de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
16-10-2007
een valse noot.
Vandaag had ik een opdracht.
Vrouwlief wenste, met enige aandrang, dat het gras nog een laatste maal gemaaid zou worden en als nieuwe man stemde ik daar dus noodgedwongen volmondig mee in.
De herfst in een mooi seizoen, zeker wanneer het, zoals vandaag een beetje een indian summer is. De bomen verliezen hun bladeren, de hond verliest zijn haar, en ik verlies mijn mijn ijver maar, wat moest zou.
Behalve haar verliest een hond ook nog regelmatig andere dingen. Ons exemplaar is een kunstzinnig beest. Het is een levende versie van een cloaca-machine. Op zich is daar niets vreemd aan, de natuur heeft namelijk ook zijn rechten, maar onze beagle slaagt erin om drollen te produceren die verdacht veel weg hebben van noten, en dit als camouflagetechniek.
Nu moet u ook weten dat wij een notenboom in onze tuin hebben staan ... en dat vrouwlief erop had aangedrongen om, vooraleer het gras te maaien, ook de noten op te rapen.
De combinatie van gevallen bladeren, noten en hondedrollen is, en ik spreek uit ervaring, een af te raden combinatie.
Dus de bladblazer genomen, die volgens de publiciteit, ook zou moeten bladeren opzuigen en vermalen om ze vervolgens te verzamelen in een zak. Blazen zoveel je maar wil, maar zuigen ... om van vermalen helemaal te zwijgen. Dat ding vermaalt juist niemendal maar binnen de kortste keren had ik wel een berg nature morte bijeen gewaaid. En dan kom je aan de notendrollaag of de drolnotenllaag, zoals u verkiest.
Als was ik nog zo op mijn hoede, het onvermijdelijke moest gebeuren ... miljaarde, miljaarde ...
Ik ben al vlug tot het wijze besluit gekomen dat onze notenboom dit jaar maar een povere opbrengst heeft geleverd, en ben er maar met de grasmaaier over gevlamd. Een goed en probaat middel om de echte noten van de namaak exemplaren te onderscheiden. Wanneer het kraakt is het een echte.
We zijn nu dus wel in het bezit van een voorraad noten en uit ervaring weet ik dat deze nooit gaan opgegeten worden.
Mocht u dus zin hebben in een voorraadje, ik kan u dit leveren, maar u dient wel te beseffen dat er minstens één vals exemplaar tussen zit.
Je kan het ook opvatten als een driekoningentaart, wie de boon vindt krijgt de kroon !
16-10-2007 om 23:38
geschreven door Hercule Poireau
Hoewel ikzelf zelden een druppel alcohol aanraak, tenzij het iets is dat echt de moeite waard is zoals een bvb.een rhum van Trois Rivières, blijkt er toch iets te zijn dat maakt dat ik met een meer dan gemiddelde regelmaat in contact kom met mensen die iets te diep in het glas hebben gekeken.
Het bizarre is dat ze blijkbaar telkens weer, net in mijn omgeving, omver vallen.
Ik heb er zo al uit de goot gehaald, van tussen twee palen gewurmd, hun blutsen en builen verzorgd en vandaag was het weer koekenbak ( flambé à l'armagnac ? ).
Ik ga rustig twee pizza's halen, kom buiten met mijn twee dampende dozen die ik vooraan in de wagen plaats, deur dicht, ik ga mijn wagen rond en op het ogenblik dat ik instap zie ik naast mij twee zakken van links naar rechts voorbijvliegen, gevolgd door iets lang smal dat een circelvormige beweging maakt. Ik stap terug uit en ga kijken.
Het lang smal blijkt een jongeman te zijn die languit in de goot ligt, en niet meer beweegt, gezicht op de grond. Een bejaard koppel dat ook juist langskwam staat er verbouwereerd op te kijken.Monsieur est tombé, monsier est tombé!
Ja, dat zie ik ook wel dat monsieur est tombé ...
Ik spreek de jongeman aan ... geen antwoord. De bejaarde man grijpt zijn arm vast en probeert hem recht te trekken ... dat is nu precies wat je niet moet doen, wat ik hem ook zeg,en hij laat hem terug los. Geen reactie. We zitten duidelijk met een probleem ...
Ik draai de jongeman voorzichtig op zijn zij ... lap, er zijn kosten aan ... Neusbloeding, gapende wonde in het voorhoofd, en compleet tilt.
Even zoeken naar de slagader in de hals, ok, de tikker werkt nog.
Ik stuur mevrouw de pizzeria in met de opdracht te vragen dringend een ambulance te bellen en inmiddels plaats ik de jongeman in veiligheidshouding.
Een kelner van het restaurant komt even aan de voordeur kijken, maar zet geen voet buiten. Ik doe hem teken dat hij moet komen en vraag hem om iets te brengen om het hoofd van de jongeman op te leggen.
Hij komt terug buiten met een stapeltje lege pizzadozen, die wonderwel van pas komen. De kelner verdwijnt aanstonds weer in het restaurant en komt niet meer terug ... teveel klanten zeker ...
De pizzadozen kleuren al vlug rood.
Ondertussen komt de jongeman weer bij.
Hij bekijkt mij en mompelt: merçi ... waarna hij zijn hoofd terug legt.
Ik kan in zijn ogen kijken. De pupillen zijn wat verwijd maar zijn van gelijke grootte Gelukkig maar, want anders was de kans op een hersenletsel groot. De neus is inmiddels fel opgezwollen en bloedt nog steeds. Ook uit de gapende voorhoofdwonde sijpelt ook nog wat bloed.
