Eerste Aardbeienpluk

Vanmiddag, 3 juni, Pinksteren, kwamen de kleinkinderen Yamsi, Jasmien en Jonathan voor de eerste aardbeien.

Vorig jaar plukten we een eerste maal op 28 mei, van Gorella en Elsanta, rassen die nu nog niet rijp zijn, behalve een uitzonderlijke voorloper.

We plukten vandaag Lambada en Darselect en een enkele voorloper van Korona.

Bij Korona valt het op dat er nogal wat schimmelvruchten tussen zitten, in tegenstelling met Darselect. Dit laatste ras heeft duidelijk minder last van de Botrytis schimmel. De open groeiwijze is zeker een pluspunt. Korona vormt een veel dichter gewas, met heel veel kleinere vruchten.

Het koude, natte weer van de laatste weken was zeer schimmelbevorderend.

Toen ik een dag of 10 geleden het stro aanbracht, heb ik bij Korona al een paar onrijpe, witte bessen afgeplukt met een kleine, bruine plek, het begin van de aantasting.

Botrytis (vrucht- of grijsrot), Botrytis cinerea, is de gevaarlijkste vijand voor aardbeien. Aangetaste vruchten worden eerst bruin en week, daarna overgroeien ze helemaal met een grijs schimmelpluis.

Een langere, droge periode zou een geschenk uit de hemel zijn.

Houtduiven

Ringokolomboj in het Esperanto

Alle zelfstandige naamwoorden eindigen op o en voor het meervoud komt er een j achter

Bij een praatje met mijn buren kwamen de houtduiven ter sprake.

Ze hadden de erwten van mijn buur lelijk toegetakeld.

De populatie groeit steeds maar aan. Heel vroeg in het voorjaar beginnen ze al te nestelen en de vroegste jongen zouden datzelfde jaar nog kunnen voortkweken. Er zouden nog jongen zijn tot in november.

Nu zouden ze het al gemunt hebben op de groene rode bessen. Dat ze het gemunt hebben op rijpe rode bessen had ik al ondervonden.

Maar hun voorliefde ging nog het meest naar rijpe zwarte bessen.

Op de groene rode bessen had ik ze nog niet opgemerkt. Nu heb ik wel een struik gezien waar op een hele plek bovenaan de steeltjes er zonder bessen bijhangen, onmogelijk te verwarren met rui van de bessen, die dit jaar nogal voorkomt.

Ik zag net de Blog van Velt-Jabbeke. De man schrijft dat hij de aardbeien en de ‘geneverbessen’ afgedekt had. Ik las geneverbessen en verstond niet waarom. Daarop herinnerde ik mij het West-Vlaams voor rode bes: ‘genievers, genieverbeiers’.

Schermde de man soms af tegen houtduiven? Of om de merels zeker voor te zijn?

Amerikaanse Meeldauw

Gelukkig heb ik nooit te veel last gehad van Amerikaanse meeldauw op mijn stekelbessen. In mijn fruitkooi kweekte ik in haagvorm en het gebeurde dat de onderste vruchten aangetast werden en de bovenste niet. Die hangen veel luchtiger. De te gevoelige brassen gingen er onverbiddelijk uit ten voordele van de resistente rassen.

Ik heb ook een struikvorm Lauffener Gelbe, een Duits ras van 1938. Het is een vroegrijpend, smakelijk ras zolang de vruchten niet te rijp zijn.

Laatst zag ik enkele vruchten met witbruine meeldauwplekken. Op het eerste zicht lijken toptakken en bladeren nog gezond. De meest aangetaste vruchten heb ik verwijderd. En passant ook enkele bastaardrupsen geplet! Was er enkel een plek op de vrucht, dan heb ik die afgewreven. Dit werkt enkel bij licht aangetaste struiken. Zitten ook de topscheuten onder de donsachtige schimmel, dan is er weinig aan te doen en gaan alle vruchten er aan.

Herfstweer

Vandaag de ene vlaag na de andere en een gure wind uit het Noorden. Tussendoor eventjes zonneschijn. De thermometer wijst op dit ogenblik (15u30) 8° C. Om 14u was het 12 °. Zijn we 30 mei of 30 oktober?

Anijssnoepjes

Gisteren voerde ik de laatste kruiwagens compost uit en ik kwam telkens voorbij een Roomse Kervel. Ik snoepte telkens van de rechtopstaande, langwerpige zaadjes. Op dit ogenblik zijn ze nog helemaal kruidig en mals en hebben een heerlijke anijssmaak. Je kunt ze zo opsnoepen. Over enkele dagen worden ze al iets houterig en dan kan je er alleen nog op kauwen en de pulp uitspuwen. De pittige anijssmaak is er nog.