de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
22-05-2007
excuses
hierbij mijn welgemeende excuses voor het tijdelijk stilvallen van dit blog.
ik heb evenwel een paar verzachtende omstandigheden.
vooreerst ben ik nog altijd bezig met de constructie van een kopie van de chinese muur in opdracht van en buitenlandse jonkvrouwe welke kampt met een walrusprobleem. (cfr vorige berichtgevingen) de oplevering is voorzien tegen 2022.
komt daar bovenop dat ik de kamer van één mijner dochters heb omgebouwd tot bureau en mijn bureau tot een bibliotheek/televisiekamer en dat alles met mijn mastercut 1000 (cfr vorige berichtgeving).
vervolgens heb ik een bijkomende opdracht ontvangen van mijn wederhelft om onze oprit te voorzien van een nieuwe bestrating, hetgeen tot mijn eigen grote verbazing, al voor meer dan de helft is gelukt. nu moet ik er ook bij zeggen dat ik hierbij wel de intellectuele en musculaire hulp heb gekregen van de kleerkast mijner jongste dochter. eerlijkheidshalve moet ik zelf zeggen dat eerder ik hem geholpen heb ...
maar dit heft mij niet belet om zo nu en dan enig teken van leven te geven op een paar andere weblogs. Het gaat namelijk een stuk vlotter om in te spelen op de de anderen geschreven teksten dan er zelf uit de (opgestroopte) mouw te schudden.
ik weet het, dat noemen ze parasiteren ... maar ik zie het eerder als een vorm van symbiose.
tedoeme, ik moet absoluut gaan rusten want ik begin woorden uit te kramen die ik zelf maar half begrijp.
dus: so long, farewell, auf wiederseen, goodbeye. ik neem nu de trapp richting het land van Orpheus.
één vijs, twee vijzen, drie vijzen, ... vier vijze, ... vijf vijz, ... ze
22-05-2007 om 23:32
geschreven door Hercule Poireau