En die ziekenwagen blijft maar weg ... Ik blijf met de jongeman spreken, ik probeer hem gerust te stellen.
Ik weet niet of hij alcohol in zijn bloed heeft of bloed in zijn alcohol, maar deze persoon ruikt als een brouwerij. Ademen doet hij dus ook ...
Zie mij hier nu zitten, het moet weer aan mij voorvallen, en weer eens met iemand die niet tijdig heeft kunnen neen zeggen tegen het glas of de fles, verdomme toch, en mijn pizza's worden koud, en waar blijft die onozele ambulance nu toch, en waarom ...
Ah, hij komt weer bij. De jongeman tast naar zijn neus en naar zijn aangezicht. "ça fait mal" zegt hij. Dat kan ik mij best wel voorstellen. Zijn neus is met zekerheid gebroken en zijn gezichtsbeenderen zouden er ook wel kunnen van hebben. Die wonde in zijn voorhoofd zal moeten gehecht worden. Wellicht is hij met zijn aangezicht recht op de boordsteen van de stoep terecht gekomen. Ik zie dat ook zijn voorste tanden ontbreken, maar vermits er daar geen bloeding is ga ik er van uit dat dit voorafbestaande schade is.
Hij richt zich op en gaat zitten. Echt stabiel ziet hij er niet uit.
De bejaarde dame neemt het van mij over. "ça va monsieur ? vous habitez dans le quartier ? on peut téléphoner à quelqu'un ?" Een antwoord blijft uit De jongeman heeft duidelijk nog de indruk dat hij op mars is beland ...
Ik hoor in de verte sirenegeloei. De cavalerie is in aantocht ! Eindelijk !
Ik excuseer mij bij het bejaarde koppel, mijn pizza's worden koud ... Zij begrijpen het, en zeggen me dat ze wel zullen blijven tot wanneer de ziekenwagen aankomt.
Mijn pizza heeft mij niet meer echt gesmaakt moet is zeggen maar ik heb er dit voor over.
13-10-2007 om 00:00
geschreven door Hercule Poireau
De roetmopklacht ener welbepaalde dame doet mij terugdenken aan een incident dat zich jaren geleden voordeed, op het ogenblik dat ikzelf onze dochters naar de lagere school bracht.
Het was een normale eerste schooldag, voor zover een eerste schooldag normaal kan zijn. Veel volk aan de schoolpoort.
Bekenden die mekaar terug zien na de verlofperiode, moeders die enkel hun eigen kind zien of hoogstens een vergelijking willen maken van de kledij, vaders die doen alsof ze niet geëmotioneerd zijn.
En tussen deze vrolijke bende, op een paar meter van mij, Theo.
Nu moet u weten dat Theo de aanvoerder was en nog steeds is, of dat destijds toch al probeerde te zijn, van de plaatselijke pilarenknaagbrigade. Hij dronk allen maar wijwater en het was zelfs niet uitgesloten dat hij thuis een hoogst persoonlijke biechtstoel zou hebben staan. Die Theo dus.
Bij de eerstejaars kinderen was er een meisje van Afrikaanse origine.
De reactie van Theo zal mij altijd bijblijven ... "Zie ne keer, er is nu ook al een chocolatteke bij " !
Ja Theo, er was een chocolatteke bij, inderdaad, en dat kind is inmiddels opgegroeid tot een prachtige praline van Corné !
Wellicht was hij zich zelfs niet bewust van zijn eigen gedachten, en hoe dan ook, wie niet weet, niet beseft dat hij deert ... Ik vermoed dan ook dat hij dit nadien niet heeft ingesproken in het antwoordapparaat van zijn biechtstoel, maar als ik hem later ooit tegen kom op een receptie in de hemel krijgt hij het toch op zijn boterham, met een dikke laag choco !
12-10-2007 om 00:00
geschreven door Hercule Poireau
wanneer ik iets niet ken, word ik curieus en dus ben ik even op Wikipedia gaan kijken of er iets te vinden is over deze charels.
En jawel ...
The Bloodhound Gang is een Amerikaanse rockband.
In 1992 richten Jimmy Pop Ali en Daddy Long Legs de groep Bang Chamber 8 op. Onder deze naam nemen ze één demo op, waarna ze de naam veranderden in The Bloodhound Gang. In 1994 namen ze onder deze naam hun eerste demo op genaamd 'The Original Motion Picture Soundtrack to Hitler's Handicapped Helpers'. Dankzij deze demo kregen ze een contract bij Cheese Factory Records. In november van datzelfde jaar kwam hun eerste EP op de markt, genaamd Dingleberry Haze. In maart 1995 tekenden ze een platencontract bij Columbia Records. Bij dit label wordt het album Use Your Fingers opgenomen. Na de release verlaten Daddy Long Legs en M.S.G. de band. Bassist Evil Jared Hasselhoff en DJ Tard-E-Tard komen erbij als vervangers. Na deze tour laat Columbia Records het contract vallen en verlaten Tard-E-Tard en Skip O'Pot2Mus de band.
In 1996 tekent de band bij Republic Records. DJ Q-Ball, Spanky G en Lüpus Thünder (op respectievelijk de draaitafels, drums en gitaar) komen erbij. Onder deze line up wordt het album One Fierce Beercoaster opgenomen. Hieruit ontstaat de eerste grote hit, genaamd Fire Water Burn.
In 2000 komt het volgende album, Hooray for Boobies met twee andere hitsingles: The bad touch en The ballad of Chasey Lain.
In 2005 komt het meest recente album uit, genaamd Hefty Fine. Hieruit komen twee kleine hits voort, Foxtrot Uniform Charlie Kilo (F.U.C.K) en Uhn Tiss, Uhn Tiss, Uhn Tiss.
