de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
24-05-2008
kluit
Ja madam Titi, ik weet het, de wolken zijn ook niet meer wat ze waren ...
Vroeger kon een onweer nog gewoon barsten, tegenwoordig breken de wolken direct.
Tevens wens ik een verduidelijking te geven.
In tegenstelling tot ons Ciboulette gaat Poireau gaat niet naar tuinbeurzen voor de planten.
In fact, I hate vegetables, especially the green onces ...
Poireau gaat naar tuinbeurzen om het gedrag van het menselijk ras te bewonderen.
Ik heb namelijk vastgesteld dat er in de menselijke wereld eigenlijk een veelheid aan werelden bestaat. Werelden die soms totaal van mekaar gescheiden zijn en mekaars bestaan helemaaal niet kennen. Anderzijds zijn overlappingen van werelden natuurlijk ook mogelijk.
In een vorige bijdrage heb ik al zijdelings de Pipowereld besproken.
Op dezelfde manier betsaat er dus een tuinbeursbezoekerswereld.
Je hebt op een tuinbeurs in weze twee, nee drie, categorieën.
De eerste categorie zijn de die-hards.
Zij gaan naar elke tuinbeurs, waar zij trouwens telkens dezelfde standhouders tegenkomen en die stilaan ook al een beetje beginnen te kennen. Het summum zijnde als de standhouders ook hen herkennen. Voor deze categorie maakt het niet uit of er nu planten of chimpansees verkocht worden. Het is hen gewoon te doen om erbij te zijn en om te laten zien dat ze erbij horen. Het zijn de Hyacint Bucket's (uitgesproken 'bouquet') van de kasteeltuinen. Je kan ze herkennen aan hun gedistingeerde country-look. Je vindt ze aan de stands van tuingereedschappen, liefst de grote tuingereedschappen, hoe groter hoe beter, en op de stands van de veelal aanwezige traiteurs.
Vervolgens heb je de ontgoochelde-tuinier(ster)-categorie.
Deze is inmiddels aan zijn tiende tuinbeurs toe. Telkens weer heeft zij/ hij zich gezworen om niet meer naar tuinbeurzen te gaan, en telkens weer laat hij/zij zich verleiden, om uiteindelijk toch weer ontgoocheld te zijn en zich dan terug te zweren dat hij/zij er nooit meer naartoe zal gaan. Het zijn de mensen met groene rubberlaarzen (zij weten ondertussen dat het er soms modderig kan zijn ...) die rondzeulen met zakken. Ze kunnen het immers voor zichzelf niet maken om terug te vertrekken zonder iets aan te kopen, ook al hebben ze ook dit keer niet gevonden waar ze naar op zoek zijn, voor zover ze al duidelijk weten waarnaar ze eigenlijk op zoek zijn.
En tenslotte heb je nog de Efteling-categorie.
Dan zijn de mensen die met hun daim schoenen in de modder staan te ploeteren. Het is hun eerste of tweede tuinbeurs en ze hebben nog niet goed door hoe de dingen er werken. Ze kijken vol bewondering naar een verbasterde brandnetel die wordt aangeprezen als ideale bodembedekker, naar de laatste nieuwe knolsolder met lookgeur en zijn ervan overtuigd dat het stuk voor stuk unieke dingen zijn. Veel aankopen doen ze niet want ze zijn als kinderen die in een snoepwinkel voor de overvolle bokalen staan zonder te kunnen kiezen.
Al bij al lijkt mij de Efteling categorie nog het beste af van de drie ...
Reacties op bericht (6)
29-05-2008
Stek en scheut
Zeker madam muis, zeker en vast.
Indien je hier en daar een scheut van een afhanger kan krijgen, waarom ook niet.
Ciboulette graaft zo nu en dan ook dingen op wanneer we gaan wandelen langs wei ende veld.
Zolang ze niet naar huis komt met een volgroeide populier kan het allemaal geen kwaad nietwaar.
