Beurse
Mispels
Mispels worden zacht en
donkerder bruin: dan zijn ze beurs, in
de betekenis van zacht. Dan zijn ze op hun lekkerst. Dat is heel wat anders dan
zeggen dat de mispels eerst rot moeten zijn vooraleer je ze kan eten! Rot is
rot.
Beurse mispels blijven nog
een week of meer goed, afhankelijk van de omgevingstemperatuur waarin ze
liggen. Zie je er niet naar om, dan verschijnen witte schimmels als rottingsteken.
De nog niet beurse mispels bewaren nog
verschillende weken.
Ik verwijder de
kroonblaadjes en het puntje van de steelinplanting. Het vlees heeft een
aangename, zoete appel-peerachtige smaak. De afgekloven pitten, zaden, stenen
neem je uit de mond. De vrucht hoeft nog niet helemaal beurs te zijn. Als kind
bij mij thuis waren we de enigen in de wijde omtrek die mispels hadden - aten
we ook de nog niet rijpe mispels, maar nu heb ik ze graag beurs.
Ik heb 5 mispelaars staan
en dit jaar waren er maar weinig vruchten. Mijn oudste exemplaar (50 jaar oud) dat
het meest beschut staat droeg het meest. Waarschijnlijk is dit exemplaar geënt
op kwee, want ik heb nooit een spoor van meidoorn gezien. De 4 andere staan op
meidoorn, waarvan 2 zelf geënt. De mooiste vruchten staan op het ras Royal.
Ik kwam een week geleden
(half november) bij de bomen en zag dat de vruchten begonnen te vallen. Het
ideale moment om ze te plukken. De meeste vruchten kan ik zo vanaf de grond
plukken aan de tot 3m hoge bomen.
Nu liggen ze fris onder
een open afdak en de rijpende vruchten worden er uitgeraapt voor consumptie.
Net belde mijn jongste dochter Tinneke of ik er morgen kon meebrengen o.a. voor
ons jongste kleinkind Jonathan, pas 11 jaar geworden.
23-11-2012, 21:11 geschreven door Daantje
|
