herr in Meckenheim bij Bonn. In hun catalogus stond dat er maar één plant nodig was. Boerenbedrog bestaat blijkbaar ook in Duitsland.                                                                       Daar al de goede plaatsen al ingenomen waren door druiven, kreeg de plant een plaats tegen de schuur. Sinds vorig jaar een zware tak van de abeel werd verwijderd, krijgt de Weiki meer licht en hangt thans vol met bloemknoppen. De eerste Issaï die ik ernaast plantte als bestuiver bevroor 3 jaar terug bij het uitlopen. De nieuwe had vorig jaar al een paar bloemknoppen en nu meerdere en zal hopelijk voor bestuiving en de eerste vruchten op Weiki zorgen. Ik hou wel in gedachte dat Issaï iets te laat bloeit voor een optimale bestuiving.

Issaï is een ras dat in Japan is geselecteerd, uit een kruising van Actinidia arguta met Actinidia rufa. Het betreft derhalve een soortkruising die daardoor qua groei en uiterlijk wat afwijkt van de zuivere mini-kiwi's. In tegenstelling tot de meeste andere rassen is Issai tweeslachtig en daardoor zelfbestuivend. Hij bloeit wat later dan andere mini-kiwirassen, waardoor hij als bestuiver van andere rassen minder geschikt is. Issai groeit ook wat minder krachtig dan de overige mini-kiwirassen en is daardoor geschikt voor kleinere tuinen. De plant komt snel in productie en kan al vanaf het tweede jaar vruchten dragen. De vruchtdracht is echter matig en de plant is alleen geschikt voor optimale standplaatsen. De winterhardheid is wat minder dan van de andere, zuivere mini-kiwi's. De nogal kleine groene vruchten smaken goed en rijpen vanaf begin tot half september. De vruchtjes wegen 4 tot 9 gram en worden het grootst indien er toch een mannelijke bestuiverplant aanwezig is.