de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
31-01-2007
j'en ai marre !
En dus terkt hij zich terug in zijn villa. Tja, en met die honden in huis slijt alles wat vlugger ... en dus moeten er werken uitgevoerd worden.
Oeweer niet goet ?
Laat die mens toch met rust ... Wanneer u uw plafond wit wil laten schilderen, dan doet u dat toch ook in het zwart ! Ziet u wel dat onze konkinlijk famillie niet zo ver af staat van de werkelijkheid als kwatongen wel willen beweren. Wel hij wist zelfs niet dat het in het zwart was, hij werd gewoon in de boot genomen door zijn interieur adviseurs. En nu dat alles in het water valt zou het nog zijn schuld zijn ook, terwijl de anderen het zinkende schip verlaten. Trouwens, hij had ook een voorstel gekregen van Leo Delcroix om de werken te laten uitvoeren door postbodes maar daarop was hij niet ingegaan. Leo had hem ook nog willen duidelijk maken dat iedereen wel dergelijke zorgen heeft door te zeggen: 'monseigneur, ieder huisje heeft zijn kruisje'. Maar dat had Woef niet echt begrepen en zijn taaladviseur had dit bovendien verkeerd vertaald als 'à chaque Delcroix sa villa'. En dus werd het leger ingeroepen. Niets verwonderlijk, vermits zijn papa daar de chef is en ze bij de marine meestal toch maar wat staan te schilderen aan de wal.
31-01-2007 om 00:00
geschreven door Hercule Poireau
Toegegeven, toen hij zo verscheen op het galabal ter ere van de Gestelde Lichamen, was het er een beetje over ... maar dat is nog geen reden om hem af te kraken. Dat protocol moet toch allemaal wat losser kunnen ...
28-01-2007 om 22:14
geschreven door Hercule Poireau
Behalve de Flup is ook zijn jongere broer, de Woef, al dikwijls het slachtoffer geweest van ongemanierde journalistelingen. Nochtans, de Woef doet het allemaal maar om te lachen ! Zoals hier, bij een verkleedpartijtje voor zijn 18e verjaardag.
28-01-2007 om 22:10
geschreven door Hercule Poireau
Mag ik trouwens ook vragen enig begrip te hebben voor de Flup. Reeds voor zijn geboorte had hij ongepaste reacties ( zoals bvb hier op de foto, toen Albert aan Paola vroeg of ze niet vergeten was de pil te nemen ...). De kwajongen toch !
27-01-2007 om 21:35
geschreven door Hercule Poireau
mag ik voorstellen dat wij samen een lied aanheffen ter ere van de gravin van Oosterhout.
bent u er klaar voor ?
goed, daar gaan we dan
één ,twee, drie ...
Oosterhout, hart van West-Brabant.
Op de grens van zand en klei.
Oosterhout, je polders, weiland,
Je bossen en je paarse hei.
Oosterhout, hart van West-Brabant.
Stad, gemoedelijk en gastvrij.
Oosterhout, zo onweerstaanbaar, want:
Daar kun je echt niet aan voorbij.
1. Je parken en je Slotjes,
Je kloosters en je basiliek,
En je Slotbosse toren:
Ze maken je uniek.
2. Dynamisch je bedrijven,
Je centrum bruist van energie.
Wonen, werken, recreëren:
In goede harmonie.
3. Drie fraaie kerkdorpen
Zijn aan je zorg toevertrouwd.
Hebben elk dr eigen trekje:
Oosteind, Dorst en Den Hout.
mijn welgemeende dank voor uw particperende medewerkzaamheid.
26-01-2007 om 21:42
geschreven door Hercule Poireau
Het moet me van het hart. Ik heb altijd al de neiging gehad om partij te kiezen voor de zwakkere.
De laatste rel tussen de pers en prins Flup is er mij te veel aan.
Voor één keer dat deze brave sul het zich eindelijk veroorlooft om zijn vinger op te steken, waarbij hij dan nog beleefd de wijsvinger gebruikt, en eventjes de toon verheft tegenover een paar zonnekoningen van de pers, is weerom het kot te klein en krijgt hij ook nog op zijn donder van het Opperkonijn.