29-05-2008 om 23:52
geschreven door hercule
opgelet met de wasknijpers !!!
madam,
u doet in uw kingdom wat u wil en u hangt aan uw wasdraad wat u wil, voor zover natuurlijk dat de grenzen uwer domein geen uitzicht geven op de lokale winkelstraat.
Anders zou het wel eens kunnen dat u een peeveeke aan uw broek krijgt vanwege de broek die u niet draagt.
Wat de raamhangende medemensen betreft hoeft u zich geen zorgen te maken. Ze kunnen er maar geniet van hebben.
Wat die vegtables betreft kom ik 5 cm op mijn stappen terug.
Zo nu en dan lust Poireau wel een groen blad.
29-05-2008 om 23:42
geschreven door hercule
27-05-2008
beurs 4
denk ik toch, loop liever in een echte tuin, daar kan je pas iets leren van de natuur zelf of hier en daar een stekje nemen bij bevriende tuinliefhebbers dat is pas op tuinbeurs gaan
27-05-2008 om 20:22
geschreven door miekemuis en maatje
26-05-2008
has lost her sheep and doesn't know where to find them
....I hate vegetables, especially the green ones ... mais enfin, most vegetables are green Herkuulke, that's why they are called 'greens' in English of groenten int Vlaams.
Ik daarentegen love vegetables in eender welke kleur of vorm. Ik ben blij dat men tegenwoordig op restaurant al iets meer krijgt van vegetables dan een pover blaadje sla met een schijfje tomaat.
Poireau gaat naar tuinbeurzen om het gedrag van het menselijk ras te bewonderen, awel ik doe dat liever vanop een leuk terraske met een lekkere Gordons Finest Gold en een versnapering.
Net zoals die buurvrouw van Titi loop ik ook graag topless neuriënd rond in mijn garden wanneer ik ga zwemmen, en eventueel nadien mij was op hang, maar mijn zeer weelderige boezem en derrière zal menige ingeweken moslimbroeders-zusters-geburen wel een hartinfarct bezorgen indien ze als een peeping Tommekes (ofte Achmedjes) door hun dakvenster hangen.
Als zij peepen ben ik dan strafbaar vraag ik me steeds af, want het is tenslotte mijn tuintje, en ik ben de kwien in mijn kingdommeke en daar mag ik volgens mij doen wat ik wil.
Groentjes uit Antwerpen,
26-05-2008 om 17:55
geschreven door Mrs.BO-Peep
25-05-2008
peeping tom
Nog twee werelden ... , deze van de studenten en deze van de peeping Toms.
De eerste hoopt dat de tweede nooit zou bestaan en probeert hem te vermijden
De tweede hoopt dat de eerste altijd zal blijven bestaan en probeert hem op te zoeken.
De wereld zit toch mooi in mekaar nietwaar ...
25-05-2008 om 19:26
geschreven door hercule
Om het menselijk gedrag...
te bestuderen moet je niet noodzakelijk naar een of andere beurs gaan. Deze namiddag was ik het wasgoed aan het ophangen in de tuin. Na verloop van tijd zag ik mijn buurman door zijn veluxraam hangen ( zolderraam, zijn vrouw was naar het schoolfeest van de kleinkinderen), vijf minuten later floepte nog een veluxraam op, en een derde en een vierde. Merkwaardig vond ik, ik wuifde even niemand scheen het te merken en ze bleven maar kijken. Ja er moest toch iets te zien zijn in een van de aanpalende tuinen waar wat, met al die hoge hagen en ik klein van stuk. Nieuwsgierig van aard zijnde, ik beken tenminste, trok ik naar mijn zolder, opende mijn velux niet maar piepte gewoon. En ja daar stond ze bij het droogrekje midden in de tuin een van de huursters van een studentenkamer (!!), een heel fijn chocoladekleurig gevalletje, met alleen een knalrode strakke bermuda en bovenlijfje gans bloot. Ze stond haar handwasje op te hangen!Radio rond het halsje en dansen maar!
