Fruitfocus en Brogdale op 25 juli (vervolg)

Daarna stond Brogdale op het programma. Dit keer wilden we de ‘softfruit’ collectie bezoeken.

Ted Hopday heette ons welkom. Met een badge van ‘The Friends’ konden we de vele rijen rode, witte en zwarte bessen en de kruisbessen grondig verkennen.

Daar het seizoen hier een tiental dagen achterloopt was er nog veel te zien. Er werd veel geproefd van rode, witte en zwarte bessen.

Het seizoen voor de kruisbessen was voorbij.

Haast alle planten hadden te lijden van de meeldauw. De resistente rassen vielen dus te meer op.

Rassen bij de rode bessen die de aandacht trokken:

Macherauch’s Riesentraube

Cascade (dikke bessen)

Redpoll: opvallend lange, zeer gevulde bessen. Echter zure smaak, nog niet voldoende rijp?

Bij de witte of beter gele steekt het late ras Blanka er met zijn lange trossen dikke bessen duidelijk boven uit.

Bij de kruisbessen: Robustenta, Resistenta en Rokula

De late zwarte bes Jet viel op door de opvallend grote bessen aan lange trossen. Blijkbaar echt een ras voor zware grond. Op mijn zandgrond, ondanks de vele compost, doet dit ras het een heel stuk minder.

De tijd ging veel te snel zodat we op de terugweg enkel een glimp konden werpen op de pruimen. Magna Glauca en Opal zijn hier pas rijp. Bij mij is Opal al een week voorbij.

Eigenlijk hadden we hier een hele dag nodig. Ik had nog graag de bramen gezien, maar daarvoor hadden we geen tijd.

Om 5 p.m. is het sluitingsuur.

Terwijl ik met Ted  het bezoek van zat. 22 september besprak gingen de andere nog vlug met Allison, onderzoekster van Brogdale, de vroege peer Belle de Jumet bekijken.

Op de terugweg reden we de golvende weg door de North Downs naar het schilderachtige plaatsje Chilham, met oude huizen rond het dorpsplein en een kijk op het kasteel met zijn vele, hoge schoorstenen. Er is een liefelijk kerkje met muren in grote, gekloven silexkeien. Naast de kerk een stuk van de onderstam van de in de grote storm van 1987 bezweken 1300 jaar oude taxus (Yew).

Nog een anekdote van vroeger: Toen ik er een tiental jaar geleden met de bus wou vertrekken ontbrak een medereiziger. Ik vond hem in de tweede pub achter een grote pint. Als vroegere matroos was hij de tijd van afspraak vergeten. Nu is die pub een restaurant geworden.

We hebben geluk gehad met het weer. Terwijl België eindelijk nog eens een zomerdag beleefde had men voor Kent regen voorspeld. Die bleef uit tot net voor het inschepen een licht buitje.

Zin in een speciale dag er op uit naar Engeland?

 Zat.  22 sept ‘07 : Daguitstap naar de Tuinen van KENT in hun

fruitweelde           (org. VELT Zoersel in samenwerking met Reizen Lauwers)  

We bezoeken Yalding  Organic Gardens (Maidstone), de boeiende biologische tuin van Garden Organic, de roepnaam van de Henry Doubleday Research Association (zeg maar de Engelse Velt, hun tweede tuin, naast deze van Ryton) met een reeks historische tuinen: van de middeleeuwse klooster-apothekerstuin tot de cottagetuin (William Cobbett) en verder verschillende speciale thematuinen : hoe biologisch tuinieren, zeer fijne (klein)fruittuin, watertuin, composttuin, childrens garden enz..    (organic  is het Engels voor biologisch). Middagmaal. Gidsbeurt van anderhalf uur met vertaling.

Daarna staat Brogdale ( Faversham) op het programma, met zijn fenomenale fruitcollectie: 2300 appels, 500 peren 350 pruimen enz.. Een levend fruitmuseum in zijn herfstweelde!

We worden er gegidst door de Friends of Brogdale  en zullen kunnen genieten van de fantastische verzameling en hier en daar de proef op de som kunnen nemen.

Tussendoor genieten we van het typische Engelse landschap.

                                                                 *****

Opstapplaatsen: Parkeerplaats Rond punt van Wommelgem vertrek om 6u 00 stipt;  Wees enkele minuten vooraf aanwezig. 

Opstapmogelijkheid in Gent, links van het U.Z. over de ring, aan hotel Campanile, naast Holliday Inn om 6u50  en  Loppem (rond punt afrit) om 7 u 25.   Reis met Shuttle.   Terug rond 24 u.

Prijs: €  69 ( Velt en NBS) (€ 74  niet-lid):  inbegrepen: bus, drinkgeld chauffeur, overzet, alle inkomgelden, twee maal gidsen (vertaling voorzien) , een lekkere, biologische lunch te Yalding en afternoon cream coffee/tea met versnapering ( ken je al een scone?) te Brogdale.

Inschrijven door overschrijving op rek.  000 -0875684 – 65  van  D. Willaeys  2980  Zoersel. ( Vraag eerst of er nog plaats is). Voorzie in wat Engels geld voor drank en desgewenst een knabbeltje voor ’s avonds.

