Hazelnoten rapen

Vorig jaar had ik geen hazelnoten of de weinigen die er waren werden door belagers (o.a. eekhoorn) weggekaapt.

Dit jaar is de oogst overvloedig.

Ze zijn volop aan 't vallen. Ik vang ze op met gaasnetten. Veel gemakkelijker om ze te verzamelen en ze liggen niet op de grond: geen vuil, geen nattigheid.

De eerste hazelnoten die ik plantte waren ongeselecteerd. Enkel kleine noten.

Daarna heb ik grootvruchtige rassen geplant: vele, vele keren interessanter.

15-09-2007, 11:48 geschreven door Daantje

Louise Bonne d'Avranche

(in Engeland Louise Bonne of Jersey)

Een aangepikte vrucht vertoonde al sporen van overrijpheid. Nog wel voldoende vast, maar te weinig sap. Ik hou van rijpe peren, zacht en smeltend en met zo'n overdadig en overheerlijk sap.

Jongeren -als ze al fruit eten- verkiezen de nog harde Conference peren.

Dan associeer ik er bij hoe wij als kinderen eveneens altijd graag rapen aten. Ook een gewas dat van de velden verdwenen is. Misschien gelukkig maar, want de boter kon er te sterk naar smaken.

De Louise Bonne peren hebben dit jaar geen schurft en zijn mooier dan gewoonlijk. Ik heb er een boompje van staan. Gisteren zag ik dat drie vierde van de peren gevallen waren: de hoogste tijd om de rest te plukken. 

Dit ras is een regelmatige drager. Wat smaak betreft vind ik het een gewoon goede peer, maar meer ook niet. Ik vermoed dat deze peer haar populariteit 't meest te danken heeft aan haar naam: Louise en Bonne!

Iedereen verstaat een beetje Frans en bonne betekent goed !

14-09-2007, 10:24 geschreven door Daantje

13-09-2007, 00:32 geschreven door Daantje

12-09-2007, 10:52 geschreven door Daantje

Open Boomgaard van Eddy Vets te Itegem

Aleide en ik zijn vorige zaterdag gaan kijken, luisteren en proeven. Als man uit het onderwijs kan Eddy het goed uitleggen. Hij is de contactman van de Nationale Boomgaardenstichting voor de provincie Antwerpen. Of typeer ik hem als beter de 'Fruit-apostel'? Hij heeft er de krachtige postuur en de felle baard voor. Na de ongetwijfeld vermoeiende zaterdag stond hij 's anderendaags met de stand van de NBS in de boomgaard van de Vereykens te Berlaar.

Maar ik mag zijn secondant Louis Millis niet vergeten, de man die tovert met enten en aan de basis ligt van het veredelingswerk dat je hier ziet.

Eddy heeft zich tot doel gesteld de Belgische rassen van appelen en peren te verzamelen en verder te propageren. Als voorbeeld pakt hij graag uit met de peer van de streek: Emile d'Heyst. Momenteel zijn dat al een zeventigtal peren -(Vergeet niet dat ons land een kleine 200 jaar terug wellicht het topland was voor het creëren van nieuwe perenrasen!)- en een 50 tal appelen.

Daarnaast is Eddy verzot op Reinetten en bezit hij reeds een indrukwekkende verzameling.

Verder is hij zeer geïnteresseerd in de geschiedenis van het fruit en doet hierover opzoekingswerk. Hij kan er boeiend over vertellen. In Pomologia, het kwartaalblad van de NBS verschenen van hem al enkele interessante bijdragen.

12-09-2007, 00:00 geschreven door Daantje

Noten met een gaatje

Josmor stelt net volgende vraag in de mailgroep Tuinieren

Hallo iedereen
Ik heb een mooie walnotenboom ( okkernoten ) ( juglans regia ) staan
Dit jaar heb ik het volgende probleem
De noten vallen nu reeds uit hun bolsters en als ge de noten bekijkt valt het op dat de noten
een bleke kleur hebben en dat ze niet hard zoals normale noten gewoonlijk zijn
wij hebben geen tang nodig om ze te kraken
Er zijn  ook veel noten waar een gaatje in zit en mischien is dat de oorzaak dat ze zo vroeg afvallen
Zou daar een oplossing voor zijn ?
graag een antwoord aub

nog veel groeten van

josmor

Dat de noten nu vallen is in dit vroeg jaar vrij normaal. Dat ze nog bleek zijn betekent nog niet beschimmeld,

Dus te beter. Er zijn zachte en harde schalen. Ook normaal. Mijn noten hebben ook dit jaar harde schalen. Dunschaligheid komt als een gebrekziekte voor in natte, lucht- en voedselarme gronden.

Dan is het zaak de bodem te verbeteren met veel compost en organische bemesting. ( Geen scheikundige rode of blauwe of nog anderkleurige korrels!) Wellicht is een bekalking met magnesiumkalk zeer aangewezen.