The Bloodhound Gang staat wel bekend om zijn humoristische, obscene, offensieve, seksuele teksten en muziek over taboeonderwerpen (bijvoorbeeld incest) en gebruikt metaforen en vergelijkingen, zoals:
* "You came twice last year like a Sears catalogue"
* "Times New Roman, you know the type"
* "You and me baby aint nothin but mammals / So lets do it like they do on the Discovery Channel"
Hun bekendste lied is waarschijnlijk "Fire water burn" met het refrein: The roof/The roof/The roof is on fire/We dont need no water let the motherfucker burn/Burn motherfucker/Burn. Gecoverd van Rock Master Scott and the Dynamic Threes hit in 1985 "The roof is on fire". De versie van The Bloodhound Gang werd ook gebruikt in de film Fahrenheit 9/11 in 2004, aangezien het een populair lied was bij de Amerikaanse soldaten die vochten in Irak.
In 2003 verscheen hun dvd One fierce beer run over de gelijknamige tour in 1997. In 2005 verscheen een nieuw album, Hefty fine, dat eerst als titel Heavy Flow had, maar dat geschrapt werd omdat Moby een lied heeft met dezelfde titel.
The Bloodhound Gang heeft al getourd in Australië, Oostenrijk, België, Canada, Denemarken, Engeland, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, IJsland, Italië, Japan, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Rusland, Schotland, Spanje, Zweden, Zwitserland en de Verenigde Staten.
Huidige Leden:
* Jimmy Pop Ali : zang, programmering
* DJ Q-Ball : draaitafels, zang
* Evil Jared Hasselhoff : bass, 2de stem
* Lüpus Thünder: gitaar, 2de stem
* The Yin: drumstel
Albums
Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100 Dingleberry haze 1994 -
Use your fingers 1995 -
One fierce beer coaster 1996 Hooray for boobies 1999 Hefty fine 2005
Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40
Fire Water burn 10-5-1997
Why's everybody always picking on me 9-8-1997
The bad touch 6-11-1999
The ballad of Chasey Lain 25-3-2000
Foxtrot Uniform Charlie Kilo 29-10-2005
Uhn tiss uhn tiss uhn tiss 18-2-2006
10-10-2007 om 12:37
geschreven door Hercule Poireau
We moeten correct blijven en dus ben ik even gaan kijken op de website van the canniche corridors. De impressies van the hulk:
October 6, 2007
Ternat, Belgium
Rock Ternat
Today was freaking cold. Really freaking cold. And long. Really freaking long. I arrived in Brussels at 8:30 A.M. and the bus didn't come pick me up 'til noon. Then we had to wait 'til about 4:00 P.M. for the Philly guys to arrive. A long day of waiting and being cold. The festival site was pretty cool and catering was nice, so we were good and comfortable to start the tour. The show itself went well with only a few problems, but there was nothing super about it. First shows are always like that though, as you'll know if you've been reading along over the years. We didn't have any rehearsal days either to get us ready, so we were just a bit rough around the edges. Tomorrow will be better.
Merçi mijnheer Hulk dat het gratis eten je gesmaakt heeft.
A few problems ? Not enough boobies ?
En mijnheer heeft kou gehad ... Doe zoals iedereen een thermolactilleke aan en hou verdomme je broek aan, dat zal tenminste al een paar graden schelen voor je flierefluiter !
10-10-2007 om 12:23
geschreven door Hercule Poireau
Naar goede gewoonte doe ik altijd een klapke met de werkende mens.
En wie werkt er op zo een festival, behalve dan de vrijwilligers ? Juist, de mensen van de security.
Ik heb er zo eentje gevonden die de ingang van het artiestendorp moest bewaken. Uren op een stoel zitten te verkleumen ... je moet er maar goesting voor hebben. Maar het is die mens zijn job en hij doet zo het merendeel van de festivals in België.
Het ergste, zo zegt hij mij , zijn de voeten. Ofwel sta je ergens waar niemand komt (of mag komen) en dan raken je voeten onderkoeld of gezwollen, ofwel sta je ergens waar veel volk komt en dan trappen de mensen constant op je tenen. Als je dan het malheur hebt om geen schoenen met een stalen tip te dragen, dan zien binnen de kortste keren je tenen blauw. Met relschoppers hebben ze niet zoveel last. Het volstaat dat ze zien dat je van de security bent en dan gaan ze meestal al een stapje achteruit. Willen ze toch spelen, dan worden er enkele collega's opgeroepen, en dan staat de speelvogel binnen de kortste keren omringd door de olifantenbrigade.
08-10-2007 om 23:53
geschreven door Hercule Poireau
Een mens moet in zijn leven zoveel mogelijk meegemaakt hebben en dus biedt Poireau sedert enkele jaren, vrijwillig, zijn diensten aan als chauffeur voor een plaatselijk rock festival.
Ja dat zal wel, een veredelde fuif zeker hoor ik je denken ? Toch niet, een echt rock festival met echte artiesten die ook nog echt spelen en kwelen. En ongeveer 10.000 opgepepte jongeren.
Een greepje uit de aanwezige artiesten: Daan, De Mens, The Van Jets, Arid, Admiral Freebee, ...
Zonder publiek zijn artiesten niets en dus ook een greepje uit de aanwezige jongeren: Amélie Van Beneiden, Josianne de dochter van Maree Planchei, Dikke Marcel, Den Toep, Botteke, Jefke Palm, ...
En dan is er de 'tête d'affiche' ...
The Bloodhound Gang.
