Een Zomer met meer Vlinders

Het begon al eind mei met een invasie van de distelvlinder, een trekvlinder die van het zuiden in de Sahara komt en 5. 000 km aflegt in veertien dagen. Die generatie heeft eitjes gelegd en de nakomelingen komen nu uit. Er zijn vlinders die de weg terug afleggen. Er zijn er geen die onze winters overleven. Ik had mijn plukladder in de grote vlinderstruik gezet en op een bepaald moment telde ik 10 distelvlinders.

Een vlinder die nu talrijker wordt is de atalanta of nummervlinder. Wie goed kijkt kan van nabij op de achtervleugel een paar zwarte cijfers onderscheiden. Deze vlinder zie je ’t meest op rottend fruit.

De waarneming die mij ’t meest plezier deed was deze van de kleine vos, die had ik al jaren niet meer gezien.

Een andere mooie vlinder is de dagpauwoog. Vele jaren terug zag ik meermaals de grote zwarte rupsen op de grote brandnetels. De brandnetels heb ik nog steeds, maar geen rupsen meer opgemerkt.

Van de zandoogjes zijn het bont zandoogje en het bruin zandoogje (één wit puntje in het zwarte oog, bij het oranje zandoogje zijn dat er twee, het vlindertje is ook duidelijk meer oranje gekleurd.) het talrijkst, het oranje zandoogje iets minder (geen foto).

Meerdere keren zag ik ook het gamma-uiltje, een nachtvlinder die overdag vliegt.

De gehakkelde aurelia liet zich dagelijks opmerken. Op een bepaald moment zag ik er vier.

Een mooi vlindertje is het landkaartje. De lentegeneratie is bruin, de zomergeneratie zwart met een wit vlekkenpatroon. De achterkant van de samengevouwen vleugels lijkt wel een landkaart.

Vandaag,  terwijl ik aan ’t werken was aan de verhoogde bedden voor de nieuwe aardbeienbedden,  kwam er klein blauw vlindertje overvlinderen. Na veel fladderen ging het toch even zitten en zag ik de zilverkleurige achterzijde van de vleugels met de stippen: een boomblauwtje.

In de buurt van de kolen waren haast steeds koolwitjes te zien. Er is enkel een foto van het groot koolwitje.

Gisteren meende ik in ‘t voorbijrijden een koninginnenpage te hebben gezien. Vorig jaar zaten er drie of vier rupsen op de knolvenkel.

Als conclusie: dit jaar heb ik zeker meer vlinders gezien dan vorig jaar.