Men verwijt de Flup dat hij te ver van de werkelijke wereld staat.
Welnu, zal ik even zeggen wat er in de werkelijke wereld zou gebeuren.
Moest men mij in de pers, al was het maar één maal, verwijten een nietsnut, een domme kinkel, een profiteur en een aangeboren uitgedroogde mispel te zijn (want daar komt wat men over hem schrijft eigenlijk op neer), dan had ik niet stilletjes mijn vinger opgestoken maar jullie een zwierige trap in de bollewinkel verkocht zodat jullie vulpen voor langere tijd ergens tussen jullie stembanden zou steken.
En dan zouden jullie inderdaad iets hebben om over te schrijven.
Touche pas à mon prince !
26-01-2007 om 00:00
geschreven door Hercule Poireau
Ik stel vast dat het de laatste tijd in de mode is om aan pesoneelsleden een firmawagen toe te kennen.
En de meesten vinden dit een goede compensatie voor een loonsverhoging.
Ergens maak ik mij dan toch de bedenking dat dit toch wel vreemd is ...
Zeg nu zelf, ken jij veel vrijgevige werkgevers ? Neen ? Ik ook niet. Dus moet er een goede reden voor zijn ...
Ik kan enkel over mijzelf spreken, want als er in België één echt groot staatsgeheim is, dan is het wel het loon dat iemand verdiend.
Dus, ik reken even voor mezelf en enkel voor mezelf.
Ik heb dus een firmawagen die ik ook privé mag gebruiken. Ik mag het voertuig gebruiken om op verlof te gaan bvb. Er is ook een tankkaart bij (die enkel werkt in België) en alle kosten zijn inbegrepen (onderhoud, herstellingen, verzekering, ...)
Goed, welk is nu mijn voordeel ?
Ik rijd met het voertuig ongeveer 40.000 km per jaar. Het voordeel dat ik heb zijn niet deze 40.000 km, maar wel de privé kilometers die ik afleg met dit voertuig. Voor het andere gedeelte is deze auto immers gewoon een werkuitrusting, net zoals een PC voor een bediende of een hamer voor schrijnwerker. En het komt de werkgever toe te zorgen voor de werkuitrusting.
Ik bezit ook een privé voertuig, dat gebruikt wordt door mijn echtgenote, voor het traject weg-werk en voor privé verplaastingen. Wij wonen op 15 km van haar werkplaats, dus 5dagen x 2 (heen en terug) x 15 km = 150 km per week x 48 werkweken = 7.200 km per jaar. Voor deze verplaasting krijgt zij verplaastingsonkosten van haar werkgever, zoals iedereen. Het voertuig van mijn echtgenote rijdt ongeveer 20.000 km per jaar. Dus ongeveer 13.000 km per jaar zuiver privé.
Het is geweten dat een gemiddeld gebruik in kilometer van een voertuig in België neerkomt op ongeveer 15.000 km per jaar.(alle soorten verplaastingen inbegrepen- dus ook weg-werk)
Dat wil dus zeggen dat het voertuig van mijn echtgenote alleen, al 5.000 km per jaar meer rijdt dan een gemiddeld voertuig in België.
Stel nu dat wij echte reisduiven zouden zijn en dat wij het dubbele van de gemiddelde belg zouden rijden, dus 30.000 km per jaar.
Dan wil dat zeggen dat ik met mijn firmawagen 10.000 km per jaar zou rijden voor privé gebruik. ( vermist er ook al 20.000 zijn verreden door mijn privé wagen)
Wat kost een wagen per kilometer ?
Afhankelijk van het type wagen, en rekening gehouden met alle kosten en restwaarde, mag gemiddeld gerekend worden op 25 eurocent per kilometer voor een particulier. (zie autogids.be)
Als ik dus echt ruim ruim reken, dan zou ik een voordeel hebben van 10.000 km x 0.25 euro = 2.500 euro.