Waar ze die hebben uitgehaald weet ik niet, voor mij zijn het totaal onbekenden, maar blijkbaar kennen de jongeren deze mafketels wel.
Enfin , de heren, als je ze zo mag noemen, komen aan met hun hoogstpersoonlijke tour-bus en duiken vervolgens in hun loge. Zo nu en dan komt er eentje naar buiten met zijn colaflesje in de hand. Sloef sloef, de wereld kan mij gestolen worden, burrrp, yeah man ! Dat noemen ze dan 'cool' veronderstel ik ... Ze hebben ook een geëxiteerde Pipi Langkous mee die wanneer het uur der waarheid nadert steeds meer gaat lijken op een los geschoten elastiek. Ze vliegt langs alle kanten. Dat ding staat geen minuut meer stil. Ik wilde haar nog een Lexotanneke aanbieden maar ze heeft blijkbaar haar eigen bollekes mee.
Pas één minuut voor ze 'op' moeten springt bij de heren ook hun thermostaat aan ...
En dan komt er een treezebees de aankondiging doen ... Ze zwiert met een backstage-pasje en de helft van de tent gaat uit zijn bol, de andere helft blijken de jongens te zijn. ... Ik stond er bij en ik keer er naar ... moesten de dames eens weten wat een hoop dweilen het zijn ...
Treezebees moet natuurlijk een keuze maken tussen de huppelende meiskes. Vindt ze er niet beter op dan te roepen: (dixit) "de eerste die haar tetten laat zien, krijgt de backstage-pas" !!! En joepla, daar gaan enkele T-shirts omhoog, en vanaf het podium heeft men een oninneembaar zicht over berg en dal. Moesten hun moeders dat weten, ze zouden er misschien ook willen staan. Een jong ding krijgt het zo begeerde blauwe bandje toegestopt ...
En dan komt hij op, het beest, the man, de one and only spierbundel, met de wijsvinger en de pink van de rechter hand hoog opgestoken en gevolgd door de andere woefjes van de meute.
En daar gaan we dan ... vlam vlam op zijn gitaar ... rookpluimen ... spektakel dus. Naar mijn bescheiden mening meer spek dan spektakel, maar allé, het oog wil ook wat nietwaar.
Zo naar het einde toe van het optreden vindt de boedhond het ook nodig om zijn bloedworst te tonen. Straffer nog, hij maakt een ketting vast aan zijn piercing en trekt met zijn oelewapper een trolley voort. Een lege wel te verstaan ... had ik het geweten dat hij dat ging doen, had ik met plezier een betonblokske of twee in die trolley gestopt, kwestie van een vergelijkende studie te doen over het begrip rekbaarheid van de mannelijkheid.
Optreden gedaan, al de woefjes in de bus, en rijden maar.
Ik heb winnende Erica niet meer gezien backstage ... Waarschijnlijk zit dat kind nu nog ergens te wenen met haar blauw bandje in haar hand.
08-10-2007 om 00:00
geschreven door Hercule Poireau
Flamant, die van op de Sablon in Brussel en een paar andere belgische steden, maar ook van Parijs, Hamburg en Harrods in London, geraakt blijkbaar niet al te goed van zijn brol vanaf ...
En dus worden er de komende dagen 'open-deur-dagen' georganiseerd in zijn opslagplaats in Geraardsbergen (op adres Diebeke 19B - in het industriepark)
Wanneer ik zeg dat hij van zijn 'brol' niet vanaf geraakt, dan bedoel ik echt wel van zijn 'brol' ...
Al wat er te koop wordt aangeboden vertoont, op één of ander manier, een gebrek. Een tafel met scheve poot, een vaas met een oor af, een kast met een kras ter grootte van de Grand Canyon, een zetel waar duidelijk een pak friet in is gegeten, ...
Wanneer je de stukken van Flamant bekijkt in zijn winkel, dan lijkt het allemaal heel chic te zijn, maar wanneer je diezelfde objecten roemloos onder het stof ziet staan in een al even stofferig metalen rek, dan is de charme weg, foetsie. Pas dan neem je de moeite om die dingen eventjes echt van naderbij te bekijken, en dan kom je al gauw tot de conclusie dat het allemaal nep is, fake, zand in de ogen, en waarschijnlijk gemaakt door onderbetaalde slaven ergens aan de andere kant van de wereld.
Zelfs met de 50% korting, en voor zover je iets kan vinden dat niet beschadigd is, betaal je eigenlijk nog te veel voor wat je koopt.
Maar dat alles schijnt de klanten niet te deren ... Misschien omdat er bij hen ook ergens een hoek af is ?
Zie ne keer Filomène, wa ne schonen blinkende pot, ... en mè zo nen bluts in heeft dat wel wa ... Wa kosta ? 60 euro ? Ja, maar t'is nen echte van bij Flamant ! Verkocht !
Van mijn part mag Flamant zijn brol houden, en ik durf wedden dat Rambo van het containerpark er ook zo zou over denken.
29-09-2007 om 22:21
geschreven door Hercule Poireau
Poireau zit in de put, zijn gans voorste ligt open.
Ondanks dat ik er nog altijd geen flauw idee van heb wanneer de Iverlekkenaars zullen langskomen, ben ik toch maar al begonnen met het graven van tranchée langs mijn huis. 60 centimeter diep en 20 meter lang, alstublieft.
Baat het niet, dan schaadt het ook niet, want je weet toch maar nooit of de Russen zullen binnen vallen nietwaar.
Niet met mijn schopje natuurlijk, neen , neen, met een echte bobcat. Niet dat je zo een ding makkelijk aan de praat krijgt, toch niet het exemplaar dat ik gehuurd had, want van de eerste dag mocht ik er al de startkabels bij halen.
