Als één van de tienduizend deelnemers aan devierdaagse van de IJzer genoot ik op zaterdag van de zon, de prachtige natuur in het Westvlaamse heuvelland en een fier groepsgevoel deel te nemen aan deze manifestatie.
De vierdaagse van de IJzer is niet alleen een sportief gebeuren en voor sommigen waartoe ik behoor een test voor mijn conditie. Het is vooral een collectieve beleving van een memoriaal aan diegenen die voor de vrede gesneuveld zijn. Zo was dit tijdens het moment van bezinning op de kerkhof te Kemmel waar meer dan elfhonderd Engelse en Ierse soldaten ver van hun vaderland begraven liggen en tijdens de "Last Post" aan de Menenpoort te Ieper.
Het was een waardige voorbereiding voor de IJzerbedevaart van s anderendaags met bovenop de IJzertoren de slogan Nooit meer oorlog.
De ijzerbedevaart,dit jaarwas, sinds vele jaren één van de mooiste en intiemste plechtigheden. Nu iedereen een zitplaatsje had was het rustig en stil zodat de plechtige Eucharistieviering stemmingsvol kon bijgewoond worden.
Het ludiek karakter van het optreden van de spraakimitator Dirk Denoyelle viel in de smaak en lachend werd het toch maar eens gezegd.
In de namiddag moest ik full-speed naar een bijeenkomstje met vrienden uit onze Lourdes- ziekendienst. Nade koffie en de kippenbelletjes op de BBQ voelde ik mij nog steeds op ijzerbedevaart zodat wij bij menig glaasje Franse Merlot met enkele gelijkgestemde vrienden een Vlaamse Cantus hielden waarbij heel het repertorium uit volle borst de lucht in ging.
Ik waande mij weer als dertig jaar geleden in een van de cafés op de markt te Diksmuide.
Wij zijn in het digitaal communicatietijdperk. De tijd van de tamtam en de postkoets is reeds lang voorbij. Ik herinner mij nog de grote telex op ons bureel van het expopaviljoen Civitas Dei te Brussel in 58. Het wasde voorloper van de fax die nu bijna automatisch bij elke telefoon thuis hoort. De gsm maakt je nu niet alleen overal bereikbaar maar ook kan je telefoneren even goed op straat, van uit een ver zuiders of oosters land als van uit je luie zetel. Een bijna dagelijks berichtje van uit uw vakantiebestemming vervangt het sturen van een zichtkaart. Jongeren zijn meesters in het chatten en sms-en en het bloggen is een nieuwe vorm van moderne communicatie.
In mijn moderne brievenbus of maibox kreeg ik van een vriend, pater karmeliet, volgende communicatiewenk:
Onze Lieve God ziet uit naar een gesprek met u.
Zeven tips om Hem op te roepen:
1. Vooraleer te spreken, vorm het nummer
om u in Gods aanwezigheid te stellen.
2. God bezit lijnen genoeg om u te onthalen.
Als de lijn bezet is, hebt u het verkeerde nummer gevormd.
Let op, als God opneemt, zegt Hij niets, maar Hij luistert.
3. In geval van onderbreking, ga na
of gij het niet zijt die het contact verbroken hebt.
4. Een gesprek met God is geen monoloog:
spreek niet voortdurend, maar luister naar wat
gezegd wordt aan de andere kant van de lijn.
5. Maak er geen gewoonte van
alleen in geval van nood God op te roepen.
6. Bel God niet alleen op tijdens de goedkope periodes
Met gehandicapten en zieken naar Lourdes. Voor een diareeks met muziek en 49 sfeerbeelden over "Lourdes, zijn symboliek en rituelen" klik op de foto 51 Mb en 21 min. downloadtijd.