STOP, niet zo vlug ... want een firmawagen is een voordeel in natura en dus belastbaar. dus 10.000 km bij te voegen op mijn belastbaar inkomen, aan 0.25 euro per kilometer (door de fiscus zo bepaald) = 2.500 euro. Aan de aanslagvoet van de hoogste schijf (50%) = 1.250 euro belasting te betalen. En dus gaat mijn voordeel van 2.500 euro naar 1.250 euro netto per jaar.
terug STOP, want mijn werkgever heeft ook nog een woordje te zeggen ...
Stel nu dat ik een bedrag per maand zou betalen aan mijn werkgever voor het gebruik van het voertuig ... dan is het voor mij geen belastbaar voordeel meer en hoef ik dus ook geen belasting te betalen ... en is het voor mijn werkgever een mindere kost ...
Dus: ik betaal aan mijn werkgever 88,50 euro per maand forfaitair voor het gebruik van het voertuig ofwel 1.062 euro per jaar en wordt ik nog maar belast op 2.500 euro - 1062 euro = 1.438 euro, te belasten aan de hoogste aanslagvoet = 719 euro ... nu heb ik dus betaald voor mijn privé gebruik : 1062 aan mijn werkgever + 719 aan de fiscus = 1.779euro. en dus is mijn voordeel nog 2.500 euro - 1779 euro = 721 euro netto per jaar
Mooi zal je zeggen ... maar het zo begeerde voordeel is wel al een stuk lager dan men algemeen denkt en ik herhaal: voor zover mijn famillie het dubbele aantal kilomters zou rijden van een gemiddeld belgisch gezin ...
maar we zijn er nog niet ... want mijn werkgever voorziet een bepaald budget voor de aankoop van een voertuig, budget dat eerder krap bemeten is ... en dus, wanneer mijn collega's of ikzelf een degelijk voertuig willen, dan kunnen we een opleg doen. Groot voordeel, want de oplegprijs houdt ook rekening met het fleet-owner tarief van de opties natuurlijk. Alleen, na 4 jaar, wanneer het voertuig is afgeschreven is het voertuig uiteraard nog altijd eigendom van mijn werkgever en ook de door mijzelf betaalde opties ... dat is zo bepaald in de conventie ... gemiddled leggen wij zelf ongeveer 2.000 euro bij, of 500 euro per jaar ... en zo blijft er van ons netto voordeel nog welgeteld 229 euro per jaar over ...
Toch beter dan niets zeg je ?
Ja maar, klopt de berekening voor de werkgever ook ?
Niet echt, want daar waar ik reken aan 0,25 euro per kilometer voor een particulier, dan is dat niet zo voor de werkgever ... In werkelijkheid ligt de kilometerprijs voor een bedrijfsvoertuig een stuk lager ... waarom ? omwille van de aankooprijs voor fleet-owners, omwille van de lagere verzekeringspremies voor fleet-owners, omwille van de eigen garage voor onderhoud en herstelling, omwille van de voorkeurtarieven voor de tankkaart, omwille...
De kilometerprijs ligt voor de werkgever ongeveer 25% lager, dus op pakweg 0,20 euro per kilometer.
Mijn 10.000 km kosten hem dus niet 2.500 euro maar 2.000 euro.
Ho maar ... er is ook de niet verschuldigde belasting op kosten ... want dat zijn wel degelijk kosten gemaakt voor het bedrijf ... dus de 2.000 euro worden 1.400 euro (aanslagvoet 30%) en vermits ik dan ook nog eens 1062 euro per jaar betaal aan mijn werkgever wordt de netto kostprijs 1.400 euro - 1062 euro = 338 euro per jaar
voor zover we geen rekening houden met onze persoonlijke opleg van 500 euro per jaar ... en die op het einde van de rit door de werkgever wordt behouden ... en waardoor mijn werkgever dus uitkomt op een netto winst van 162 euro per jaar. HOE KAN DAT ?
de werkgever doet op een dienstvoertuig dus netto 162 euro per jaar winst terwijl ik netto 229 euro netto per jaar voordeel krijg ...
het kan, door uw aller vrijgevigheid ... want hetgeen mijn werkgever niet betaalt aan vadertje staat, daar draaien jullie allemaal (en dus ik ook) voor op om het chronische gat in de staatskist te vullen.