Na wat pruttelen en kuchen schiet er plotseling een zwarte wolk uit het bobcatgat, zodat ook onmiddellijk de ganse buurt ingelicht is dat er iets te gebeuren staat. Op die wolk zou een doorsnee apache stikjaloers geweest zijn.
En daar gaan we dan, hobbeldebobbel, met een vibro-masseur onder ons achterste. De eerste graaibewegingen zijn natuurlijk wat amateuristisch, die kat laat zich niet zomaar temmen, maar stilletjes aan lijkt de machine minder last van spasmen te hebben.
Binnen de kortste keren lijkt het wel of er een reuzemol onder onze voortuin zit.
Een keizersnede ben ik aan het maken ! Splijt moeder aarde, splijt !
KLOENK !
Wablief ? Weerstand bieden aan superpoireau op zijn catmobiel ? Daarzie !
reKLOENK !
Moeder aarde heeft blijkbaar enkele verhardingen zitten ...
Ik bind mijn moedig graafbeest vast aan een boom en ga even kijken wat ik zoal gevonden heb ...
Een dikke, maar inmiddels gebarsten, betonplaat en daaronder ... een oude waterput ... een diepe oude waterput. Steentje gooien ...............................ploensj Een diepe diepe waterput dus.
Je bent dan eens fier dat je 60 cm diep graaft, en dan val je op zo'n ding dat minstens tien keer dieper is, bovendien met de hand uitgegraven en nadien ook nog volledig opgemetseld.
Zie, zoiets doet je zelfrespect te niet ...
Op slag heb ik dan maar mijn inmiddels doodbanaal geworden graafmachiente terug genomen en ben vijftig centimeter naar rechts uitgeweken, puur uit respect voor het werk van mijn voorgangers-bewoners.
26-09-2007 om 22:59
geschreven door Hercule Poireau
Beloeil, het oogt mooi, dat is het minste wat je kan zeggen.
In navolging van de Heren van Beervelde, en een ganse serie andere kleine de's en van de van's, heeft ook de Prince de Ligne besloten zijn eigen bescheiden tuintje te gaan gebruiken als antwoord op de steeds groeiende vraag naar tuinmanifestaties voor het grote publiek.
Dit week-einde was het dus zover.
Vanaf vrijdag 10uur en tot vandaag 18 uur mocht het gepeupel, tegen betaling van een bescheiden bijdrage van 7 euro uiteraard, voor de voordeur van de Prins langslopen, het dolomiet zijner wegen belopen, ja zelfs zijn gras plat trappen.
Achterin den hof waren een aantal nagelnieuwe witte partytenten neergeplant. Er waren zelfs 6 prefablatrines voorzien, inclusief madame caca om de weg te wijzen. Alles was gereed. De standhouders stonden ook al klaar om de menigte te voorzien van de meeste exclusieve knolbegonia's uit Begonië, breedlippige lupinen uit Centraal Lupië en tulpen uit Amsterdam.
Maar de prins misrekende zich een beetje ...
Hij had als sponsor het tijdschrift 'NEST' weten te strikken en veronderstelde,veronderstel ook ik, daarmee zijn feestje kenbaar te maken bij alle tuinliefhebbers.
Ten tweedens, zijn stulpje bevindt zich in het hart van de meest vergeten uithoek van Belgenland, te weten Henegouwen, straffer nog, op een boogscheut van Bernissart dat enkel gekend is door de paleontologen en wel als het land van de iguanodons.
Bref, er was geen kat ... en zelfs als er al één zou geweest zijn, dan had ze hoogstens een plantje kattenkruid gekocht. De verkopers stonden er enkel maar met hun groene vingers te draaien. Het heeft een triestig aanzicht. Hopen gebakken saucissen waarvan je weet dat ze nooit tussen een broodje gaan geraken en nodeloos gekoelde flesjes trappist ...
Alleen de ijsventer mocht zo nu en dan even van zijn stoeltje komen, een wankel exemplaar dat eigenlijk bedoeld was om niet te hoeven gebruikt te worden.
Ik vrees dat de Prince de Ligne een lelijke streep door zijn rekening gaat krijgen. Hij die dacht zijn dak te kunnen onderhouden van de opbrengst zal wellicht nog niet genoeg over houden om zijn dakgoot te doen uitkuisen ...
Spijtig nochtans, want als je het mij vraagt is dit een perfecte locatie om een dergelijke manifestatie te organiseren. Het kasteel ziet er prachtig uit en het park is een tamelijk goed gelukte kopie van een stukje Versailles.
Volhouden Prins, het lukt wel !
23-09-2007 om 21:56
geschreven door Hercule Poireau
Een goed begin met ik zeggen want een mijnheer wenst mij welkom maar nog voor ik ook maar een woord geplaceerd krijg, moet ik al een cijfer kiezen tussen 1 en 9. Waarschijnlijk zit hij daar dus met een opgevouwen papiertje over zijn vingers en in functie van mijn keuze doet hij x-keer het papiertje open en dan kan hij mij zeggen waar ik naartoe moet. Maar het lukt nog warempel want ik krijg miss Electrabel aan de lijn. Ik veronderstel dat ze nog maar pas was verkozen, gezien de jeugdigheid van haar stem.
Met Cindy, waarmee kan ik u helpen ? Ik dacht even te zeggen: "met een boterham met kaas" maar aangezien we nog niet deftig waren voorgesteld aan mekaar, liet ik dit maar achterwege.
