De Belgen in Doesburg
Zondag 9 nov. was het een
lekker weertje om naar Doesburg te rijden, naar de tentoonstelling in de
Museumtuin t Olde Ras. Onderweg bemerkten we het verschil in rijcomfort van
rijden op de lichtlopende, moderne asfaltbekleding en op de stroeve, oude (?)
beton of macadam op het einde van de autoweg Gorinchem over Tiel naar Nijmegen
en Arnhem. De snelheid valt direct terug of je moet veel meer gas blijven
geven.
In de Museumtuin hebben we
eerst de buitenkant verkend met het plantenaanbod. Er zijn wel mooie labels,
maar er is geen aanduiding van het onderstamtype. Bij de abrikozen is dit
echter wel het geval. De prijs van fruitbomen ligt in Nederland een stuk hoger
dan in België, zodat het bij ons moeilijker is om de kost te verdienen met fruitbomenkweek.
Interessant is het tussen
enkele rijen in de aanplant van de Museumtuin zelf te lopen.
Je ziet welke rassen
gezond groeien en welke niet. Nogal wat rassen hebben last van kanker.
Je ontdekt dat aan
Reinette Marbrée nog enkele Ananas Reinetten staan. De proef op de som om vast
te stellen dat de beste tijd van dit ras al voorbij is.
Toen we net geparkeerd
hadden, zagen we in een wagen een paar boompjes liggen: hierbij Ashmeads
Kernel, een uitstekend Engels ras.
Als je dan binnen de
tentoonstelling bezoekt, wordt het wel
iets moeilijker. Je ziet er Ashmeads Cernel liggen en dit is het juiste ras.
Ernaast ligt Ashmeads Kernel, de juiste schrijfwijze, maar een onjuist ras.
In de aanplant wordt niet
behandeld. Nergens echter heb ik zoveel vruchten met kurkstip gezien. Wellicht
schort er iets aan de kalkvoorziening. Voeg daarbij dat sommige vruchten wel
iets te vroeg moeten geplukt worden omdat anders de roeken (koloniekraaien met
grijze plek rond de snavelinplanting) met de vruchten weg zijn en er geen meer
overschieten voor de jaarlijkse expositie. Dergelijke vruchten vertonen, naast
gebrek aan kleur, later meer kurkstip vertelde de heer Giesen, de
stichter-bezieler van t Olde Ras.
Interessant zijn de
contacten op een dergelijke dag. Van iemand hoorde ik dat de tentoongestelde
stoofappel Haneman het beste ras is
om Hete Bliksem te bereiden: half om half aardappelen en appelen, daarboven
spek op een zacht vuurtje een paar uur laten gaar worden, naar smaak kruiden
met zwarte peper, warm eten. Hierbij heb ik graag nog wat opleguitjes. Bij
het attractieve ras Herfstgoud geraakte
ik in gesprek met Theo uit het noorden van Limburg, vroeger plantenkweker en nu
nog steeds actief bij de gehuwde kinderen. Hij heeft een vijftigtal fruitrassen. Herfstgoud vindt hij een zeer goed smakende, zeer sappige appel. Hij
had het nog over een ander ras Kerstster,
hier niet tentoongesteld, rood als de Sterappel,
doch een veel beter ras.
De mevrouw aan de kassa
vond de Sterappel er dit jaar een heel stuk aantrekkelijker uitzien dan vorig
jaar.
De heer aan de
documentatiestand herkende ons nog van vorige bezoeken. Vlamingen winnen de
quizzen taal in Nederland en daarbij zijn we ook nog superieur in het Frans.
Voor meer info verwijs ik
graag naar hun webside:
http://www.tolderas.nl
FOTOS
1 Reinette Marbrée Falso, in
werkelijkheid Ananas Reinette.
2 Op het einde van de
verkoopstand. Ze bieden ook kleinfruit aan. Ik zag er het oude zwarte bessenras
Silvergieter geënt op stam. Hoe zou een zwarte bes zich op stam gedragen?
3 Let op het mooie label. Echter
geen info over de onderstam.
4 De Ontario,bleekgroen met
zilverig waas lijkt hier, toch niet zover noordelijker, maar op kleigrond,
moeilijker af te rijpen dan op mijn Kempense zandgrond.
5 Erge kurkstip op Howgate
Wonder, de kampioen zwaargewicht onder de appels.
6 De stoofappel Haneman, de
beste stoofappel voor het bereiden van Hete Bliksem. Merk vooral bij deze foto op dat door de stand bij het fotograferen een sterk vergrotend effect is opgetreden. Het zijn eerder kleinere appelen.
7.Herfstgoud, blijkbaar een
interessant ras.
8 De heer B J Giesen en
medewerkster.
9 De heer van de
documentatiestand.