Ik moet jullie dus langs deze weg dan ook hartelijk bedanken voor jullie vrijwillige bijdrage.
En natuurlijk moet ik ook mijn werkgever bedanken voor zijn onbeschrijfelijke gulheid waardoor ik ook zeker niet om een loonsverhoging zal vragen (die mij toch zou geweigerd worden omdat ik al over een bedrijfsvoertuig beschik ...) want ik wil hem niet op kosten jagen in deze tijden van zware concurrentie.
24-01-2007 om 00:00
geschreven door Hercule Poireau
We zijn nog maar enkele dagen na mijn onderhoud met de hoofdgeneesheer van het revalidatiecentrum, en ik krijg al een telefoontje.
Er is als bij wonder een plaats beschikbaar in een rust- en verzorgingstehuis.
De overgang kan gebeuren op 1 februari en ik hoef zelfs niet et zorgen voor vervoer, dat wordt door hen geregeld.
Natuurlijk ga ik niet klagen, we hebben nu eindelijk een definitieve oplossing maar het is toch wel ergens godgeklaagd dat er eerst aan de kar moet worden geduwd en aan de bomen geschud alvorens er wat beweging te krijgen is in de administratieve malllemolen.
Ik kan mij best voorstellen dat er mensen zijn die minder mondig zijn, en die bekomen dan weinig of niets ... Ik weet het, we zijn in België, en het werkt allemaal een beetje met ons kent ons. Alleen, wie ons niet kent, vist telkens weer achter het net en zijn het steeds dezelfden die er met de vis vandoor gaan ...
Ik maak mij dan ook de bedenking: wellicht zit er ergens iemand anders met hetzelfde probleem dan wij en door onze oplossing is zijn/haar oplossing weer een beetje uitgesteld.
We leven in een jungle, met als enige wet: de sterkste overleeft.
Ik houd niet van de jungle, en ik ben ook niet graag de sterkste.
22-01-2007 om 21:38
geschreven door Hercule Poireau
sorry, ik realiseer mij zonet dat jullie misschien niet echt weten waarover ik het eigenlijk heb ...
Het gaat om winkelcentra waar uitsluitend 'fabriekswinkels' zijn gevestigd. Bij jullie bestaat dit ook, bvb Bataviastad in Leliestad of de Naardenvesting in Naarden.
Maasmechelen Village ligt, zoals de naam het zegt, in Maasmechelen, een stad in belgisch Limburg.
Talange (marques avenue) ligt tussen Thionville en Metz in Frankrijk, dus even voorbij de Frans/Luxemburgse grens. Meestal zoeft iedereen er voorbij gezien we met zijn allen gaan tanken in Luxemburg en het dan niet de moeite vinden om twintig kilometer verder terug te stoppen. Nochtans ik de stad Metz zeker en bezoekje waard.
Iedereen kent ook wel de kerk van Thionville ... wanneer je terug komt uit verlof en je bent bijna in Luxemburg, heb je op je rechter hand een kerk vlak naast het viaduct. Indien je je hand uitsteekt kan je de klokken luiden. Dat is dus de kerk van Thionville ...
In Calais volg je de richting 'Eurotunnel'. Vanuit het winkelcenrtum kan de ingang van de tunnel zien.
Weliswaar een stuk verder heb je ook nog Troyes, met een reusachtig winkelcentrum Ook een mooie stad trouwens ... maar dan moet je wel al een overnachting bijrekenen.
Hetzelfde kan je doen met Ile Saint Denis, op een boogscheut van Parijs. Het winkelcentrum is er wel kleiner dan in Troyes maar je vindt er andere, meer prestigieuse, merken. Normalerwijze moet je rekenen dat de prijzen er ongeveer 30% lager liggen dan in de boetieks. Ga je in de koopjesperiode, dan gaat er nogmaals 40 à 50 % van de reeds verlaagde prijs af ... Voor de iets duurdere merken kan het verschil in prijs dan al aardig oplopen.