Met Poireau madam, en ik zou een leveringscontract voor aardgas nodig hebben. Jazeker mijnheer, wat is uw adres ?
Whitehaven Mansions nummer 28 U bent mijnheer Carrot ?
Neen madam, ik ben Poireau Op dat adres heb ik mijnheer Carrot
Neen madam,mijnheer Carrot woont op nummer 32 en ik woon op nummer 28 en ik ben Poireau. Op nummer 28 heb ik mijnheer Carrot ...
Madam, mag ik er u op wijzen dat ik wel weet waar ik woon ... enkele maanden terug heeft het gemeentebestuur het besluit genomen om de huisnummers te wijzigen in onze straat. Ik woonde vroeger wel op nummer 32 maar nu is dat nummer 28 geworden en Carrot is dus verhuisd naar nummer 32, hoewel geen van ons beiden eigenlijk verhuisd is. ???? (stilte)
Eventjes vrees is dat bij miss Electrabel de zekeringen zijn gesprongen ... neen toch niet. Dan ga ik dat eventjes moeten doorgeven aan de bevoegde dienst ...
Doe dat madam, doe dat ... De bevoegde dienst is naar alle waarschijnlijkheid de dame die vlak naast haar zit want binnen de kortste keren is de juffrouw terug aan de lijn. En uw wilt dus een leveringscontract voor aardgas mijnheer Carr .. Poireau ?
Ja madam, als dat zou kunnen. Natuurlijk mijnheer Poireau en welk soort leveringscontract mag dat zijn ? eentje met toeters of eentje met bellen of eentje met toeters en bellen ? Wij hebben drie soorten toeters en twee soorten bellen.
Madam, alstublieft, ik wil alleen maar een buis waar gas doorkomt ... Mag ik u even uitleggen mijnheer Poireau wat uw keuzemogelijkheden zijn ? eentje met toeters, eentje met bellen en eentje met toeters en bellen met keuze uit drie soorten toeters en twee soorten bellen.
Ik voel dat ik stilaan onder hoogspanning begin te staan ... en om er vanaf te zijn kies ik voor een basismodel met één toeter. U kiest dus voor één toeter mijnheer Poireau ? En uw wil dus geen bijkomende toeter of bel ?
Mijn liefste kind, een basismodel met één toeter alstublieft, en de toeter is al om u plezier te doen ... Zeker mijnheer Poireau, ik noteer voor u dus één ...
Ze begint op mijn systeem te werken met haar Poireau en haar toeter ... Ik weet het, het is hun zo aangeleerd. Ze moeten om de 'klant' het gevoel te geven dat 'speciaal ' is zoveel mogelijk zijn naam vernoemen, Ze moeten om te tonen dat ze het begrepen hebben herhalen wat de 'klant' net heeft gezegd. Ik weet dit allemaal, maar het is zo 'gemaakt'. Je hoort het al van op kilometers en dan heeft het natuurlijk een omgekeerd effect. Je krijgt de indruk dat je tegen een opblaasbare versie van jezelf zit te praten. Moest ik nu eens zeggen dat het gratis is, zou ze mij na ook na-apen?
Gratis ! Neen mijnheer Poireau, u zal een maandelijkse provisie van 90 euro dienen te betalen, gaat u daarmee akkoord mijnheer Poireau ?
Miljaar, dat wicht is nog wakker ... Heb ik de keuze ? Neen mijnheer Poireau, u heeft geen keuze mijnheer Poireau, gaat u dus akkoord met een maandprovisie van 90 euro mijnheer Poireau ?
Ja madam, ik ga akkoord madam, merci madam ...
Amaai, amaai, amaai, ... en dat allemaal voor een onnozele open haard ... MAAR ik heb een leveringscontract, troelala, met een toeter troelala !
20-09-2007 om 22:24
geschreven door Hercule Poireau
Na drie maanden wachten is er, eindelijk, iemand langs gekomen om te kijken of een gasaansluiting mogelijk is voor ons huis. Het is mogelijk ! Dat is dan 1-0 voor Poireau. En ze gaan de meter buiten plaatsen in een kast, net zoals gevraagd. 2-0 voor Poireau !
Het is allemaal heel simpel mijnheer Poireau ...
U krijgt van ons een bevestiging van het bestek en daarop staat een Ean-nummer. Eenmaal u dit hebt ontvangen stuurt u ons dit bestek ondertekend voor akkoord terug en u sluit een contract af met een gasleverancier van uw keuze. Eenmaal dit gedaan is, belt u terug naar Iverlek en wordt er een datum afgesproken voor de plaatsing van de meter. Tegen dan moeten er wel de leidingen liggen op privé terrein want anders moet er nogmaals terug gekomen worden voor de openstelling van de meter. Ah, en de leidingen moeten ook geplaatst zijn door een gehabiliteerd installateur, want anders moet er eerst nog een dichtheidkeuring worden uitgevoerd.
Heel simpel allemaal ...
We beginnen dus bij het begin, de installateur. Telefoontje of hij de titel 'gehabiliteerd' heeft. Jawel, hij heeft die ! 3-0 voor Poireau
Maar hij werkt altijd met een keuring en dus zal er toch een dichtheidskeuring moeten worden uitgevoerd. 3-1
Een gasleverancier vinden nu. Bon, maar dewelke ? Even op internet kijken. Lap, er zijn er een tiental in totaal ... en allemaal met verschillende formules en prijzen ... Een kat vindt er haar jongen niet in terug. 3-2
Uit pure miserie neem je dan maar deze die je kent van de electriciteitfactuur, Electrabel. Naar de site van Electrabel dus. Lap, hier zijn ook al verscheidene tarieven ... maar ze hebben een pagina waarmee je kan bepalen welke formule het beste bij je past ...
