Kempische Pruimen geveld

Vandaag heb ik een paar van mijn te talrijke Kempische pruimen geveld.

Het zijn uitlopers van de 2 pruimelaars die ik hier naast de moestuin in 1962 aantrof. Dat jaar waren de bloemen niet bevroren en was er een rijke oogst van vrij goed smakende, blauwe pruimen.

Later heb ik er uitlopers van uitgeplant en er ook tientallen uitgedeeld.

De laatste jaren waren er geen of zeer weinig vruchten op de bomen die ik vandaag rooide. Ik schat dat de bomen een goede 25 jaar oud zijn.

Een hypothese was dat de wortelen konden te lijden hebben van de honingzwam. De schoenveterachtige draden vielen echter niet te bespeuren.

Deze bomen moesten hun plan maar trekken en werden niet van compost voorzien. Bekalking was er nog niet zo lang geleden wel gebeurd.

Een gebrek aan bemesting is zeker een gedeeltelijke verklaring voor de uitgedoofde vruchtbaarheid. Pruimen verliezen hun vitaliteit ook veel vroeger dan appelbomen.

Pruimen, net als peren vragen in zandgrond een rijkelijke bemesting.