21-01-2007 om 22:59
geschreven door Hercule Poireau
mag ik er jullie aandacht op vestigen dat de koopjesperiode ook in Frankrijk begonnen is.
Bij onze zuiderburen begint de koopjesperiode altijd een tiental dagen na deze in België.
Dus,
indien u gefrustreerd zou rondlopen omdat u in Maasmechelen Village uw gading niet heeft kunnen vinden dan stel ik u voor om volgende locaties te bezoeken:
- Marques Avenue in Calais (kust)of in Talange (Luxemburg) zie - www.marquesavenue.com - Mac Arthur Glen in Roubaix (Kortrijk) zie - www. macarthurglen.fr
Ik moet zeggen dat ik er meer mijn gading vind dan in Maasmechelen, vooral bij Marques Avenue, en de prijzen zijn er even aantrekkelijk. Bovendien is het een leuke uitstap.
Bedenk wel dat de Fransen eerder namiddagmensen zijn en dat je dus best in de voormiddag gaat wil je niet in een volksverhuizeing terecht komen.
Voor alle duidelijkheid, ik heb er geen aandelen, dus voor mij hoef je het niet te doen ...
21-01-2007 om 22:21
geschreven door Hercule Poireau
Mag ik u bedanken, beste gravin, voor uw begripvolle en ondersteunende woorden.
Wanneer ik dit bericht plaatste op deze weblog had ik echter niet de bedoeling enig medevoelen, laat staan medelijden, op te wekken.
Ik (wij) zijn ons ervan bewust dat het leven, elk leven, ook een einde kent. Dat is de meest natuurlijke zaak van de wereld en het heeft geen zin zich hiertegen te willen verzetten.
De geneeskunde kan inmiddels kleine mirakels verrichten, waar ik op zich geen bezwaar tegen heb.
Alleen is het zo dat de ervaring mij heeft geleerd (jawel, ik heb iets gelijkaardigs ook al meegemaakt met mijn vader zaliger - hersenbloeding - , en met een vriend - kanker- ) dat therapeutische hardnekkigheid niet echt de goede oplossing is.
Ik weet één ding wel zeker , ik maak een wilsbeschikking om dit bij mezelf te voorkomen.
21-01-2007 om 16:09
geschreven door Hercule Poireau
naar aanleiding van een bericht in het gulden boek stel ik vast dat niet iedereen voldoende de taal van Voltaire beheerst. Vandaar dan ook deze vrije vertaling van het bericht dd 18/01/2007 aan juffrouw Lienecke.
Het is mij een eer en een waar genoegen , juffouw Lienecke, om u te mogen welkom heten op dit bescheiden weblog. Ik wens u dan ook veel leesgenot toe. Hoogachtend, Hercule.
Steeds tot uw dienst indien u zou wensen op mij beroep te doen, uit vriendendienst uiteraard, voor enig vertaalwerk vanuit of naar de franse taal. ( geen volledige website of boeken aub, dat is me toch wel wat te tijdrovend ... )
21-01-2007 om 15:50
geschreven door Hercule Poireau
Om even terug te komen op het verhaal van moeder Poireau ...
Vermits er toch geen kop of staart te krijgen is aan de kronkels van de ziekenhuisadmistraties, hebben we dan maar besloten om even een trapje hoger te gaan aankloppen, namelijk bij de hoofdgeneesheer van het revalidatiecentrum. Nu moet ik zeggen dat het mij eigenlijk stoort dit te moeten doen, maar als men mij verplicht ...
Eindelijk heb ik, denk ik, iemand gevonden die bereid is de zaken te zien en te zeggen zoals ze zijn. Geen geleuter, geen valse hoop, gewoon recht voor de raap.
Ik kan me echter wel voorstellen dat een groot aantal mensen hiermee niet zouden om kunnen, of zich zouden verslikken in die raap, want hetgeen men dan te horen krijgt is niet bijster aangenaam ...
