Dag één Londen
Voor de oversteek heb ik 3
mogelijkheden. De shuttle is uitgesloten omdat ik met LPG rij; niet meer met zon
sticker achteraan, maar met een nieuwe installatie en een kleine sticker op de
voorruit. Met een gastank mag je niet op de Shuttle. Dat was vroeger best aangenaam: een dubbeldekwagon en slechts 35' van Calais naar Folkestone. Je bent meteen al een 20 km dichter bij Londen. De boot doet er minstens anderhalf uur over. In Engeland win je meteen een uur in tijd. Als het bij ons al 11 u is, is het in Engeland nog maar 10 u.
Je kan met de Norfolkline
van Duinkerken naar Dover, 25 km minder rijden, maar een half uur langer varen.
Soms zijn ze het goedkoopste, maar nu het duurste met 73. Seafrance in Calais
vroeg 70, maar P&O, met de meeste boten, slechts 65. Tussen haakjes: voor een dagtrip vorig jaar betaalden we met P&O slechts 28!
Na het inchecken in het
hotel spoorden we s namiddags naar Londen. Het Brittish Museum stond andermaal
op mijn verlanglijstje. Inkom vrij. Spijtig had ik mijn fotoapparaat niet bij, want je mag er naar hartelust fotograferen.
In de vijfde latijnse (de 2de
van nu) aan het St Rembertcollege te Torhout was E.H. Dehem van Ieper, broer
van de latere burgemeester, onze klastitularis en hij vertelde geregeld over
zijn bezoek aan het Brittish Museum.
Dezelfde leraar
organiseerde tijdens het groot verlof daarop voor ons de toer van
West-Vlaanderen. We keken in Ieper naar het wereldkampioenschap wielrennen dat gewonnen
werd door onze Brik Schotte (1950). Lag het aan onze aanmoedigingen? Het jaar
daarop reden we de toer van België. Bij het kasteel van Beloeil schuilden we
voor een zwaar onweer. Maar er lag een plank met nagels voor het gebouwtje: 3
lekke banden.
Ik ben er hem nog altijd
dankbaar voor.
We hadden met de rest
afgesproken in Covent Garden. Het regende lichtjes, zodat er weinig animatie
was op straat. We hadden niet veel tijd voor de muzikanten in de benedenruimte.
Van vorig jaar kenden we
een Pakistaans restaurant in East Croyden. Alcoholische dranken schenken ze
niet, maar je mag die meebrengen. Dus eerst in de nabijheid een fles wijn
gekocht. Iedereen bestelt zijn voorkeur schoteltjes en dan maar proeven. Je
mijdt best deze waar hot (heet) bijstaat.
Lekker gegeten en de mond
toch wat blussen met een scheut goede Chileense, of was het Australische? wijn. De copieuse maaltijd kostte ons maar £12 de man.
