de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
14-08-2007
la vie en rose.
Nog zo'n een toffe straat ... la rue des Archives.
Tja je moet zo nu en dan de minder bekende straten nemen wil je iets zien. En zo kom je dan in de rue des Archives. Op het eerste zicht een doodnormale straat.
Vrouwlief is nogal aangetrokken door boekenwinkels en dus slaat zij regelmatig eens rechtsaf zonder mijn medeweten en sta ik daar dan plotseling eenzaam en verlaten. Zo ook dus in de rue des Archives, zij immers weer een boekenwinkel binnen ...
Bon, ik kijk buiten wat aan de vitrine ... en wat mij opvalt is dat de boeken die in de vitrine liggen blijkbaar iets gemeenschappelijk hebben ... het gaat nagenoeg allemaal over mannen.
Terwijl ik daar zo sta komt er een vent bij mij die mij heel vriendelijk vraagt of ik een vuurtje heb ... maar bij nader inzien wil hij blijkbaar eerder weten of ik een uurtje heb ... En dat nog geen kwartier later dan wanneer die andere mij "fuck you" heeft toegeroepen ...
Waren het de roze streepjes in mijn T-shirt die het hem hebben gedaan, ik weet het niet.
Feit is: in de rue des Archives zoekt een bok een bok en wanneer je ietwat nader toekijkt zie je al gauw dat er al heel wat bokken mekaar ook gevonden hebben, geiten mekaar ook natuurlijk.
Maar diezelfde straat geeft ook een mogelijke oplossing voor een netelig Belgisch probleem.
B.H.V.
Een grootwarenhuis van die naam waar men alles heeft gesplitst, en nog wel over zeven verdiepingen. In de kelder vindt je er een doe-het zelf afdeling met een zeer uitgebreid assortiment en met heel veel van die hebbedingetjes die worden aangeprezen op video. De ringsleutel die alles kan vast- en losmaken, een soort boor waarmee je beschadigde vijzen kan losdraaien, lijmen en klemmen voor alles en nog wat, en natuurlijk ook zaagjes, beiteltjes en hamertjes.
Leterme, hier moet je zijn jongen ... maar pas wel op voor je geit.
Reacties op bericht (1)
04-09-2007
English food...
Zalig blogje toch! En vooral de rechterkolom, de link met de grandioze uitspraken. Eentje, een van the finest naar mijn mening staat er evenwel niet bij. Hatings wou Hercule Poirot uitnodigen in an excellent London restaurant. Poirot bekeek hem vernietigend en antwoordde:
"Cher ami, let me tell you English people do not eat, they merely feed themselves!"