Identiteitskaart bijhebben noodzakelijk!

 daniel@willaeys.be

Voor wie van ver moet komen bestaat de mogelijkheid voor BB.

Fruitfocus en Brogdale op 25 juli

Jaarlijks gaat in juli op de terreinen van East Malling Research Centre de fruitbeurs Fruitfocus door.

De overzet regel je via het internet een aantal dagen vooraf. Met je reserveringsnummer meld je je aan in Calais.

De overzet naar Dover op een dag heen en terug met wagen en 4 passagiers (Guy, Marc, Vincent en ik als chauffeur) kost bij P&O €42. (Vorig jaar betaalde je nog €50).

Op de beurs nemen de toeleveringsbedrijven van allerlei materialen veruit het grootste aandeel voor hun rekening. Marnix Van Praet stond er met zijn anti-hagelkanon. Zie www.inopower.be  We hadden een interessante babbel.

Later, terwijl we deelnamen aan de bezoeken aan een drietal projecten, waarbij deze naar de feromoonvallen mij het meest interesseerde - maar de mevrouw was van iets verder niet te verstaan- werden we plots opgeschrikt door de ferme plof van het kanon. En zeggen dat het geluid al voor een heel stuk gereduceerd werd door Marnix. Het vroeger geluid alleen al moet de donder afgeschrikt hebben!

Persoonlijk interesseer ik mij het meest voor de rasseninformatie. Enkel betreffende ‘softfruit’, de Engelse term voor kleinfruit, was deze aanwezig. De firma Meiosis lanceerde er de nieuwe aardbeirassen van East Malling Research Amelia, een laat ras, Sallybright, vroeg middenseizoen, misschien iets te donker voor de gewone handel, maar met een goede smaak.

Veruit de lekkerste smaak had de doordrager Malling Pearl, met bijzonder grote vruchten. Ik zie een groot nadeel: de vatbaarheid voor Verticilium dahliae, de verwelkingsziekte. Dus planten op een grond waar nog nooit aardbeien gestaan hebben.

Betreffende ‘topfruit’- rassen heb ik niets gezien, dat is iets voor de jaarlijkse ‘Fruitshow’ te Detling, Maidstone in oktober.

Op de Kraaienlei in Schoten (22 juli)

We waren met enkele fruitvrienden uitgenodigd bij Christof en Lieve. Opzij van het huis staat zijn uitgebreide, recente aanplant van een fruithaag, allemaal spilbomen op ongeveer een meter van elkaar, veel peren maar ook appels. Hij volgt hierbij de raad van Willy Mahieu in ‘Appels en Peren’ van Uitgeverij Lannoo.

Een deel van zijn appelbomen heeft hij uit Jabbeke betrokken op B9, een zwakgroeiende , Russische onderstam, de door Mahieu aangeprezen onderstam voor de liefhebber. “Het grootste voordeel is dat hij zich veel beter aanpast aan onze lichtere gronden” aldus Willy Mahieu.

Aan sommige hangen al de eerste vruchten. De bodem is afgedekt met houtcompost.

Mooie bladstand en zeer goede groei.

Voor de voordeur staat een Lombarts Calville (hoogstam) die duidelijk minder groeit, maar voldoende, in vergelijking met de felgroeiende rasgenoot in zijn eendenren, die extra bemest wordt door de dieren.

Christof heeft een eigen naamaanduiding die jaren zou meegaan. Hij heeft rechthoekige zinken plaatjes laten snijden.
Als je er op schrijft met een vet tekenpotlood etsen de letters zich in het plaatje, dat aldus heel lang leesbaar blijft. Plaatjes van vorig jaar zagen er nog als nieuw uit. Een zeer interessante tip!

Ze zijn met 2 jonge fruitenthoesiasten in dezelfde straat, trekken samen op en wisselen heel veel bevindingen uit.

Ingolf is al een tijdje langer bezig. Recent is hij ook begonnen met een fruithaag.

De oudere aanplant is op half – en hoogstam.

Onze aandacht werd direct getrokken door de rijpe appels van Précose de Wirwignes, een dorp in Frans-Vlaanderen. Dit is een van de rassen gekweekt door Bart Dequidt. Gelukkig had ik mijn mes bij. Dat is al vele keren gebruikt om vruchten te verdelen.

Een van de best smakende, vroege appels.

Voor de achterinkom staat een ferme, zeer zwaar beladen okkernoot. De vruchten zijn dit jaar een stuk groter dan vorig jaar zei Ingold.

Er is jonge aanplant van kleinfruit, o.a. Amerikaanse blauwbes, die de merels blijkbaar nog niet weten staan. Maar dat komt nog.

In zijn glazen serre staan al een 4 tal druiven. Phoenix had de mooiste trossen; Muscat de Flandre zeer kleine besjes aan nietszeggende trosjes. Ze waren zo goed als rijp en smaakten niet onaardig.

Achteraan staan wat sierbomen, waaronder een grote Catalpa.

Maar hij verspert de zuiderzon. “Geen nood, ik zal er brandhout aan hebben en ruimte voor nieuwe fruitaanplant.”

Tussendoor hoorden we Johan aan het woord als specialist in het snoeien van leifruit.