Aleide in Afrika

Vandaag, 14 jan. komt  Aleide aan in Going, een dorp op een 10 tal km ten westen van Kaële, in het droge, hoge noorden van Kameroen. Tien jaar terug kwam ze er een eerste maal met dochter Leen en schoonzoon Aminou en zag, vanuit haar ecologische achtergrond, dat er veel te doen was. In de maand voor de nieuwe oogst leed men honger. Aleide startte een graanproject  en schafte een graanmolen aan. Zij ijverde om de dieren op een afgebakende ruimte te houden om er enerzijds de mest te hebben en te verhinderen dat de loslopende dieren de begroeiing vernielen. Er werden putten gegraven en een touwpomp geplaatst. Voor de kinderen werd een jeugdatelier gestart en voor de vrouwen alfabetiseringscursussen. Het comité heeft er nu zijn eigen proefterrein met compostbemesting. Voor nog meer info verwijs ik naar www.cozoego.be

Dit jaar heeft ze als compagnon Guy Cotemans uit Ekeren, tuinaanlegger. Ik ben benieuwd naar zijn bevindingen.

Vijf jaar terug ben ik er ook geweest. In de streek van Maroua, de hoofdstad van de provincie Extrême-Nord, bezochten we een landbouwproject voor opleiding, opgericht door een Italiaanse pater. Nog verder naar het noorden ligt Wasa, het interessantste nationale natuurpark van Kameroen. We zagen er o.a. olifanten. Onvergetelijk is het Mandara gebergte met Rumsiki, tegen de grens met Nigeria. De basaltkegels van de vulkanen staan er nog als reusachtige kolommen. De kegel er rond is weggeërodeerd. We consulteerden de waarzegger met zijn krabbenorakel, die uitspraak doet naargelang de krab zich beweegt, en blijkbaar ook met inspiratie uit whisky, getuige de hoop flessen. Ik vroeg hem of ik in 2005 veel fruit zou hebben. Zijn antwoord: “Er zullen bomen zijn met veel vruchten en andere niet.”