de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
09-09-2007
maasmechelen village
Omwille van een onvoorzien vroege levering van een nieuw bed, waarvan de afmetingen natuurlijk niet dezelfde zijn dan ons huidige bed, dienden wij in ook spoedtempo te zorgen voor een nieuw dekbed en nieuwe lakens. Een mens wordt er stilletjes aan gewoon dat wanneer je iets aankoopt, de levering nagenoeg altijd of minstens dikwijls, op zich laat wachten. En dan krijg je zo een verassingsaanval waarbij de levering vervoegd wordt ...
Vermits vrouwlief had opgemerkt dat de Maasmechelen Village vandaag open was, hebben we dus maar de verplaatsing gemaakt. We waren duidelijk niet de enigen die te maken hadden gekregen met een plotselinge opstoot van voortijdigheid bij de middenstand, het was er een overrompeling van jewelste.
Zoals gebruikelijk bewonder ik de wereld die aan mijn bril voorbijtrekt en moet ik daarbij vaststellen: dat het concept van de outlet-store - de fabriekswinkel zeg maar - , duidelijk zijn draai heeft gevonden.
Op zich is daar niets mis mee, maar dit leidt dan wel tot volgende bedenking:
Indien de goederen die er verkocht worden inderdaad 30 tot 60% goedkoper zijn dan in de 'normale' winkels, en ik veronderstel dat de fabrikanten er dan nog altijd een verantwoorde winst opmaken anders zouden ze dergelijke winkels niet openen, dan worden hierdoor de outlet-stores van de fabrikanten wel rechtstreekse concurrenten voor hun eigen klanten, de boetieks ...
Diezelfde boetieks die een groot deel van hun omzet moeten halen tijdens ' de solden' waardoor het verhaaltje dat de fabriekswinkels, die enkel stukken verkopen van 'het voorbije seizoen' en daardoor geen concurrenten zouden zijn van de boetieks, compleet geen steek houdt.
Want zeg nu zelf, wie weet er nog wat vandaag precies 'mode' is ? En bij uitbreiding, wie geeft er eigenlijk nog een moer om wat vandaag 'mode' is ? En wie koopt er nog kledij aan 'de volle prijs' ?
Wanneer je toch kledij koopt aan 'de volle prijs', weet je met zekerheid dat je minstens het dubbele betaalt van de, mogelijks, min of meer verrechtvaardigde prijs, en dus zou je wel knettergek moeten zijn ...
Het is een steeds terugkerend fenomeen dat bedrijven, in hun onophoudelijke jacht naar winst, de tak afzagen waarop hun eigen kaartenhuis is gebouwd. Alleen is het zo dat een faling heden ten dage niet meer aanzien wordt als een mislukking, het begint steeds meer op te lijken dat dit ergens deel uit maakt van hun bedrijfsplan.
Wanneer ik naar het koopvee kijk dat langsheen de vitrines graast, stel ik mij ook vragen ...
Overdreven opgetutte trinetten die, ofwel boven ofwel onder, een stuk stof te kort komen en mannelijk twintigers die met ingetrokken buik en opgespannen billetjes rond paraderen.
Maar het zou ook een list kunnen zijn ... misschien zij ze wel betaald om daar zo rond te lopen ... want wanneer je ze bekijkt zie je onvermijdelijk een paar merknamen prijken, meestal op of in de directe omgeving van hun bewegende onderdelen.
Arm annietje toch ...
Reacties op bericht (2)
11-09-2007
beddengoed
gelukkig kent het beddengoed zulk soort problemen als mode nog niet al te erg, daar heeft ieder het liefst iets langs zeker met de komende wintermaanden in aantocht.
En die outletstores ... leuk voor een bezoekje en ... wanneer je jezelf voor de gek wilt houden.
11-09-2007 om 14:47
geschreven door thea
Inderdaad, cher ami...
net zo dacht ik over The Village en het outletgedoe, alle outletgedoe overigens. Een keer heen geweest, eerder toevallig, kwestie de tijd te vullen tot onze hotelkamer vrij kwam. Heb beschilderde pimpelmezen zien flaneren met of zonder pooier/gigolo. In de grote merkenboetieks wordt je door verwaande winkeljuffies als grof vuil bekeken. En dan de wild enthoesiaste kreetjes van het vrouwelijk koopvee, tuttebellen gebrainwasht door de fashionwatchers. Ensor zou er prachtig weg mee weten.