De schaal voor hulpbehoevendheid: Deze worden bijgehouden (dixit hoofdgeneesheer) in de 'RB farde' (de rotten brol farde). Voor alles en nog wat worden er documenten gevraagd (toepasselijk dus de RB genoemd) en waaronder dus ook deze inmiddels beruchte 'schaal van hulpbehoevendheid'.
Hoe moet deze schaal dan ingevuld worden ? Doodeenvoudig ... in eer en geweten, en vermits iedereen een verschillende eer en een nog verschillenderder geweten heeft doet iedereen min of meer wat hij wil.
Voor zowat elke handeling van het dagelijkse leven moet er worden bepaald of de betrokken persoon dit : - kan - kan met wat hulp - kan met veel hulp - helemaal niet kan - en in functie daarvan wordt dan een aantal 'punten' toegekend.
bij voorbeeld:
een persoon moet zich aankleden:
kan de persoon zijn kleren uitkiezen: antwoord ja kan de persoon zijn kleren uit de kast nemen: antwoord ja kan hij ze zelf aantrekken: antwoord ja
dus: score = 0 want de persoon kan dit allemaal.
en hoe ziet de persoon er nu uit : als een cowboy op hoge hakken, met een tirolerhoed achterstevoren op.
maar ik heb wel in eer en geweten geantwoord op de gestelde vraag ...
Ik trek de zaak nu wel wat in het absurde, maar daar komt het wel op neer. En dat is wat wij ook hebben ondervonden in de praktijk.
Het tweede gedeelte van het onderhoud ging over de evolutie van de ziekte van Alzheimer en hier wordt het allemaal wel wat minder grappig ... Mensen overlijden niet rechtsreeks van deze ziekte, tenzij er in hun hersenen een vitale functie zou uitvallen. (letterlijk vergeten te ademen ...) Maar dat neemt niet weg dat geleidelijk aan alle ander functies wegvallen, die niet vitaal zijn. Als de patient 'geluk' heeft valt zijn 'bewuste kennis' vroeg weg, en beseft hij zijn eigen toestand niet meer. Als hij pech heeft daarentegen ... en dat kan zo jaren duren.
De enige 'hoop' is dat moeder nu 80 jaar oud is, dat de gemiddelde leeftijd van een vrouw in België ongeveer 86 jaar is, en dat er een reële kans is dat ze de gemiddelde leeftijd niet haalt (terug dixit hoofdgeneesheer) omwille van haar algemene toestand (diabetes)
Even slikken ? Inderdaad , ik ook ...
19-01-2007 om 23:33
geschreven door Hercule Poireau
twee open daken uit plexiglas, rijdt enkel rechtdoor en dus geen stuurbekrachtiging nodig, achteruitkijkspiegel met zoomlens. dubbele turbomotor (voor het geval er één uitvalt) ook verkrijgbaar in roze en turkoois.
17-01-2007 om 00:00
geschreven door Hercule Poireau
Het is weer zover, ik ben aan een nieuwe auto toe.
Mijn huidig werkbeest heeft er 150.000 km op 4 jaar tijd opzitten en is dus afgeschreven.
Vreemd ... ik moet zeggen dat het mij eigenlijk weinig interesseert welk mijn volgend voertuig zal worden. Ik heb er helemaal geen zin in om de showrooms te gaan afschuimen en het autosalon op de brusselse Heyzel laat mij al helemaal koud. Ik kan mij ook moeilijk van de indruk ontdoen dat de constructeurs er ook weinig zin in hebben. Ofwel zijn de reclamecampagnes van zeer povere kwaliteit, ofwel ligt het aan mij.
Feit is dat ik op dit eigenste ogenblik duidelijk tot de doelgroep behoor van de verkopers van heilige koeien, maar dat niemand mij kan of wil boeien.
Noodgedwongen ben ik dan maar even gaan rondkijken in een paar showrooms.