A-ha ! dat moeten we hebben.
Het is allemaal heel eenvoudig mijnheer, vul je postcode in, uit hoeveel mensen bestaat je gezin, wat uw electricteitsverbuik, wat is uw gasverbuik, ... hoezo wat is mijn gasverbruik ... ??? Ik heb helemaal geen gasverbruik, ik heb zelfs nog geen gasbuis, laat staan een gasmeter ... ik vraag al drie maanden om een gasbuis te bekomen !!! Maar er staat een vakje "ik weet het niet",waarbij ik dan veronderstel dat zij het dan ook niet zullen weten, anders zouden het mij ook niet vragen ... Antwoord van de toverdoos: U heeft een Energy Plus contract nodig ... Ja, dat zal wel, maar dat is nu niet bepaald de goedkoopste formule als ik mij baseer op de tabellen die ik voordien al heb te zien gekregen ...
Even op 'terug' klikken om een andere keuze te maken. Niks van, je kan niet terug, of je moet alles terug opnieuw ingeven ... een Energy Plus is het en daarmee basta ... 3-3
Het koude zweet breekt mij uit.
Als ze dan toch zo overtuigd zijn, zal het wel juist zijn zeker. Voor het onderschrijven van een contract, klik hier.
Klik.
Log in aub.
Inloggen ??? Met wat ???
U heeft nog geen log in ? klik hier
Klik.
Geef naam, adres, schoenmaat, een joezernaam, een paswoord, neen een langer paswoord, neen een langer paswoord met letter en cijfers, neen een langer paswoord met hoofdletters letters en cijfers. Doe het nu nog eens ...
Inmiddels beginnen de ramen te stilaan te bedampen ...
Gelukt ! 4-3 voor Poireau !
Welkom ! u wil een nieuw contract onderschrijven ? klik hier. Heeft u al een contract, klik hier. Geef uw klantnummer in uw klantnummer dommerik ! hoorde nie goed of wa ? UW KLANTNUMMER !
Ja mijnheer de kompjoeter, zeker mijnheer de kompjoeter ...
Je wil dus een nieuw contact voor gaslevering ?
Ja mijnheer de kompjoeter ... als dat zou kunnen
Awel nee, steenezel, het kan niet, want onze server ligt plat !
Dat is twee punten waard ... 4-5 !
Ondertussen staat er ook al een plas onder mijn stoel.
Maar ik geef het niet op ! Morgen BEL ik !
17-09-2007 om 22:59
geschreven door Hercule Poireau
Zoals zovelen luister ik al jaren naar de uitzendingen van Radio 1. De draaiknop van mijn radiotoestel moet inmiddels zowat vastgeroest zijn op de 91.7 stand.
En zie, één of andere verlichte geest heeft beslist dat Radio 1 moet aangepast worden aan de vraag van vandaag. Welke vraag ? Heeft u iets gevraagd ? Ik ook niet ...
Om het half uur het laatste nieuws, dat overigens net hetzelfde is als het voorlaatste nieuws, dat op zijn beurt hetzelfde was als het voorvoorlaatste nieuws. En of dat nog niet genoeg is, worden de onderdelen gescheiden door een computerbiep ... voor het geval je niet zou door hebben dat men over iets anders begint te leuteren dat je toch al weet.
Je zit meestal van miserie je stuur op te vreten tijdens de dagelijkse twin peaks en dan ben je onbewust tevreden dat je iets rustigs hoort in de wagen. En wat krijgen we nu ? Djoemdjoem, boenkboenkboenk, en daartussen twee kwetterende snotneuzen die zichzelf proberen voorbij te razen. En nu het overzicht van pers: De pers heeft er vannacht iets uitgeperst en voor meer uitleg moet je je haasten naar een krantenwinkel en we gaan verder met ... djoemdjoemdjoem. Er moet vaart in zitten !!!
Dat moet je nu juist gaan zeggen aan diegenen die in de file staan ...
Stem dan af op een andere zender zal je zeggen. Doe maar ... Van djoemdjoem ga je naar djingdjing over djangdjang.
Ik wil een rustige radio-uitzending, ééntje waar men nog te tijd neemt om dingen te zeggen, waar je nog wat zinnige informatie krijgt afgewisseld met wat muziek.
Radio 1 was zo een zender, en nu is hij om zeep, il est au savon.
Behalve dan op zondag middag tussen 13 en 14u. Dan vraag je je af of je moet lachen of wenen ... De manier waarop de dingen worden gesteld zijn humoristisch maar de ondertoon heeft een bittere waarheidsgraad. Bromberen noemen ze dat dan ... hetgeen op zich al een denigrerende bijklank heeft. En beren die horen in de zoo, zo denkt men nu bij de VRT.
16-09-2007 om 16:54
geschreven door Hercule Poireau
Ondanks mijn betoog ten voordele van Leuven, wens ik toch de ook de aandacht te vestigen op het volgende:
PLANTEN VAN DE MEIBOOM
Het planten van de meiboom of de vreugdeboom is een van de meest kenmerkende en oudste Brusselse volksevenementen. Het ontstaan van dit gebeuren moeten we zoeken in verschillende middeleeuwse legendes. De stoet vertrekt omstreeks 14u voor het Belgische Centrum van het Beeldverhaal, in de Zandstraat. De boom wordt meegedragen in de optocht naar de Grote Markt tussen de Brusselse reuzen, het "rad van fortuin" en een stoet ruiters onder aanvoering van Karel V. Daarna gaat het naar het kruispunt van de Zandstraat met de Broekstraat. De boom moet vóór 17u geplant worden! Het feest rond de meiboom gaat tot laat in de nacht verder. Dit beroemde evenement wordt al sinds 1213 georganiseerd, en herdenkt de Brusselse overwinning op de Leuvenaars.