Wat mij treft is dat gaatje. Gaatjes in hazelnoten ken ik maar al te goed: het werk van de hazelnootboorder, Balaninus nucum. Er bestaat ook een okkernootmotje, Laspeyresia splendana. In juli-augustus zet dit motje eitjes af op de bolsters. De rupsjes boren in de noot en eten deze leeg. Ditzelfde insect tast eveneens tamme kastanjes aan.

Ik lees dat uw noten slechts een gaatje vertonen en niet leeg zijn. Of zijn de beestjes nog bezig wegens te weinig tijd dit jaar?

Met dit probleem heb ik nog niet te maken gehad of heb ik het niet opgemerkt wegens beperkt voorkomen?

11-09-2007, 17:13 geschreven door Daantje

Boomgaard “Den Trog” te Hechtel-Eksel

De man rechts op de foto is Fons Houben

De hoogstamboomgaard van 2 Ha is nu 9 jaar. De groei is eerder matig.(Zand= Heidestraat)! Veel vruchten heb ik nog niet gezien. Een van de betere dragers leek de sterappel.

Er was een blij weerzien met Fons Houben, een van de pioniers van de Nationale Boomgaardenstichting. Fons was er aanwezig om advies te verstrekken.

Ik heb er Johan Ramaekers van Maaseik leren kennen, die er het enten demonstreerde.

Johan past de verbeterde Engelse plakenting toe.

De entplaats wordt schuin gesneden. In het midden van het schuine vlak wordt een insnede gemaakt. Vervolgens wordt een even dikke ent gesneden. Deze krijgt op haar beurt een insnede.

Beide gedeelten schuiven daardoor stevig in elkaar. De randen vallen samen. Een smalle reep uit een binnenband gesneden dient voor de omwikkeling. Nog een puntje Lacbalsam op het uiteinde om het snijpunt af te dichten. Johan gebruikt een korte ent met slechts 2 ogen.

Hij demonstreerde nog een tweede afdichting. Nu met een speciale zwarte plakband gebruikt door elektriekers. Hij snijdt een reepje;verwijdert de afdichtingsplastiek. De overblijvende band wordt op de entplaats geplaatst, uitgerokken en verder rondgedraaid. Dit is een stevige, plakkende, waterdichte hechting. Geen gevaar voor afsnoeren. Naarmate de enting verdikt, zet de hechting meer uit.

Als naamplaatje gebruikt Johan een plaatje gesneden uit een gerecycleerde offsetplaat. Aan een kant is er een gaatje in geboord. Hierdoor steekt een lus van synthetische wol die niet vergaat.

Met een potlood noteert hij de rasnaam , de soort onderstam, datum en herkomst van de ent. Dit plaatje blijft vele jaren leesbaar (tenzij er groene afzetting op komt).

11-09-2007, 00:35 geschreven door Daantje

In de Boomgaard van de familie Vereyken te Berlaar

Foto van Herwig Vereyken. Met Louis Millis in een verheven gesprek over fruit

Na het feest voor de jarige dochter Mieke en met dochter Veerle op doorreis van Canada naar Zuid- Afrika, had ik nog de kans naar “Balder “ te rijden. Ik was er al een tijd niet meer geraakt.

De drukte was er ver afgelopen en met Herwig alle kanten van de boomgaard verkend.

De meeste hoogstammen dateren er van het begin der zeventigerjaren.
Vorig jaar hadden ze een enorme oogst gehad, zodat dit jaar veel bomen nu in hun beurtjaar zitten.

Enkele Boskopen doen het hier dit jaar ook zeer goed.

Ik zag de moederboom van hun onbekende Reinette met enkele mooie vruchten. Twintig jaar terug heb ik hiermee geënt op een MM106 onderstam. Het werd een behoorlijke boom, maar al die tijd heb ik slechts enkele minderwaardiger vruchten gehad.

Vier jaar terug werd deze boom omgeënt. Dit jaar hangen de meeste takken goed beladen, vooral de Relinda, een van de resistente rassen van Pillnitz- Dresden. En – o wonder- de twee kleinere takken , nogal onderaan, die waren blijven staan als saptrekkers, dragen nu respectievelijk 6 en 9 mooie vruchten!

Ik zoek de verklaring  in een betere bestuiving, naast de verjonging en hergroei.

Herwig wees de “Jeanne van Essen” een door hen gegeven naam aan een grote, gele appel die uitzonderlijk geschikt is als droogappel. Het drogen vraagt slechts de helft van de tijd (en energie) voor het droogproces.

In vergelijking met de appelen dragen de peren beter. Vooral drie volgeladen bomen met een uitstekend gezond blad vielen op. En dan begon de diskussie. Op de boom waarop hij de enten sneed, herinnerde Herwig zich de iets langere vruchtvorm van de St Remy. Maar deze vruchten hebben duidelijk meer het dikke, ronde van de Catillac of Pondspeer.

Ook Eddy Vets en Louis Millis die er stonden met de stand van de Nationale Boomgaardenstichting herkenden er de Catillacpeer in.

Deze peer is, net als de St Remy een uitstekende bakpeer.

Je ziet maar, ook voor een doorwinterde kenner is vruchtherkenning niet zo simpel.

10-09-2007, 22:20 geschreven door Daantje