Ik begin me toch wel af te vragen of het aan me te zien is, dan wel of het de laatste verkoperstruuk is ... maar mijn aanwezigheid laat de verkopers blijkbaar steenkoud. Je wordt gewoonweg genegeerd ... Zelf wanneer je kijkt met de blik van een beagle voor een bloedworst, dan nog blijven ze onbewogen Letterlijk zelfs, je krijgt ze van hun stoel niet af . Jij wil een wagen ? Dan ga jij naar mijn bureau komen ! Nochtans heb ik recentelijk geen look gegegeten, is mijn aftershave niet van airwick en ben ik 'normaal' gekleed ...
Het begint mij te inrtigeren. Een vergelijkende studie van de automerken lijkt mij aangewezen. Niet voor hun wagens, die zijn toch nagenoeg allemaal dezelfde, maar voor hun verkopers.
14-01-2007 om 20:58
geschreven door Hercule Poireau
uitsluitend bestemd voor stressbestendige personen ...
Sinds half december is moeder dus opgenomen in een revalidatiecenrtum en daar verblijft ze nog altijd in afwachting dat er een plaats beschikbaar komt in een rusthuis/rust en verzorgingstehuis.
Wetende dat deze opname niet definitief is, en gezien de tijd verder sluipt, hebben we dan toch maar even geïnformeerd bij de sociale assitente van het revalidatiecentrum hoe de zaken verder zouden verlopen.
"Alles is op zijn beloop, we wachten op een bericht van het RVT (rust- en verzorgingstehuis) dat er een plaats beschikbaar komt ..."
Met de inmiddels opgedane ervaringen, beseffen we we maar al te goed dat dergelijke uitspraken met een homp zout moeten worden genomen, en dus hebben we, uit voorzorg,, terug even geïnformeerd bij de soiale assitente van het RVT.
Het leek ons immers al vreemd dat er nog steeds geen plaats beschikbaar was gekomen ...
RED ALERT ... RED ALERT ... WE GO TO DEFCON 5
Blijkt dat bij een hospitalisatie, en dus ook bij de eerste hospitalisatie door de sociale assitent van de kliniek er een'schaal' wordt opgemaakt, schaal die een aanduiding geeft over de zorgbehoevendheid. Gezien wij een aanvraag hadden gedaan bij het rusthuis/RVT, werd deze schaal overgemaakt door de soaciale assistent van de de kliniek aan de sociale assitent van dit rusthuis.
Nog steeds op basis van deze zelfde schaal, blijkt dat moeder eigenlijk niet in aanmerking komt voor een opname in RVT; maar wel in een 'gewoon' rusthuis ...
Daar waar er in de afdeling RVT nagenoeg maandelijks plaatsen vrij komen, is dit voor het rusthuis niet het geval. Daarvoor is er een wachtlijst van nagenoeg een jaar ...
Op basis van het neurologisch verslag blijkt wel dat moeder eigenlijk in een RVT thuishoort, dat werd zo zelfs beoordeeld door een geneesheer verbonden aan het rusthuis, alleen blijkt dit niet uit de overgemaakte 'schaal', en dus werd moeder op de wachtlijst gezet voor het rusthuis en niet voor de RVT-afdeling. ...
De enige mogelijk om haar toch op te nemen in de RVT-afdeling zou dus zijn dat de sociale assistente van de revalidatiecentrum een nieuwe 'schaal' zou opmaken waaruit zou blijken dat moeder wel degelijk in aanmerking komt voor de RVT-afdeling, en dan kan de zaak terug herbekeken worden ...
Dus zijn we terug naar af, en kunnen we alles opnieuw beginnen.
Ik denk dat ik mijzelf ook maar al op een paar wachtlijsten ga inschrijven ... het zou wel eens kunnen nuttig zijn.
12-01-2007 om 19:23
geschreven door Hercule Poireau
en zo komt het dan dat hij zich terugtrekt uit het publieke leven
Neen, onze woef begrijpt het allemaal niet meer waarom men hem zo aanvalt.
Toegegeven, toen hij zo verscheen op het galabal ter ere van de Gestelde Lichamen, was het er een beetje over ... maar dat is nog geen reden om hem af te kraken.
misschien dat dit wel iets kan zijn ...
