Het zijn weer van die dagen vol nostalgie naar het sociaal leven van vroeger. Oorzaak daartoe is mijn scheurkalender. Amper gaan er een paar dagen voorbij als daar geen heilige op staat die mij er aan herinnert. Was daar niet St.-Elooi die ons het gewijd brood op tafel bracht om ons te behoeden van kwade beten en razernij ? Dan hadden wij St.- Maartendie ons op de vooravondmet een uitgeholde biet als lantaarn de baan op zond om in groep van deur tot deur te gaan zingen en allerlei snoep binnen te rijven. Waar zie je nog van die glanzende sexy- verjaardagskaarten die jonge snaken met het St.- Catharinafeest naar hun katrijntje stuurden om haar er aan te herinneren dat zij nog ongehuwd, en misschien door hem aan de haak te slaan was ? En de muzikanten en koorzangers zagen St.- Cecilia komen, de boeren en smeden namen hun tijd voor St.-Elooi en de pompiers bliezen met St.-Barbara op hun klaroenen terwijl hun lever ferm geblust werd.
Het was in de tijd dat kinderen nog lang geloofden in de goed heilige man die je niet in ieder groot en zelfs klein warenhuis zag maar die je af en toe maar eens als per mirakel tegen kwam.
Het was een tijd van dikke pannenkoeken, grote en mooi gevormde klaaskoeken zoals mans te peerde, van vieringen in de kerk waarbij de gezellige meute bleef hangen in het dorpscafé tot na de vespers, van smakelijke banketten met ossenstaartsoep, koeientong in madeirasaus en veel ander schuimend nat en als toetje een grote crème-au-beurre taart .
Aangespoord door deze SAM- heiligen waren het dagen van samenhorigheid en sociaal contact onder de gildeleden en dorpsgenoten lang vóór dat TV één en Radio 2 het SAM- initiatief hadden uitgevonden.
Met gehandicapten en zieken naar Lourdes. Voor een diareeks met muziek en 49 sfeerbeelden over "Lourdes, zijn symboliek en rituelen" klik op de foto 51 Mb en 21 min. downloadtijd.