de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
29-08-2007
XL
Woensdagavond en alles ik kalm.
Toch nog maar even een stapje in de wereld gezet, meer bepaald in de XL-wereld, beter gekend onder de naam Ixelles (of Elsene, als je dat liever hoort).
Ixelles is op zich een best aangename gemeente, ware het niet dat het zo stilaan de place2B aan het worden is voor de fils à papa en de filles à maman.
Ze zijn om te stelen, de kakjuffrouwen dito jonge heertjes die met een geveinsde nonchalance oesterjes staan te slurpslurpen op de wekelijkse markt op de Place du Châtelain.
Proetproet van hier en proetproet van daar, terwijl ze zich vasthouden aan hun glaasje Chablis, en mekaar staan aan te lachen, uitwijdend over hun voorbije zware dagtaak op het justitiepaleis, de beurs of hun 'business'. Ze waren zelfs zo gehaast dat ze niet de tijd hebben gehad om hun blauw kostuumeke uit te trekken. Excuseer, ze moeten toch even hun GSMmetje aannemen want ze verwachten nog een belangrijk telefoontje uit Hong-Kong. Yes, yes, no, no, buy buy ! Oh, wat is het leven toch mooi ! En zeg nu zelf, je staat toch beter te showen op een sexy marktpleintje dan onder je alleentje voor je nieuw plasmaschermpje te zitten nietsjes te doentjes in je loftje.
Wat verderop zitten dan weer de meer kunstzinniger typetjes op de terrassen van de hun toebedeelde café's. Verwarde krulletjes, vintage jeans en zwabber T-shirt, liefst kompleet verrompeld en zo mogelijk met hier en daar een spatje verf. (vintage blijkt dan de naam te zijn voor die ouwe klodde - het is een beetje zoals bij de muppets, hoe lelijker hoe mooier ...). Voor hen geen Chablis natuurlijk, neen neen, een echte artiest drinkt geen wijn en zeker geen Chablis. Een Witte van Hoegaarden moet het zijn, want ze hebben dorst gekregen van het nadenken over ondraaglijke lichtheid van het bestaan in de onze consumptiemaatschappij. Ooit zullen zij een meesterwerk afleveren, je zal het wel zien, en misschien snijden ze zich wel een oor af als ze daarmee in het Tate museum kunnen geraken. Voorlopig leven ze nog even op kosten van daddy, maar ze zijn wel serieus in onderhandeling met een belangrijke kunsttgalerij ergens in Novosibirsk.
Alleen al voor dit spektakel kan ik u aanraden om op woensdagavond een bezoekje te brengen aan XL, het loont de moeite ! (tenzij u natuurlijk liever ronddwaalt op de Place Mastuvu in Knokke)
Reacties op bericht (3)
26-09-2007
Quel bijou, mon ami, quel bijou!
en als nu à l'occasion de Sablon of den boulevard de Waterloo door jouw loupke gezien eraan komen kan de leute hier in Aalst niet meer op.
26-09-2007 om 17:21
geschreven door Titipoes
02-09-2007
Bommel ?
en te middel van die rommel, rommel,
dreef de torenspits van Bommel, Bommel.
of heeft dat er niets mee te maken ?
en wie is Kluun ???? is dat die van de Kluun Kluun klan ?
Wanabe-bohémiens noemen wij bobo's (bourgeois-bohèmes)
Maar allée !!!
jullie hebben de enige echte oosterschelde-oesters en de zeeuwse mosselen ... doe daar een kleine pils bij (een echte - geen Heineken - en geen halve liter) of een graanjenever, en dan zit je toch ook goed zeker.
een "tosti" ... een croque monsieur bedoel je ?
als die goed gemaakt is, waarom niet.
Bitterballen ... daar kan je beter pétanque mee spelen natuurlijk.
02-09-2007 om 23:10
geschreven door Hercule Poireau
01-09-2007
Zustersteden
Breda kent -in verkleinde vorm- ook zoiets. De Bommel, sinds Kluun bekend in heel Nederland en daarmee waarschijnlijk opgeschoven richting allemansthuis, was hét café voor alternatieven, wannabe-bohémiens, kunstminnaars en hun -essen, kortom voor alles wat niet wilde deugen. Geen honderd meter verder de ultieme 'ballenkroeg' het Hart van Breda en nog wat van die gsm-magneten. Twee compleet verschillende werelden op een steenworp afstand. Alleen die oesters en Chablis, tja, we blijven Hollanders hè, en daarmee eet- en drinkbarbaren. Een tosti, portie bitterballen en een mierzoet mixdrankje of een grote pils, daar blijft het doorgaans bij.
01-09-2007 om 08:20
geschreven door Baron de la Renardiere