Al eeuwen lang bestonden er wederzijdse haatgevoelens tussen de Brusselaars en Leuvenaars. Naar verluid waren deze laatste boos omdat Brussel Leuven had onttroond als hoofdstad van het hertogdom Brabant. In feite hadden de Hertogen altijd al de voorkeur gegeven aan Brussel. De toenmalige Hertog Jan III zou dan een charter ondertekend hebben dat de Brusselaars de toelating gaven om elk jaar een boom uit te graven in het Zoniënwoud die ze dan mochten planten in de huidige Zandstraat om dat succes te herdenken. Het zogezegde handvest van de Hertog van Brabant verplichtte de Brusselaars hun meiboom te planten voor 5 uur in de namiddag, zo niet zou dat privilege te beurt vallen aan de Leuvenaars.
Praktische informatie:
Zaterdag 9 Augustus 2008 Dit evenement vindt altijd plaats op 9 augustus.
De Meyboom werd door de UNESCO erkend als Mondeling en Immaterieel Erfgoed van de mensheid.
Hier meer over weten: www.meyboom.be
Het mag dan nog zo plezant zijn in Leuven, tot nu toe (en dat is al bijna 800 jaar) zijn de Leuvenaars er niet in geslaagd om de jaarlijkse meiboomplanting in Brussel te verhinderen.
Voilà, dat is dan ook gezegd, nà !
15-09-2007 om 21:51
geschreven door Hercule Poireau
Eindelijk een plaats waar je nog gewone mensen ziet rondlopen.
Veel rugzakstudenten, die hun hebben en houden aan het versleuren zijn richting kot.
Aan hun blik kan je zien of het al habitués zijn of nog groentjes.
Je hebt er die vastberaden verder lopen met een blik van "pff, t'is tijd dat ik er ben", dat zijn de habitués, en de dan heb je er die tijdens het sleuren toch nog oog hebben voor de winkels met een blik van " oh, hier moet ik ook eens naar de schoenen komen kijken", dat zijn de groentjes.
Je hebt ook nog de midlifecrisisers, die rondlopen met een nostalgische blik van "hier heb ik ook nog ooit in de goot gelegen met een stuk en mijn viool". Bij het zien voorbijtrekken van de jonge lichting hebben ze wellicht ook nog een andere soort herinneringen, maar die houden ze in hun blik angstvallig verscholen, en dus kan ik mij daar ook niet over uitspreken.
Enfin, Leuven leeft, en dat is goed.
Elke zaterdagvoormiddag is er wel een trouwfeest in het paleis van King Louis, inclusief oldtimer voor de deur. En vermits het voor de deur autovrij is, vallen deze Cubaanse schonen nog meer op.
Je hebt er, courante, marktkramen in de Brusselsestraat en wat brocante op het Layensplein. Winkels in de Diestsestraat en de Bondgenotenlaan, maar dat weet iedereen wel.
Maar ik kan het mij dan toch weer niet laten om uw aandacht te vestigen op een paar adressen die mij de moeite waard lijken ...
Koffietje ? Op de hoek van de Grote Markt en de Kortestraat., café de GAMBRINUS, al was het maar voor het interieur. Ik ga er omdat ik het zo plezierig vindt dat de kelners er voor de iedereen die het wil horen roepen wat je bestelt ...
Eerder een biertje ? Dan zou ik café MARENGO in de Diestsestraat.aanraden. Dat is tenminste nog een echte stammenei, zoals een echte stammenei moet zijn.
Knorrende maag ?
Er is een overvloed aan maagvulsel te vinden in Leuven, maar ik zou er uit de massa twee aanraden. Il Pastaio in de Parijsstraat of, om eens iets anders te doen, de Walvis in de Mechelsestraat (in het stuk dat naar de Vismarkt toeloopt). Dit laatste lijkt op het eerste gezicht een oververse viswinkel te zijn. Even moedig zijn en de winkeldeur openen, want het staat niet met zo veel woorden aangegeven dat je er ook kan eten ...
Het oor wil ook wat.
Als je dan toch in de Parijsstraat bent, twee huizen naast Il Pastaio is er een winkeltje dat CD's verkoopt. Geen massa's cd's, zoals in de meeste cd-winkels. Neen, deze mijnheer weet nog perfect wat er in zijn rekken staat en hij is er zelf ook van overtuigd dat wat hij verkoopt de moeite loont. Hij heeft nog gelijk ook ... ik geraak er telkens weer moeilijk voorbij zonder een schijfje mee te nemen.
Daar sta je dan met je cd ... Je kan hem op je vinger laten draaien maar dan komt er niet veel muziek uit ... en dus moet je een cd-speler hebben ...
Uit pure verwennerij ga je even naar de vitrine kijken van hi-fi Heremans in de Naamsestraat. Of beter nog, je gaat binnen en vraagt of je even een kleine demonstratie mag krijgen van luidsprekers, liefst van deze die helemaal achterin de winkel staan. Nooit had je kunnen vermoeden dat er zoveel klanken op die pas gekochte cd staan ! Akkoord, je bruine zal het wellicht niet aankunnen om dergelijke beestjes in huis te halen, maar toch ... je zal je cd-tje nooit meer met de dezelfde oren bekijken.
15-09-2007 om 21:12
geschreven door Hercule Poireau
We hebben het weer gehad.
neen ? 
